تومور مغزی خوش خیم (غیر سرطانی)
تومور مغزی خوش خیم (غیر سرطانی) تودهای از سلولها است که نسبتاً آهسته در مغز رشد میکنند.
تومورهای غیرسرطانی مغز معمولا در یک مکان باقی میمانند و گسترش پیدا نمیکنند. اگر بتوان تمام تومور را بطور ایمن در طی جراحی برداشت، معمولاً بر نمیگردد.
اگر نتوان تومور را به طور کامل برداشت، این خطر وجود دارد که دوباره رشد کند. در ای ن صورت، با استفاده از اسکن یا رادیوتراپی (پرتودرمانی) به دقت تحت نظر قرار خواهد گرفت.
درباره تومور مغزی بدخیم (سرطان مغز) بخوانید.
انواع و درجات تومور مغزی غیر سرطانی
انواع مختلفی از تومورهای مغزی خوش خیم وجود د ارد که به نوع سلولهای مغزی آسیب دیده مرتبط هستند.
از جمله:
گلیوم - تومورهای بافت گلیال که سلولها و رشتههای عصبی را نگه میدارند و از آنها حمایت میکنند
مننژیوم - تومورهای غشایی که مغز را میپوشانند
نوروم آکوستیک - تومورهای عصب آکوستیک ( به عنوان شوانوم دهلیزی نیز شناخته میشود)
کرانیوفارنژیوم - تومورهای نزدیک به قاعده مغز که اغلب در کودکان، نوجوانان و جوانان تشخیص داده میشود.
همانژیوبلاستوم - تومورهای رگهای خونی مغز
آدنوم هیپوفیز - تومورهای غده هیپوفیز، غدهای به اندازه نخود در سطح زیرین مغز
تومورهای مغزی بر اساس سرعت رشد و گسترش و احتمال بازگشت مجدد آنها پس از درمان٬ از ۱ تا ۴ درجه بندی میشوند.
تومورهای مغزی غیرسرطانی درجه ۱ یا ۲ هستند، زیرا رشد آنها آهسته است و احتمال گسترش آنها کم است.
آنها سرطانی نیستند و اغلب میتوانند با موفقیت درمان شوند، اما هنوز جدی هستند و می توانند زندگی را تهدید کنند.
درباره درجه سرطان بیشتر بدانید
علائم تومورهای مغزی خوش خیم
علائم تومور مغزی غیر سرطانی (خوش خیم) به اندازه و محل آن در مغز بستگی دارد. برخی از تومورها با رشد آهسته ممکن است در ابتدا هیچ علامتی ایجاد نکنند.
علائم رایج عبارتند از:
سردردهای جدید و مداوم
تشنج (حملات صرعی)
حالت تهوع دائمی، استفراغ و خواب آلودگی
تغییرات ذهنی یا رفتاری، مانند تغییرات در شخصیت
ضعف یا فلج، مشکلات بینایی یا مشکلات گفتاری
چه زمانی به پزشک عمومی مراجعه کنید
در صورت داشتن علائم تومور مغزی به پزشک عمومی مراجعه کنید. اگرچه بعید است که تومور باشد، اما این علائم باید توسط پزشک ارزیابی شوند.
پزشک عمومی شما را معاینه میکند و در مورد علائمتان سوال میپرسد. پزشک همچنین ممکن است سیستم عصبی شما را آزمایش کند.
اگر ایشان فکر کند که ممکن است تومور مغزی داشته باشید، یا مطمئن نباشد که چه چیزی باعث علائم شما شده است، شما را به یک متخصص مغز و اعصاب ارجاع میدهد.
علل تومورهای مغزی خوش خیم
علت بیشتر تومورهای مغزی خوش خیم ناشناخته است، اما احتمال ابتلا به آن بیشتر است اگر:
سن شما بالای ۵۰ سال باشد
سابقه خانوادگی تومور مغزی داشته باشید
بیماری ژنتیکی داشته باشید که خطر ابتلا به تومور مغزی خوش خیم را افزایش میدهد - مانند نوروفیبروماتوز نوع ۱، نوروفیبروماتوز نوع ۲، توبروس اسکلروزیس، سندرم تورکوت (Turcot)، سندرم سرطان سندرم لی فرامنی (Li-Fraumeni)، سندرم فون هیپل-لینداو، و سندرم گورلین.
شما قبلا رادیوتراپی کردهاید
درمان تومورهای مغزی خوش خیم
درمان تومور مغزی خوش خیم به نوع و محل تومور بستگی دارد.
برای از بین بردن بیشتر تومورهای خوش خیم مغز از جراحی استفاده میشود و معمولاً پس از برداشتن دوباره بر نمیگردند. اما گاهی اوقات تومورها دوباره رشد میکنند یا سرطانی میشوند.
اگر نتوان تمام تومور را برداشت، ممکن است برای کنترل رشد سلولهای غیرطبیعی باقیمانده به درمانهای دیگری مانند رادیوتراپی و شیمیدرمانی نیاز باشد.
بهبودی پس از درمان تومور مغزی غیر سرطانی
پس از درمان، ممکن است مشکلات مداومی مانند تشنج و مشکلات در گفتار و راه رفتن داشته باشید. ممکن است برای کمک به بهبودی یا سازگاری با این مشکلات به درمان حمایتی نیاز داشته باشید.
بسیاری از افراد در نهایت میتوانند فعالیتهای عادی خود از جمله کار و ورزش را از سر بگیرند، اما ممکن است زمان ببرد.
اگر میخواهید در مورد جنبههای عاطفی تشخیص و درمان خود صحبت کنید، ممکن است مفید باشد که با یک مشاور صحبت کنید.