درمان - تالاسمی
تالاسمی به طور معمول نیاز به درمان مادام العمر با تزریق خون و دارو دارد.
با توجه به سیستم بهداشت و درمان محل زندگی شما٬ معمولا کودکان و بزرگسالان مبتلا به تالاسمی توسط تیمی از متخصصان مختلف مراقبت‌های بهداشتی که در یک مرکز تخصصی تالاسمی با هم کار می‌کنند، تحت نظر خواهند بود.
تزریق خون
اکثر افراد مبتلا به تالاسمی ماژور یا سایر انواع شدید، برای درمان کم‌خونی به تزریق خون منظم نیاز خواهند داشت.
این کار با تزریق خون از طریق لوله‌ای که در رگ بازوی شما قرار داده می‌شود، انجام می‌گیرد. این کار معمولاً در بیمارستان انجام می‌شود و هر بار چند ساعت طول می‌کشد.
تعداد دفعات مورد نیاز برای تزریق خون به نوع تالاسمی شما بستگی دارد.
افراد مبتلا به شدیدترین نوع، تالاسمی بتا ماژور، ممکن است تقریباً هر ماه به یک بار تزریق خون نیاز داشته باشند. افراد مبتلا به انواع خفیف تر ممکن است فقط به صورت موردی به آن نیاز داشته باشند.
انتقال خون بسیار ایمن است، اما می‌تواند باعث تجمع بیش از حد آهن در بدن شود، بنابراین برای دفع آهن اضافی باید دارو مصرف کنید.
دارویی برای دفع آهن اضافی
درمان برای از بین بردن آهن اضافی ناشی از تزریق خون مکرر به عنوان درمان دفع آهن (کیلیت تراپی) شناخته می‌شود.
این درمان بسیار مهم است زیرا مقدار زیاد آهن در بدن می‌تواند به اندام‌ها آسیب برساند.
داروهای مورد استفاده در کیلیت تراپی به عنوان عوامل کیلیت شناخته می‌شوند.
در حال حاضر ۳ عامل کیلیت موجود است:
دسفریوکسامین (DFO) - به صورت تزریقی داده می شود. یک پمپ به آرامی داروی مایع را طی ۸ تا ۱۲ ساعت از طریق یک سوزن به پوست شما وارد می‌کند. این کار ۵ یا ۶ بار در هفته انجام می‌شود
دفریپرون (DFP) - به صورت قرص یا مایع ۳ بار در روز مصرف می‌شود؛ گاهی اوقات همراه با دسفریوکسامین (DFO) برای کاهش تعداد تزریق مورد نیاز استفاده می‌شود.
دفراسیروکس (DFX) - یک بار در روز به صورت قرص که بلعیده می‌شود یا در نوشیدنی حل می‌شود، مصرف می‌شود.
هر دارو مزایا و معایب خاص خود را دارد. تیم مراقبت‌های بهداشتی شما به شما در انتخاب بهترین دارو برای خود یا فرزندتان کمک خواهد کرد.
پیوند سلول‌های بنیادی یا مغز استخوان
پیوند سلول‌های بنیادی یا مغز استخوان تنها راه درمان قطعی تالاسمی است، اما به دلیل خطرات قابل توجهی که دارد، اغلب انجام نمی‌شود.
سلول‌های بنیادی در مغز استخوان تولید می‌شوند. مغز استخوان بافت اسفنجی است که در مر کز برخی از استخوان‌ها وجود دارد و توانایی تبدیل شدن به انواع مختلف سلول‌های خونی را دارند.
برای پیوند سلول‌های بنیادی، سلول‌های بنیادی از یک فرد سالم از طریق سرم به داخل رگ تزریق می‌شود.
سپس این سلول‌ها شروع به تولید گلبول‌های قرمز سالم می‌کنند تا جایگزین سلول‌هایی که تحت تاثیر تالاسمی قرار گرفته‌اند٬ شوند.
پیوند سلول‌های بنیادی یک درمان پرتنش است که خطرات زیادی را به همراه دارد.
خطر اصلی این درمان GVHD یا «بیماری پیوند در مقابل میزبان» است که یک مشکل تهدید کننده زندگی است که در آن سلول‌های پیوند شده شروع به حمله به سایر سلول‌های بدن شما می‌کنند.
برای افراد مبتلا به انواع جدی تالاسمی، مزایای طولانی مدت پیوند سلول‌های بنیادی باید در مقابل خطرات احتمالی در نظر گرفته شود تا مشخص شود آیا درمان مناسب است یا خیر.
درمان سایر مشکلات
تالاسمی همچنین می تواند باعث مشکلات سلامتی دیگری شود که ممکن است نیاز به درمان داشته باشد
مثلا:
ممکن است از داروهای هورمونی برای کمک به شروع بلوغ در کودکانی که دچار تأخیر بلوغ هستند و درمان مقدار کم هورمون استفاده شود.
ممکن است برای پیشگیری و درمان عفونت‌ها، واکسیناسیون و آنتی بیوتیک توصیه شود.
در صورت وجود مشکل در غده تیروئید (کم کاری تیروئید) ممکن است از هورمون‌های تیروئید استفاده شود.
ممکن است برای کمک به تقویت استخوان‌ها از داروهایی به نام بیس فسفونات‌ها استفاده شود
ممکن است سنگ‌های صفراوی با جراحی برداشتن کیسه صفرا درمان شوند
همچنین ممکن است برای بررسی مشکلات قلبی به پایش منظم نیاز داشته باشید.
زندگی با
بعدی
تشخیص
قبلی
اطلاعات پزشکی و بهداشتی ما در دیجی‌پزشک دارای نشان کیفیت PIF TICK است. این یعنی استفاده از آن آسان است، به‌روز می‌باشد و بر پایه جدیدترین شواهد علمی تهیه شده است.