بررسی اجمالی - فیبروم رحم
فیبروم‌های رحمی توده‌های غیر سرطانی هستند که در داخل یا اطراف رحم ایجاد می‌شوند.
این رشدها از بافت عضلانی و فیبری تشکیل شده‌اند و از نظر اندازه متفاوت هستند. آنها گاهی اوقات به عنوان میوم رحم یا لومیوم شناخته می‌شوند.
بسیاری از زنان از وجود فیبروم خود بی‌اطلاع هستند زیرا هیچ علامتی ندارند.
زنانی که علائم دارند (حدود ۱ در ۳) ممکن است این موارد را تجربه کنند:
درد شکم
نیاز مکرر به ادر ار کردن
درد یا ناراحتی در حین رابطه جنسی
در موارد نادر، عوارض بیشتر ناشی از فیبروم‌ها می‌تواند بر بارداری تأثیر بگذارد یا باعث ناباروری شود.
مراجعه به پزشک عمومی
از آنجایی که فیبروم‌ها اغلب باعث ایجاد علائم نمی‌شوند، گاهی اوقات در طول معاینه، آزمایش یا سونوگرافی معمول زنان تشخیص داده می‌شوند.
اگر علائم فیبروم دارید به پزشک عمومی مراجعه کنید تا علل احتمالی را بررسی کند.
اگر پزشک عمومی فکر کند که شما ممکن است فیبروم داشته باشید، معمولاً شما را برای سونوگرافی ارجاع می‌دهد تا مطمئن شود.
درباره تشخیص فیبروم بیشتر بخوانید.
چرا فیبروم‌ها ایجاد می‌شوند
علت دقیق ایجاد فیبروم‌های رحمی ناشناخته است، اما آنها با هورمون استروژن مرتبط بوده‌اند.
استروژن هورمون تولید مثل زنانه است که توسط تخمدان‌ها (اندام‌های تولید مثل زن) تولید می‌شود.
فیبروم‌ها معمولاً در سال‌های باروری زنان (حدود ۱۶ تا ۵۰ سالگی) که سطح استروژن در بالاترین حد خود است، ایجاد می‌شوند.
هنگامی که مقدار استروژن کم است، مانند پس از یائسگی که قاعدگی ماهانه یک زن متوقف می‌شود، کوچک می‌شوند.
چه کسانی دچار فیبروم می‌شوند؟
فیبروم‌ها شایع هستند، و حدود ۲ نفر از هر ۳ زن در برخی از مراحل زندگی خود حداقل یک فیبروم ایجاد می‌کنند. آنها اغلب در زنان ۳۰ تا ۵۰ ساله رخ می‌دهند.
تصور می شود که فیبروم‌ها بیشتر در زنان دارای اضافه وزن یا چاق ایجاد می‌شوند، زیرا چاقی سطح استروژن را در بدن افزایش می‌دهد.
احتمال کمتری وجود دارد که فیبروم در زنانی که بچه دار شده‌اند٬ ایجاد شود.
انواع فیبروم
فیبروم‌ها می‌توانند در هر جایی از رحم رشد کنند و از نظر اندازه بسیار متفاوت باشند. برخی از آنها ممکن است به اندازه نخود و برخی دیگر به اندازه یک طالبی باشند.
انواع اصلی فیبروم عبارتند از:
فیبروم‌های داخل رحمی - رایج‌ترین نوع فیبروم که در دیواره عضلانی رحم رشد می‌کنند
فیبروم ساب سروزال (زیر جلدی) - فیبروم‌هایی که خارج از دیواره رحم به سمت لگن رشد می‌کنند و میتوانن د بسیار بزرگ شوند
فیبروم‌های زیر مخاطی - فیبروم‌هایی که در لایه عضلانی زیر پوشش داخلی رحم رشد می‌کنند و به داخل حفره رحم رشد می‌کنند
در برخی موارد، فیبروم‌های ساب سروزال یا زیر مخاطی با یک ساقه باریک بافت به رحم متصل می‌شوند. اینها فیبروم‌های ساقه‌دار نامیده می‌شوند.
درمان فیبروم
اگر فیبروم‌ها باعث ایجاد علائم نشوند نیازی به درمان ندارند. پس از یائسگی، آنها اغلب بدون درمان کوچک می‌شوند.
اگر علائمی دارید که ناشی از فیبروم‌ها است، ابتدا دارو برای کمک به تسکین علائم توصیه می‌شود.
داروهایی نیز برای کمک به کوچک شدن فیبروم‌ها در دسترس هستند. اگر این داروها بی‌اثر بودند، ممکن است جراحی یا عمل‌های کم تهاجمی‌تر توصیه شود.
درباره درمان فیبروم بیشتر بخوانید.
تشخیص
بعدی
