Brain tumours
تومورهای مغزی
تومور مغزی رشد سلول‌هایی در مغز است که به روشی غیر طبیعی و غیرقابل کنترل تکثیر می‌شوند.
درجات و انواع تومور مغزی
تومورهای مغزی بر اساس سرعت رشد و احتمال رشد مجدد پس از درمان درجه‌بندی می‌شوند.
تومورهای درجه ۱ و ۲ درجه پایین و تومورهای درجه ۳ و ۴ درجه بالایی دارند.
دو نوع اصلی تومور مغزی وجود دارد:
تومورهای مغزی غیر سرطانی (خوش خیم) - این تومورها درجه پایین (درجه ۱ یا ۲) هستند، به این معنی که به کندی رشد می‌کنند و احتمال بازگشت آنها پس از درمان کمتر است.
تومورهای مغزی سرطانی (بدخیم) - اینها درجه بالایی دارند (درجه ۳ یا ۴) و یا از مغز شروع می‌شوند (تومورهای اولیه) یا از جاهای دیگر به مغز گسترش می‌یابند (تومورهای ثانویه). احتمال رشد مجدد آنها پس از درمان بیشتر است.
علائم تومور مغزی
علائم تومور مغزی با توجه به قسمت دقیق درگیر در مغز متفاوت است.
علائم رایج عبارتند از:
سردرد
تشنج
به طور مداوم حالت تهوع، استفراغ و خواب آلودگی
تغییرات ذهنی یا رفتاری، مانند مشکلات حافظه یا تغییر در شخصیت
ضعف یا فلج پیشرونده در یک طرف بدن
مشکلات بینایی یا گفتاری
گاهی اوقات ممکن است برای شروع علائمی نداشته باشید یا ممکن است علائم در طول زمان بسیار آهسته پیشرفت کنند.
چه زمانی به پزشک عمومی مراجعه کنید
اگر این نوع علائم را دارید، به ویژه اگر سردردی دارید که با نوع سردردی که معمولاً به آن دچار می‌شوید، متفاوت است، یا اگر سردرد در حال بدتر شدن است، به پزشک عمومی مراجعه کنید.
ممکن است تومور مغزی نداشته باشید، اما این نوع علائم باید بررسی شوند.
اگر پزشک عمومی نتواند علت احتمالی علائم شما را شناسایی کند، ممکن است برای ارزیابی و آزمایش‌های بیشتر، مانند اسکن مغز، شما را به یک متخصص مغز و اعصاب ارجاع دهد.
چه کسانی تحت تاثیر قرار می‌گیرند
تومورهای مغزی می‌توانند افراد را در هر سنی، از جمله کودکان، تحت تاثیر قرار دهند، اگرچه در افراد مسن شایع‌تر هستند.
علل و خطرات
علت بیشتر تومورهای مغزی ناشناخته است، اما چندین عامل خطر وجود دارد که ممکن است احتمال ابتلا به تومور مغزی را افزایش دهد.
عوامل خطر عبارتند از:
سن - خطر ابتلا به تومور مغزی با افزایش سن افزایش می‌یابد (بیشتر تومورهای مغزی در افراد مسن ۸۵ تا ۸۹ ساله اتفاق می‌افتد)، اگرچه برخی از انواع تومور مغزی در کودکان شایع‌تر است.
پرتو - قرار گرفتن در معرض پرتو تابش مسئول تعداد بسیار کمی از تومورهای مغزی است. برخی از انواع تومورهای مغزی در افرادی که رادیوتراپی یا به ندرت سی تی اسکن یا اشعه ایکس سر انجام داده‌اند، شایع تر است.
سابقه خانوادگی و شرایط ژنتیکی - برخی از شرایط ژنتیکی برای افزایش خطر ابتلا به تومور مغزی شناخته شده است، از جمله توبروس اسکلروزیس، نوروفیبروماتوز نوع ۱ ، نوروفیبروماتوز نوع ۲ و سندرم ترنر.
درمان تومورهای مغزی
اگر تومور مغزی دارید، درمان شما به موارد زیر بستگی دارد:
نوع تومور
محل تومور در مغز
اندازه‌ی آن و مقدار گسترش یافتگی تومور
میزان غیرطبیعی بودن سلول ها
سلامت و تناسب اندام کلی شما
درمان‌های تومور مغزی عبارتند از:
داروهایی برای کمک به علائم
عمل جراحی
پس از تشخیص تومور مغزی، ممکن است استروئیدها برای کمک به کاهش تورم اطراف تومور تجویز شوند.
از داروهای دیگر می‌توان برای کمک به سایر علائم تومورهای مغزی استفاده کرد، مانند داروهای ضد صرع برای تشنج و مسکن برای سردرد.
اغلب برای برداشتن تومورهای مغزی جراحی انجام می‌شود. هدف این است که تا حد امکان و بطور ایمن بافت غیر طبیعی برداشته شود.
برداشتن تمام تومور همیشه امکان پذیر نیست، بنابراین ممکن است برای درمان سلول‌های غیر طبیعی باقی‌مانده٬ درمان بیشتر با پرتودرمانی یا شیمی درمانی مورد نیاز باشد.
درمان تومورهای غیر سرطانی اغلب موفقیت آمیز بوده و بهبودی کامل امکان‌پذیر است.
گاهی اوقات احتمال کمی وجود دارد که تومور بازگردد، بنابراین ممکن است برای نظارت بر این مورد نیاز به قرارهای پیگیری منظم داشته باشید.
چشم انداز
اگر تومور مغزی دارید، چشم انداز شما به عوامل مختلفی بستگی دارد، از جمله:
سن شما
نوع توموری که دارید
محل تومور در مغز شما
میزان اثربخشی درمان
سلامت عمومی شما
پیش بینی میزان بقا دشوار است زیرا تومورهای مغزی غیر شایع هستند و انواع مختلفی دارند.
پزشک شما می تواند اطلاعات بیشتری در مورد چشم انداز شما به شما بدهد.
به طور کلی، از هر ۱۰۰ نفر مبتلا به تومور مغز بدخیم (سرطانی)٬ ۱۷ نفر پس از تشخیص به مدت ۵ سال یا بیشتر زنده می‌مانند.