تشخیص - بیماری سلیاک

• بررسی اجمالی

• علائم

• علل

• تشخیص

• درمان

• عوارض

اگر یکی از علائم زیر را دارید باید برای بیماری سلیاک آزمایش شوید:

• علائم دائمی و غیر قابل توضیح گوارشی، مانند اسهال، معده درد و نفخ

• اختلال رشد

• خستگی مداوم و دائمی (بی حالی)

• کاهش وزن ناخواسته

• زخم‌های دهانی شدید یا مداوم

• کم خونی ناشی از فقر آهن بدون دلیل ، یا کم خونی ناشی از کمبود ویتامین B12 یا فولات

• دیابت نوع ۱

• بیماری خودایمنی تیروئید، از جمله تیروئید کم کار یا تیروئید پرکار

• سندرم روده تحریک پذیر (IBS) (در بزرگسالان)

همچنین اگر یکی از بستگان درجه یک شما (والدین، خواهر و برادر یا فرزند) مبتلا به بیماری سلیاک است، آزمایش توصیه می‌شود.

آزمایش بیماری سلیاک شامل انجام آزمایش خون است. همچنین ممکن است برای تایید تشخیص نیاز به بیوپسی از روده کوچک داشته باشید.

در حین آزمایش برای بیماری سلیاک، باید غذاهای حاوی گلوتن مصرف کنید تا مطمئن شوید آزمایش‌ها دقیق هستند. همچنین تا زمانی که تشخیص توسط متخصص تایید نشود، حتی اگر نتایج آزمایش خون مثبت باشد، نباید رژیم غذایی بدون گلوتن را شروع کنید.

آزمایش خون

آزمایش خون٬ آنتی بادی‌هایی که معمولاً در خون افراد مبتلا به بیماری سلیاک وجود دارد را بررسی کند.

هنگام انجام آزمایش خون باید گلوتن را در رژیم غذایی خود بگنجانید زیرا اجتناب از آن می‌تواند منجر به نتیجه نادرست شود.

اگر آنتی بادی‌های بیماری سلیاک در خون شما یافت شود، پزشک عمومی شما را به یک متخصص گوارش ارجاع می‌دهد. متخصص ممکن است آزمایش‌های خون تکمیلی یا بیوپسی روده را تجویز کند. 

با این حال، گاهی اوقات ممکن است بیماری سلیاک داشته باشید و این آنتی بادی‌ها در خون شما وجود نداشته باشد.

اگر با وجود منفی بودن آزمایش خون، همچنان علائم بیماری سلیاک را دارید، پزشک عمومی ممکن است همچنان شما را به یک متخصص ارجاع دهد.

بیوپسی

بیوپسی در بیمارستان و معمولاً توسط متخصص گوارش انجام می‌شود. بیوپسی می‌تواند به تایید تشخیص بیماری سلیاک کمک کند.

یک لوله نازک و منعطف با نور و دوربین در یک انتها (اندوسکوپ) به دهان شما وارد می‌شود و به روده کوچک شما منتقل می‌شود.

قبل از عمل، بی‌حس کننده موضعی برای بی‌حس کردن گلو و شاید یک آرامبخش برای کمک به آرامش به شما داده می‌شود.

متخصص گوارش یک ابزار بیوپسی کوچک را از داخل آندوسکوپ عبور می‌دهد تا از پوشش روده کوچک شما نمونه‌برداری کند. سپس نمونه زیر میکروسکوپ برای علائم بیماری سلیاک بررسی می‌شود.

آزمایش‌های تکمیلی پس از تشخیص

اگر بیماری سلیاک در شما تشخیص داده شد، ممکن است آزمایش‌های دیگری نیز برای ارزیابی تأثیر این بیماری روی شما انجام دهید.

ممکن است آزمایش خون بیشتری برای بررسی سطح آهن و سایر ویتامین‌ها و مواد معدنی در خون خود داشته باشید. این به تعیین اینکه آیا بیماری سلیاک باعث مشکلاتی مانند کم خونی ناشی از کمبود آهن ناشی از جذب ضعیف مواد مغذی شده است، کمک می‌کند.

اگر به نظر می‌رسد درماتیت هرپتی فرمیس (راش‌های پوستی خارش دار) دارید، ممکن است برای تایید آن بیوپسی پوست انجام دهید. این کار تحت بی حسی موضعی انجام می‌شود و شامل برداشتن یک نمونه کوچک از پوست می‌شود تا بتوان آن را زیر میکروسکوپ بررسی کرد.

در صورتی که پزشک عمومی فکر کند که وضعیت شما ممکن است روی استخوان‌های شما تأثیر گذاشته باشد، ممکن است اسکن دگزا (DEXA) نیز توصیه شود. این به این دلیل است که در بیماری سلیاک، جذب ضعیف مواد مغذی می‌تواند استخوان‌ها را ضعیف و شکننده کند (پوکی استخوان).

 اسکن دگزا (DEXA) نوعی اشعه ایکس است که تراکم استخوان را اندازه‌گیری می‌کند تا مشخص کند آیا با افزایش سن در معرض خطر شکستگی استخوان هستید یا خیر.