درمان - بیماری آدیسون
اگر به بیماری آدیسون مبتلا هستید، برای جایگزینی هورمون‌های از دست رفته باید روزانه دارو مصرف کنید. این باید به شما کمک کند تا زندگی فعالی داشته باشید، اگرچه بسیاری از افراد هنوز نیاز دارند تا خستگی خود را مدیریت کنند.
گاهی اوقات، علل زمینه‌ای بیماری آدیسون قابل درمان است. به عنوان مثال، سل با یک دوره آنتی بیوتیک در یک دوره حداقل ۶ ماهه درمان می‌شود.
با این حال، بیشتر موارد ناشی از مشکل در سیستم ایمنی است که قابل درمان نیست.
دارو برای بیماری آدیسون
درمان معمولاً شامل جایگزینی دائمی و مادام العمر کورتیکواستروئید (استروئید) است. داروهای کورتیکواستروئید برای جایگزینی هورمون‌های کورتیزول و آلدوسترون که بدن شما دیگر تولید نمی‌کند٬ استفاده می‌شود. این دارو معمولاً به صورت قرص ۲ یا ۳ بار در روز مصرف می‌شود.
دارویی به نام هیدروکورتیزون برای جایگزینی کورتیزول استفاده می‌شود. سایر داروهای احتمالی پردنیزولون یا دگزامتازون هستند، اگرچه کمتر مورد استفاده قرار می‌گیرند.
آلدوسترون با دارویی به نام فلودروکورتیزون جایگزین می‌شود. پزشک عمومی شما همچنین ممکن است از شما بخواهد که نمک اضافی را به رژیم غذایی روزانه خود اضافه کنید، اگرچه اگر به اندازه کافی داروی فلودروکورتیزون مصرف می‌کنید ممکن است لازم نباشد. برخلاف اکثر افراد، اگر میل به خوردن چیزی شور دارید، باید آن را بخورید.
برخی از افراد دهیدرواپی آندروسترون (DHEA) را برای بهبود استقامت یا میل جنسی مصرف می‌کنند.
اگر علائمی را تجربه کردید که فکر می‌کنید ممکن است دهیدرواپی آندروسترون (DHEA) برای شما سودمند باشد، با پزشک عمومی خود صحبت کنید. پزشک می‌تواند آزمایش خون ترتیب دهد و دوز صحیح را برای شما توصیه کنند.
به طور کلی، داروهای مورد استفاده برای بیماری آدیسون عوارض جانبی ندارند، مگر اینکه دوز شما خیلی زیاد باشد. اگر دوز بالاتر از حد لازم را برای مدت طولانی مصرف کنید، خطر مشکلاتی مانند ضعیف شدن استخوان‌ها (پوکی استخوان)، نوسانات خلقی و مشکل در خواب (بی خوابی) وجود دارد.
زندگی با بیماری آدیسون
بسیاری از افراد مبتلا به بیماری آدیسون دریافتند که مصرف داروهایشان آنها را قادر می‌سازد تا به رژیم غذایی عادی و ورزش خود ادامه دهند.
با این حال، حملات خستگی نیز رایج است، و یادگیری نحوه مدیریت این دوره‌های کم‌انرژی ممکن است کمی طول بکشد.
برخی افراد دریافتند که نیاز به مصرف منظم دارو برای آنها محدود کننده است و بر زندگی روزمره یا سلامت عاطفی آنها تأثیر می‌گذارد. از دست دادن یک دوز دارو یا مصرف دیرهنگام آن نیز می‌تواند منجر به خستگی یا بی‌خوابی شود.
برخی از افراد ممکن است به بیماری‌های مرتبط با آن مانند دیابت یا کم کاری تیروئید مبتلا شوند که نیاز به درمان و مدیریت بیشتری دارد.
معمولاً باید هر ۶ تا ۱۲ ماه یک بار با یک متخصص غدد ملاقات داشته باشید تا بتواند پیشرفت شما را بررسی کند و در صورت لزوم دوز داروی شما را تنظیم کند. پزشک عمومی شما می‌تواند پشتیبانی ارائه دهد و در بین این بازدیدها نسخه‌ها را تکرار کند.
عدم مصرف دارو می‌تواند منجر به یک بیماری جدی به نام بحران آدرنال شود، بنابراین باید:
به یاد داشته باشید که نسخه‌های تکراری خود را دریافت کنید
داروهای اضافی را در مکان‌های دیگر به اندازه لازم نگه دارید - به عنوان مثال، در اتومبیل یا در محل کار٬ و همیشه مقداری دارو اضافی را با خود حمل کنید.
داروی خود را هر روز در زمان مناسب مصرف کنید
اگر قصد سفر دارید، داروهای اضافی همراه خود داشته باشید - معمولاً دو برابر آنچه به طور معمول نیاز دارید، به علاوه‌‌ی کیت تزریق خود (به پایین مراجعه کنید).
اگر با هواپیما سفر می‌کنید، داروی خود را در چمدان دستی خود همراه داشته باشید، همراه با یادداشتی از پزشک خود که دلیل آن را توضیح می‌دهد.
یک کارت اضطراری استروئیدی به همراه داشته باشید یا آن را روی تلفن همراه خود دانلود کنید
همچنین می‌توانید وضعیت خود را به دوستان یا همکاران نزدیک خود بگویید. به آنها در مورد علائم بحران آدرنال بگویید تا بدانند در صورتی که شما به علائم دچار شدید٬ چه کاری باید انجام دهند.
دستبندهای هشدار پزشکی
خوب است که از یک دستبند یا گردنبند هشدار پزشکی استفاده کنید که به افراد اطلاع دهد که به بیماری آدیسون مبتلا هستید.
پس از یک تصادف جدی، مانند تصادف اتومبیل، یک فرد سالم کورتیزول بیشتری تولید می‌کند. این به شما کمک می‌کند تا با شرایط استرس‌زا و فشار اضافی روی بدن خود که ناشی از آسیب جدی است کنار بیایید.
از آنجایی که بدن شما نمی‌تواند کورتیزول تولید کند، برای جایگزینی آن و جلوگیری از بحران آدرنال به تزریق هیدروکورتیزون نیاز دارید.
پوشیدن دستبند هشدار پزشکی به هر پرسنل پزشکی که شما را معالجه می‌کند در مورد وضعیت شما و دارویی که نیاز دارید اطلاع می‌دهد.
دستبندها یا گردنبندهای هشدار پزشکی قطعاتی هستند که وضعیت پزشکی شما و یک شماره تماس اضطراری روی آنها حک شده است.
اگر لازم است که در بیمارستان بمانید، متخصصان مراقبت‌های بهداشتی مسئول مراقبت از شما نیز باید بدانند که شما در طول مدت اقامت خود به داروی جایگزین استروئید نیاز دارید. توجه به این نکته مهم است، حتی ا گر به هر دلیلی قرار نیست بخورید یا بنوشید (به صورت خوراکی).
تنظیم دارو
در زمان‌های خاصی، ممکن است لازم باشد داروهای شما برای مقابله با هرگونه فشار اضافی بر بدن شما تنظیم شود. به عنوان مثال، ممکن است لازم باشد دوز داروی خود را افزایش دهید اگر:
بیماری یا عفونت داشته باشید - به خصوص اگر تب دارید.
حادثه‌ای، مانند تصادف رانندگی داشته باشید.
عمل جراحی، دندانپزشکی یا عمل جزئی داشته باشید - مانند پر کردن دندان یا آندوسکوپی.
ورزش شدید انجام دهید که معمولاً بخشی از زندگی روزمره شما نیست.
استرس عاطفی یا روانی شدید، مانند غم و اندوه را تجربه کنید.
این به بدن شما کمک می‌کند تا با استرس اضافی مقابله کند. متخصص غدد شما دوز شما را کنترل می‌کند و در مورد هرگونه تغییر توصیه‌هایی به شما می‌کند.
با گذشت زمان، همانطور که به این بیماری عادت می‌کنید و یاد می‌گیرید که چه چیزی می‌تواند علائم شما را تحریک کند، ممکن است یاد بگیرید که چگونه داروی خود را خودتان تنظیم کنید. با این حال، اگر مطمئن نیستید، همیشه با پزشک یا متخصص خود مشورت کنید.
قوانین روز بیماری
متخصص غدد می‌تواند به شما در مورد «قوانین روز بیماری» توصیه کند. این زمانی است که دوز داروی خود را افزایش می‌دهید تا در طول دوره‌های استرس، بیماری یا آسیب، سلامت خود را حفظ کنید.
اگر در این مواقع دوز مصرفی خود را افزایش ندهید، ممکن است دچار بحران آدرنال شوید. دوزهای اضافی به بدن شما کمک می‌کند تا به این شرایط پاسخ دهد.
درمان اورژانسی
شما و شریک زندگی یا کسانی که با آنها زندگی می‌کنید باید برای تزریق هیدروکورتیزون در مواقع اضطراری آموزش ببینند. پزشک عمومی یا تیم غدد درون ریز شما می‌توانند داروی مورد نیاز برای کیت تزریق هیدروکورتیزون اورژانسی را تجویز کنند.
اگر بعد از آسیب دیدگی دچار شوک شوید، یا اگر استفراغ یا اسهال را تجربه می‌کنید و قادر به نگه داشتن داروهای خوراکی نیستید٬ این کار ممکن است ضروری باشد. مثلا اگر باردار هستید و حالت تهوع صبحگاهی دارید، ممکن است این اتفاق بیفتد.
متخصص غدد با شما در مورد زمانی که ممکن است نیاز به تزریق باشد صحبت خواهد کرد.
اگر نیاز به تزریق هیدروکورتیزون اورژانسی دارید، همیشه بلافاصله پس از تزریق با پزشک عمومی خود تماس بگیرید.
درمان بحران آدرنال
بحران آدرنال یا بحران آدیسون نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارد.
اقدام فوری لازم است: |
اگر شما یا کسی که می‌شناسید مبتلا به بیماری آدیسون است و علائم شدیدی را تجربه می‌کند، فوراً به تزریق هیدروکورتیزون نیاز خواهد داشت، چه توسط خودشان یا توسط شخصی که همراه او است. سپس با اورژانس محلی برای آمبولانس تماس بگیرید و بگویید این یک «بحران آدرنال» یا «بحران آدیسون» است. |
علائم بحران آدرنال عبارتند از:
کم آبی شدید
پوست رنگ پریده، سرد و مرطو ب
تعریق
تنفس سریع و کم عمق
سرگیجه
فشار خون پایین
اسهال و استفراغ شدید
درد شکم یا درد در پهلو
خستگی و ضعف شدید عضلانی
خواب آلودگی شدید یا از دست دادن هوشیاری
در بیمارستان، مایعات زیادی از طریق ورید بازو به شما داده می‌شود تا به شما آبرسانی کند. این شامل مخلوطی از نمک و قند (سدیم، گلوکز و دکستروز) برای جایگزینی کمبود بدن شما خواهد بود. همچنین برای جایگزینی هورمون کورتیزول از دست رفته، هیدروکورتیزون به شما تزریق می‌شود.
هرگونه علت زمینه‌ای بحران آدرنال، مانند عفونت، نیز درمان می‌شود.
تشخیص
قبلی