درمان - سرطان ریه
درمان سرطان ریه توسط تیمی از متخصصان از بخش‌های مختلف مدیریت می‌شود که با همکاری یکدیگر بهترین درمان ممکن را ارائه می‌کنند.
نوع درمانی که برای سرطان ریه دریافت می‌کنید به عوامل مختلفی بستگی دارد، از جمله:
نوع سرطان ریه‌ای که دارید (سلول غیر کوچک یا جهش سلول کوچک روی سرطان)
اندازه و محل سرطان
میزان پیشرفت سرطان شما (مرحله)
سلامت عمومی شما
تصمیم گیری در مورد اینکه کدام درمان برای شما بهترین است می‌تواند دشوار باشد. تیم سرطان شما توصیه‌هایی را ارائه می‌دهد، اما تصمیم نهایی بر عهده شما خواهد بود.
رایج ترین گزینه‌های درمانی شامل جراحی، رادیوتراپی، شیمی درمانی و ایمونوتراپی است. با توجه به نوع سرطان و مرحله، ممکن است ترکیبی از این درمان‌ها را دریافت کنید.
برنامه درمانی شما
برنامه درمانی پیشنهادی شما بستگی به این دارد که آیا سرطان ریه سلول غیر کوچک یا سرطان ریه سلول کوچک دارید.
سرطان ریه سلول غیر کوچک
اگر سرطان ریه سلول غیر کوچک دارید که تنها در یک ریه شما وجود دارد و از سلامت عمومی خوبی برخوردار هستید، احتمالاً برای برداشتن سلول‌های سرطانی تحت عمل جراحی قرار خواهید گرفت.
این ممکن است با یک دوره شیمی درمانی برای از بین بردن سلول‌های سرطانی که ممکن است در بدن شما باقی مانده باشد، دنبال شود.
اگر سرطان به طور گسترده ای گسترش نیافته باشد اما جراحی امکان پذیر نباشد (به عنوان مثال، چون از سلامت عمومی کافی برای تحمل عوارض جانبی عمل برخوردار نیستید)، ممکن است رادیوتراپی برای از بین بردن سلول‌های سرطانی به شما پیشنهاد شود. در برخی موارد، این ممکن است با شیمی درمانی (که به آن شیمی رادیوتراپی می‌گویند) ترکیب شود.
اگر سرطان برای جراحی یا رادیوتراپی خیلی پیشرفت کرده باشد، معمولاً شیمی درمانی و/یا ایمونوتراپی توصیه می شود.
اگر سرطان پس از انجام شیمی درمانی دوباره شروع به رشد کرد، ممکن است یک دوره درمانی دیگر توصیه شود.
در برخی موارد، اگر سرطان جهش خاصی داشته باشد، به جای شیمی درمانی یا بعد از شیمی درمانی، ممکن است درمان بیولوژیکی یا هدفمند توصیه شود.
درمان‌های بیولوژیکی داروهایی هستند که رشد سلول‌های سرطانی را کنترل یا متوقف می‌کنند.
سرطان ریه سلول کوچک
سرطان ریه سلول کوچک معمولاً با شیمی درمانی، به تنهایی یا همراه با رادیوتراپی یا ایمونوتراپی درمان می‌شود.
این می‌تواند به طولانی شدن عمر و کاهش علائم کمک کند.
معمولا برای درمان این نوع سرطان ریه از جراحی استفاده نمی‌شود. چون سرطان اغلب تا زمان تشخیص به سایر نقاط بدن گسترش یافته است.
با این حال، اگر سرطان خیلی زود تشخیص داده شود، ممکن است از جراحی استفاده شود. در این موارد، شیمی درمانی یا رادیوتراپی ممکن است پس از جراحی برای کمک به کاهش خطر بازگشت سرطان انجام شود.
عمل جراحی
سه نوع اصلی جراحی سرطان ریه وجود دارد:
لوبکتومی - برداشتن یکی از قسمت‌های بزرگ ریه (لوب). پزشکان شما این عمل را در صورتی پیشنهاد می‌کنند که سرطان فقط در یک قسمت از یک ریه باشد.
پنومونکتومی - برداشتن کل ریه. این روش زمانی استفاده می‌شود که سرطان در وسط ریه قرار گرفته باشد یا در کل ریه گسترش یافته باشد.
سگمنکتومی - برداشتن قطعه کوچکی از ریه. این روش فقط برای تعداد کمی از بیماران مناسب است. فقط در صورتی استفاده می‌شود که پزشکان فکر کنند سرطان شما کوچک و محدود به یک ناحیه از ریه است. این معمولاً سرطان ریه سلول غیر کوچک در مراحل اولیه است.
اگر قسمتی از ریه یا تمام ریه شما برداشته شود، ممکن است نگران تنفس خود باشید. اما با یک ریه می‌توانید به طور طبیعی نفس بکشید.
با این حال، اگر قبل از عمل جراحی دچار مشکلات تنفسی باشید، به احتمال زیاد این علائم بعد از جراحی نیز ادامه خواهد داشت.
آزمایشات قبل از جراحی
قبل از جراحی، برای بررسی وضعیت عمومی سلامت و عملکرد ریه خود به برخی آزمایشات ن یاز خواهید داشت. این موارد ممکن است شامل موارد زیر باشد:
نوار قلب - از الکترودها برای نظارت بر فعالیت الکتریکی قلب شما استفاده می‌شود.
نوعی تست عملکرد ریه به نام اسپیرومتری - شما در دستگاهی تنفس خواهید کرد که میزان هوایی را که ریه‌های شما می‌توانند وارد و خارج کنند را اندازه‌گیری می‌کند.
تست ورزش
نحوه انجام عمل
جراحی معمولاً شامل ایجاد برشی (شکاف) در قفسه سینه یا پهلو و برداشتن قسمتی یا کل ریه آسیب دیده است.
به این عمل توراکوتومی می‌گویند.
اگر تصور شود که سرطان به غدد لنفاوی مجاور نیز سرایت کرده است، ممکن است آنها نیز برداشته شوند.
گاهی اوقات ممکن است رویکرد جایگزینی به نام جراحی توراکوسکوپی با کمک ویدئو (VATS) مناسب باشد. این نوعی جراحی سوراخ کلید است که در آن برش‌های کوچکی در قفسه سینه شما ایجاد می‌شود.
دوربینی کوچک در یکی از برش ها قرار داده می‌شود تا جراح بتواند داخل قفسه سینه شما را روی مانیتور ببیند و قسمت آسیب دیده ریه را بردارد.
بعد از عمل
احتمالاً ۵ تا ۱۰ روز پس از عمل می‌توانید به خانه بروید. با این حال، بهبودی کامل از عمل ریه ممکن است چندین هفته طول بکشد.
پس از عمل، تشویق می‌شوید که در اسرع وقت حرکت را آغاز کنید. حتی اگر مجبور باشید در رختخواب بمانید، باید به طور منظم حرکات پا را انجام دهید تا به گردش خون شما کمک کند و از تشکیل لخته خون جلوگیری کند.
فیزیوتراپیست تمرینات تنفسی را برای جلوگیری از عوارض به شما نشان می‌دهد.
هنگامی که به خانه می‌روید، برای افزایش قدرت و تناسب اندام خود نیاز به ورزش ملایم دارید.
پیاده روی و شنا از انواع ورزش‌های خوبی هستند که برای اکثر افراد بعد از درمان سرطان ریه مناسب هستند.
با تیم مراقبت خود صحبت کنید که کدام نوع ورزش برای شما مناسب است.
عوارض
مانند تمام جراحی‌ها، جراحی ریه نیز با خطر عوارض همراه است.
این عوارض معمولاً با دارو یا جراحی بیشتر قابل درمان هستند که ممکن است نیاز به بستری طولانی تر در بیمارستان داشته باشد.
عوارض جراحی ریه می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
التهاب یا عفونت ریه (پنومونی (ذات الریه))
خون‌ریزی بیش از حد
لخته خون در پا (ترومبوز ورید عمقی) که به طور بالقوه می‌تواند به ریه برسد (آمبولی ریه)
رادیوتراپی
رادیوتراپی از پرتو برای از بین بردن سلول‌های سرطانی استفاده می‌کند. روش‌های مختلفی برای استفاده از آن برای درمان سرطان ریه وجود دارد.
در صورتی که برای جراحی به اندازه کافی سالم نیستید، ممکن است از یک دوره پرتودرمانی شدید به نام رادیوتراپی رادیکال برای درمان سرطان ریه غیرسلول کوچک استفاده شود.
برای تومورهای بسیار کوچک، ممکن است به جای جراحی از نوع خاصی از رادیوتراپی به نام رادیوتراپی استریوتاکتیک استفاده شود.
رادیوتراپی همچنین می‌تواند برای کنترل علائم مانند درد و سرفه خونی و کند کردن روند گسترش سرطان زمانی که درمان قطعی امکان پذیر نیست (که به آن رادیوتراپی تسکینی گفته می شود) استفاده شود.
نوعی از رادیوتراپی به نام «پرتودرمانی پیشگیرانه جمجمه (PCI)» نیز گاهی اوقات در طی درمان سرطان ریه سلول کوچک استفاده می‌شود.
این روش شامل درمان کل مغز با دوز کم تابش است.
این به عنوان یک اقدام پیشگیرانه استفاده می‌شود زیرا خطر گسترش «سرطان ریه سلول کوچک» به مغز شما وجود دارد.
نحوه انجام رادیوتراپی
سه روش اصلی رادیوتراپی عبارتند از:
رادیوتراپی خارجی متعارف - پرتوهایی به قسمت‌های آسیب دیده بدن شما هدایت می‌شود.
رادیوتراپی استریوتاکتیک - نوع دقیق‌تری از رادیوتراپی خارجی که در آن چندین پرتو پر انرژی دوز بالاتری از تابش را به تومور می‌رسانند، در حالی که تا حد امکان از بافت سالم اطراف اجتناب می‌شود.
رادیوتراپی داخلی - یک لوله نازک (کاتتر) وارد ریه شما می‌شود. تکه کوچکی از ماده رادیواکتیو از طریق کاتتر عبور داده شده و به مدت چند دقیقه در برابر تومور قرار می‌گیرد و سپس خارج می‌شود.
در سرطان ریه، رادیوتراپی خارجی بیشتر از رادیوتراپی داخلی استفاده می‌شود، به خصوص اگر تصور شود که درمان قطعی امکان پذیر است.
رادیوتراپی استریوتاکتیک ممکن است برای درمان تومورهای بسیار کوچک استفاده شود، زیرا در این شرایط نسبت به رادیوتراپی استاندارد به تنهایی موثرتر است.
رادیوتراپی داخلی معمولاً زمانی که سرطان مجرای تنفسی شما را مسدود یا تا حدی مسدود می‌کند، به عنوان یک درمان تسکینی استفاده می‌شود.
دوره‌های درمانی
درمان رادیوتراپی را می‌توان به چندین روش مختلف برنامه ریزی کرد.
افرادی که رادیوتراپی رادیکال متعارف را انجام می‌دهند، به احتمال زیاد ۲۰ تا ۳۲ جلسه درمانی خواهند داشت.
رادیوتراپی رادیکال معمولاً ۵ روز در هفته و با استراحت در آخر هفته ها انجام می‌شود. هر جلسه رادیوتراپی ۱۰ تا ۱۵ دقیقه طول می‌کشد و دوره معمولاً ۴ تا ۷ هفته طول می‌کشد.
رادیوتراپی استریوتاکتیک به دلیل اینکه در هر درمان دوز بالاتری از تابش داده می‌شود، به جلسات درمانی کمتری نیاز دارد. افرادی که رادیوتراپی استریوتاکتیک انجام می‌دهند معمولاً ۳ تا ۱۰ جلسه درمانی دارند.
رادیوتراپی تسکین دهنده معمولاً شامل ۱ تا ۵ جلسه است.
عوارض جانبی
عوارض جانبی پرتودرمانی در قفسه سینه می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
خستگی (بی حالی)
سرفه‌های مداوم که ممکن است باعث ایجاد خلط خونی شود
قرمزی و درد پوست که شبیه آفتاب سوختگی به نظر می‌رسد
ریزش مو روی سینه شما
بسیاری از افرادی که رادیوتراپی می‌کنند، عوارض جانبی خفیفی را تجربه می‌کنند یا اصلاً عوارض جانبی ندارند.
اما ممکن است در طول درمان و پس از آن عوارض جانبی داشته باشید.
برای اطلاعات بیشتر در مورد عوارض جانبی و نحوه مدیریت آنها با پزشک یا پرستار خود صحبت کنید.
همچنین اگر در مورد علائم خود نگران هستید، مشاوره پزشکی دریافت کنید.
شیمی درمانی
شیمی درمانی از داروهای قوی کشنده سرطان برای درمان سرطان استفاده می‌کند. روش‌های مختلفی وجود دارد که می‌توان از شیمی درمانی برای درمان سرطان ریه استفاده کرد. به عنوان مثال، می‌تواند:
قبل از جراحی برای کوچک کردن تومور داده شود، که می‌تواند احتمال موفقیت جراحی را افزایش دهد
پس از جراحی برای جلوگیری از بازگشت سرطان تجویز شود
برای تسکین علائم و کاهش سرعت گسترش سرطان در زمانی که درمان ممکن نیست استفاده شود
همراه با رادیوتراپی ترکیب شود
درمان‌های شیمی درمانی معمولا به صورت دوره‌ای انجام می‌شود.
یک دوره شامل مصرف داروهای شیمی درمانی به مدت چند روز و سپس استراحت به مدت چند هفته برای اثرگذاری درمان و بهبود بدن شما از عوارض درمان است.
تعداد دوره‌های مورد نیاز شما به نوع و درجه سرطان ریه بستگی دارد.
اکثر افراد به۴ تا ۶ دوره درمان در طول۳ تا ۶ ماه نیاز دارند.
بعد از اتمام این دوره ها به پزشک خود مراجعه خواهید کرد. اگر سرطان بهبود یافته باشد، ممکن است دیگر به درمان بیشتری نیاز نداشته باشید.
اگر بعد از این دوره ها سرطان بهبود نیافته باشد، پزشک به شما خواهد گفت که آیا به نوع دیگری از شیمی درمانی نیاز دارید. همچنین ممکن است برای کنترل سرطان به شیمی درمانی نگهدارنده نیاز داشته باشید.
شیمی درمانی سرطان ریه شامل مصرف ترکیبی از داروهای مختلف است.
داروها معمولا از طریق سرم به داخل رگ (داخل وریدی) یا به داخل لوله‌ای که به یکی از رگ‌های خونی قفسه سینه شما وصل شده است، داده می‌شود.
برخی از افراد ممکن است به جای آن٬ کپسول یا قرص دریافت کنند.
ممکن است پزشک قبل از شروع شیمی درمانی، برخی ویتامین‌ها و/یا آمپول ویتامین برای شما تجویز کند.
اینها می‌توانند به کاهش برخی از عوارض جانبی کمک کنند.
عوارض جانبی
عوارض جانبی شیمی درمانی می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
خستگی
احساس تهوع
استفراغ
ریزش مو
این عوارض جانبی باید به تدریج پس از اتمام درمان برطرف شوند، یا ممکن است بتوانید داروهای دیگری مصرف کنید تا در طول شیمی درمانی احساس بهتری داشته باشید.
شیمی درمانی همچنین می‌تواند سیستم ایمنی بدن شما را ضعیف کند و شما را در برابر عفونت آسیب پذیرتر کند.
در صورت مشاهده علائم عفونت مانند تب یا احساس ناخوشی ناگهانی، در اسرع وقت به تیم مراقبت یا پزشک عمومی خود اطلاع دهید.
ایمونوتراپی
ایمونوتراپی گروهی از داروها هستند که سیستم ایمنی بدن شما را برای هدف قرار دادن و از بین بردن سلول‌های سرطانی تحریک می کنند. این داروها را می‌توان به تنهایی یا همراه با شیمی درمانی استفاده کرد.
برخی از داروهای ایمونوتراپی که برای درمان سرطان ریه استفاده می‌شوند، پمبرولیزوماب و آتزولیزوماب هستند.
شما ممکن است ایمونوتراپی را از طریق یک لوله پلاستیکی دریافت کنید که در این نقاط وارد می‌شود:
یک سیاهرگ بزرگ در قفسه سینه شما (خط مرکزی)
یک سیاهرگ در بازوی شما (کانولا)
دریافت هر دوز حدود ۳۰ تا ۶۰ دقیقه طول می‌کشد و ممکن است هر ۲ تا ۴ هفته به یک دوز نیاز داشته باشید.
اگر مدیریت عوارض جانبی خیلی دشوار نباشد و درمان موفقیت آمیز باشد، ایمونوتراپی می‌تواند تا ۲ سال طول بکشد.
عوارض جانبی رایج ایمونوتراپی عبارتند از:
احساس خستگی یا ضعف
احساس تهوع و استفراغ
اسهال
از دست دادن اشتها
درد در مفاصل یا عضلات
تنگی نفس
تغییرات پوستی، مانند خشک یا خارش دار شدن پوست
برای اطلاعات بیشتر در مورد عوارض جانبی و نحوه مدیریت آنها با پزشک یا پرستار خود صحبت کنید.
همچنین اگر در مورد علائم خود نگران هستید، مشاوره پزشکی دریافت کنید
درمان‌های هدفمند
درمان‌های هدفمند (همچنین به عنوان درمان‌های بیولوژیکی شناخته می‌شوند) داروهایی هستند که برای کاهش سرعت گسترش «سرطان ریه سلول غیر کوچک پیشرفته» طراحی شده‌اند.
درمان‌های هدفمند فقط برای افرادی مناسب است که پروتئین‌های خاصی در سلول‌های سرطانی خود دارند.
پزشک شما ممکن است آزمایشاتی را بر روی سلول‌های خارج شده از ریه شما (بیوپسی) درخواست کند تا ببیند آیا این درمان‌ها برای شما مناسب هستند یا خیر.
عوارض جانبی درمان‌های هدفمند عبارتند از:
علائم شبیه آنفولانزا مانند لرز، تب بالا و درد عضلانی
خستگی
اسهال
از دست دادن اشتها
آفت‌های دهان
حالت تهوع
سایر درمان‌ها
علاوه بر جراحی، رادیوتراپی و شیمی درمانی، گاهی اوقات از درمان‌های دیگری برای درمان سرطان ریه استفاده می‌شود.
ابلیشن رادیوفرکانسی (فرسایش با امواج رادیویی)
ابلیشن رادیوفرکانسی ممکن است برای درمان سرطان ریه سلول غیر کوچک در مراحل اولیه استفاده شود.
پزشک از سی تی اسکن برای هدایت سوزن به محل تومور استفاده می‌کند.
سوزن به داخل تومور فشار داده می‌شود و امواج رادیویی از طریق سوزن ارسال می‌شوند. این امواج گرما ایجاد می‌کنند که سلول‌های سرطانی را از بین می‌برد.
شایع‌ترین عارضه فرسایش با امواج رادیویی٬ گیر افتادن کیسه‌ای از هوا بین لایه داخلی و خارجی ریه شما (پنوموتوراکس) است.
این مشکل را می‌توان با قرار دادن یک لوله در ریه‌ها برای خارج کردن هوای حبس شده درمان کرد.
سرما درمانی (کرایوتراپی)
اگر سرطان شروع به مسدود کردن راه‌های هوایی شما کند، می توان از کرایوتراپی استفاده کرد. این به عنوان انسداد درون برونشی شناخته می‌شود و می‌تواند این علائم را ایجاد کند:
مشکلات تنفسی
سرفه
سرفه خونی
کرایوتراپی به روشی مشابه رادیوتراپی داخلی انجام می‌شود، اما به جای استفاده از منبع رادیواکتیو، دستگاهی به نام کرایوپروب در مقابل تومور قرار می‌گیرد.
کرایوپروب می‌تواند دمای بسیار سردی ایجاد کند که به کوچک شدن تومور کمک می‌کند.
درمان فوتودینامیک
درمان فوتودینامیک (PDT) می‌تواند برای درمان سرطان ریه در مراحل اولیه، زمانی که فرد قادر یا مایل به جراحی نیست، استفاده شود. همچنین می‌تواند برای برداشتن توموری که مجاری تنفسی را مسدود کرده است، استفاده شود.
درمان فوتودینامیک در ۲ مرحله انجام می‌شود.
ابتدا دارویی به شما تزریق می‌شود که سلول‌های بدن شما را به نور بسیار حساس می‌کند.
مرحله بعدی ۲۴ تا ۷۲ ساعت بعد انجام می‌شود. یک لوله نازک به محل تومور هدایت می شود و یک لیزر از طریق آن تابانده می‌شود.
سلول‌های سرطانی که نسبت به نور حساس تر شده‌اند توسط پرتو لیزر از بین می‌شوند.
عوارض جانبی این روش می‌تواند شامل التهاب راه‌های هوایی و تجمع مایع در ریه‌ها باشد. هر دو این عوارض جانبی می‌توانند باعث تنگی نفس و درد ریه و گلو شوند. با این حال، با بهبودی ریه‌های شما از اثرات درمان، این علائم باید به تدریج برطرف شوند.
زندگی با
بعدی
تشخیص
قبلی
اطلاعات پزشکی و بهداشتی ما در دیجی‌پزشک دارای نشان کیفیت PIF TICK است. این یعنی استفاده از آن آسان است، به‌روز می‌باشد و بر پایه جدیدترین شواهد علمی تهیه شده است.