تشخیص - فیبروم رحم
اگر پزشک عمومی مشکوک به فیبروم باشد، معمولاً معاینه لگنی برای بررسی هرگونه علائم واضح انجام میدهد.
همچنین ممکن است شما را به یک بیمارستان محلی برای انجام آزمایشهای بیشتر که در زیر توضیح داده شده است، ارجاع دهد تا تشخیص را تأیید کند یا علل احتمالی دیگر علائم شما را رد کند.
گاهی اوقات فیبرومها فقط در طول معاینات یا آزمایشهای معمول زنان تشخیص داده میشوند، زیرا اغلب باعث ایجاد علائم نمیشوند.
سونوگرافی
یکی از آزمایشهای اصلی برای تشخیص فیبرومها٬ سونوگرافی است.
این یک آزمایش بدون درد است که از یک کاوشگر دستی (پروب) استفاده میکند تا با تولید امواج صوتی با فرکانس بالا، تصویری از داخل بدن شما ایجاد کند.
برای کمک به تشخیص فیبروم میتوان از دو نوع سونوگرافی استفاده کرد:
سونوگرافی شکمی - در این روش، پروب سونوگرافی بر روی سطح شکم شما جابهجا میشود.
سونوگرافی ترانس واژینال - در این روش، یک پروب سونوگرافی کوچک به داخل واژن شما وارد میشود.
تصاویر تولید شده توسط این سونوگرافیها به مانیتور ارسال میشود تا پزشک بتواند ببیند آیا نشانهای از فیبرومها وجود دارد یا خیر.
اگر سونوگرافی نشان دهد که فیبروم دارید، ممکن است برای انجام آزمایشهای بیشتر به متخصص زنان ارجاع شوید.
هیستروسکوپی
در هیستروسکوپی یک تلسکوپ کوچک (هیستروسکوپ) از طریق واژن و دهانه رحم وارد رحم شما میشود تا پزشک بتواند داخل رحم شما را بررسی کند. انجام آن معمولاً حدود ۱۰ تا ۱۵ دقیقه طول میکشد.
از بیحسی وضعی یا بیهوشی عمومی استفاده شود، بنابراین در طول عمل هیچ دردی احساس نخواهید کرد، اما اکثر زنان به بیحسی نیاز ندارند. برخی از زنان د ر طول عمل دچار گرفتگی میشوند.
هیستروسکوپی اغلب برای جستجوی فیبروم در رحم (فیبرومهای زیر مخاطی) استفاده میشود.
لاپاراسکوپی
لاپاراسکوپ یک تلسکوپ کوچک با منبع نور است که یک دوربین در انتهای آن است. دوربین تصاویری از داخل شکم یا لگن را به مانیتور تلویزیون منتقل میکند.
در طول لاپاراسکوپی، جراح یک برش کوچک در شکم شما ایجاد میکند.
لاپاراسکوپ وارد شکم شما میشود تا بتوان اندامها و بافتهای داخل شکم یا لگن شما را بررسی کرد.
از بیهوشی عمومی استفاده میشود، بنابراین در طول عمل خواب خواهید بود.
بیوپسی
در برخی موارد، ممکن است یک نمونه کوچک بافت (بیوپسی) در طول هیستروسکوپی برای بررسی دقیقتر زیر میکروسکوپ برداشته شود.