Period pain
درد پریودی (قاعدگی)
درد یا ناراحتی قبل یا در دوران پریودی شایع است. کارهایی وجود دارد که می‌توانید برای کاهش درد انجام دهید.
ببینید که آیا درد پریودی است
درد پریودی معمولا برای زنان در حدود شروع پریودی اتفاق می‌افتد. این درد می‌تواند بر هر کسی که پریود می‌شود تأثیر بگذارد.
ممکن است درد پریودی باشد اگر:
در شروع پریودی یا چند روز قبل از آن، در شکم خود احساس درد می‌کنید.
گرفتگی‌های دردناکی در شکم دارید که به کمر و ران‌های شما سرایت می‌کند.
در شکم خود احساس درد تیز یا درد مبهم دارید.
درد پریودی معمولا تا ۳ روز طول می‌کشد و می‌تواند بر فعالیت‌های روزانه شما تأثیر بگذارد.
درد ممکن است در هر دوره قاعدگی متفاوت باشد. برخی از دوره‌ها ممکن است ناراحتی کمی ایجاد کنند یا اصلا ایجاد نکنند، در حالی که برخی دیگر ممکن است دردناک‌تر باشند.
چگونه می‌توانید درد پریودی را کاهش دهید
کارهایی وجود دارد که می‌توانید برای کاهش درد پریودی انجام دهید:
انجام دهید |
✅ حمام یا دوش آب گرم بگیرید. ✅ از یک پد حرارتی یا کیسه آب گرم روی شکم خود استفاده کنید ✅ سعی کنید شکم و کمر خود را ماساژ دهید. ✅ ورزش‌های ملایم مانند یوگا، شنا، پیاده روی یا دوچرخه سواری را امتحان کنید ✅ از مسکن‌هایی مانند استامینوفن یا ایبوپروفن استفاده کنید |
کاهش مصرف الکل و سیگار نکشیدن نیز ممکن است به کاهش درد پریودی کمک کند.
علل درد پریود
درد پریودی زمانی اتفاق می‌افتد که رحم شما در طول پریودی منقبض می‌شود. این اغلب بخشی طبیعی از چرخه قاعدگی است.
توضیحات بیشتری در مورد علت درد پریودی ببینید
درد پریودی زمانی اتفاق می‌افتد که دیواره عضلانی رحم سفت (منقبض) شود. انقباضات خفیف دائما در رحم شما رخ می‌دهد، اما آنها معمولا به قدری خفیف هستند که اکثر زنان نمی‌توانند آنها را احساس کنند.
در طول دوره قاعدگی، دیواره رحم برای کمک به ریزش پوشش رحم به عنوان بخشی از دوره قاعدگی، شروع به انقباض شدیدتری می‌کند.
هنگامی که دیواره رحم منقبض می‌شود، رگ‌های خونی که دیواره رحم را پوشانده‌اند را تحت فشار قرار می‌دهد. این امر به طور موقت مانع از خون‌رسانی و اکسیژن رسانی به رحم شما می‌شود. بدون اکسیژن، بافت‌های رحم مواد شیمیایی آزاد می‌کنند که باعث ایجاد درد می‌شوند.
در حالی که بدن شما این مواد شیمیایی ایجاد کننده درد را آزاد می‌کند، مواد شیمیایی دیگری به نام پروستاگلاندین نیز تولید می‌کند. این مواد باعث انقباض بیشتر عضلات رحم شده و سطح درد را افزایش می‌دهند.
مشخص نیست که چرا برخی از زنان بیشتر از دیگران دچار درد پریود می‌شوند. ممکن است برخی از زنان دچار تجمع پروستاگلاندین شوند، به این معنی که انقباضات شدیدتری را تجربه می‌کنند.
گاهی اوقات، پریودهای دردناک می‌توانند ناشی از شرایطی مانند موارد زیر باشند:
رشد بافت رحم در مکان‌های دیگر (اندومتریوز و آدنومیوز)
رشد توده در داخل و اطراف رحم (فیبروم)
عفونت رحم، لوله‌های فالوپ و تخمدان‌ها (بیماری التهابی لگن)
همچنین ممکن است یک دستگاه داخل رحمی (IUD) به خصوص در ۳ تا ۶ ماه اول بعد از قرار دادن، باعث درد پریودی شود.
فورا به پزشک عمومی مراجعه کنید یا از اورژانس محلی مشورت بگیرید اگر: |
|
به پزشک عمومی مراجعه کنید اگر: |
|
منظور ما از درد شدید چیست
درد شدید:
همیشگی است و آنقدر شدید است که فکر کردن یا صحبت کردن را دشوار می کند.
نمیتوان ید بخوابید.
حرکت کردن، بلند شدن از رختخواب، رفتن به دستشویی، شستن یا لباس پوشیدن برایتان بسیار سخت است.
درد متوسط:
همیشگی است.
تمرکز کردن یا خوابیدن را دشوار می‌کند.
می‌توانید بلند شوید، خودتان را بشویید یا لباس بپوشید.
درد خفیف:
می‌آید و می‌رود
آزاردهنده است اما مانع انجام فعالیت‌های روزانه نمی‌شود.
درمان‌های درد پریود
اگر درد پریودی شدید دارید، پزشک عمومی ممکن است موارد زیر را توصیه کند:
داروهای ضد التهابی مانند ناپروکسن، فلوربیپروفن یا مفنامیک اسید
دستگاه تحریک عصبی الکترونیکی از راه پوست (TENS) - یک دستگاه کوچک که از جریان الکتریکی ملایم برای کاهش درد استفاده می‌کند.
پیشگیری از بارداری مانند قرص، ایمپلنت یا آمپول - این روش‌ها باعث نازک شدن دیواره رحم می‌شوند و در نتیجه پریودی سبک‌تر و درد کمتری به همراه خواهد داشت.
اگر درد پریودی شما بهتر نشد، پزشک عمومی ممکن است شما را به یک متخصص زنان ارجاع دهد.
ارجاع به متخصص
ممکن است برای کشف علت درد پریودی به آزمایشاتی نیاز داشته باشید٬ مانند:
آزمایش ادرار یا خون
لاپاراسکوپی - تحت بیهوشی عمومی، برش کوچکی در شکم شما ایجاد می‌شود که از طریق آن یک تلسکوپ فیبر نوری وارد می‌شود. این روش برای نگاه کردن به اندام‌های داخلی شما و همچنین گرفتن نمونه‌های بافت (بیوپسی) استفاده می‌شود.
هیستروسکوپی - اجازه می‌دهد تا داخل رحم با استفاده از تلسکوپ فیبر نوری بررسی شود. تلسکوپ با عبور از واژن شما به رحم هدایت می‌شود تا ناهنجاری‌ها را بررسی کند
در صورت تشخیص بیماری، درمان آن به بهبود وضعیت کمک خواهد کرد.
به عنوان مثال، اگر فیبروم دارید، ممکن است داروهایی برای کوچک کردن آنها یا جراحی برای برداشتن آنها تجویز شود. اگر بیماری التهابی لگن دارید، به طور معمول به آنتی بیوتیک نیاز خواهید داشت.