درمان - لنفوم هوچکین
لنفوم هوچکین معمولاً با شیمی درمانی به تنهایی یا شیمی درمانی و پس از آن پرتودرمانی قابل درمان است.
برنامه درمانی شما
برنامه درمانی توصیه شده به سلامت عمومی و سن شما بستگی دارد، زیرا بسیاری از درمان‌ها میتوانند بر بدن فشار وارد کنند.
مذاکرات در مورد برنامه درمانی شما معمولاً با چندین پزشک و سایر متخصصانی که در جنبه‌های مختلف درمان لنفوم تخصص دارند انجام می‌شود.
اما در تصمیم گیری در مورد برنامه درمانی خود نباید عجله کنید.
قبل از تصمیم گیری، ممکن است بخواهید با دوستان، خانواده و شریک زندگی خود صحبت کنید.
از شما دعوت می‌شود که قبل از شروع هر درمان برنامه‌ریزی‌شده، با تیم مراقبت خود دیدار کرده و در مورد خطرات و مزایای آن درمان به طور کامل صحبت کنید.
گزینه‌های درمان
درمان های اصلی برای لنفوم هوچکین شیمی درمانی به تنهایی یا شیمی درمانی و به دنبال آن، پرتودرمانی است. گاهی ممکن است شیمی درمانی با داروهای استروئیدی ترکیب شود. برخی از افراد داروهای بیولوژیکی نیز دارند.
جراحی معمولاً برای درمان این بیماری استفاده نمی‌شود، به جز بیوپسی که برای تشخیص آن استفاده می‌شود.
به طور کلی، درمان لنفوم هوچکین بسیار موثر است و اکثر افراد مبتلا به این بیماری در نهایت بهبود می‌یابند.
شیمی درمانی
شیمی درمانی نوعی درمان سرطان است که در آن از دارو برای از بین بردن سلول‌های سرطانی استفاده می‌شود. با توجه به مرحله سرطان شما، می‌توان آن را به روش‌های مختلفی تجویز کرد.
اگر پزشکان فکر کنند سرطان شما می‌تواند به طور قطعی درمان شود، معمولاً شیمی درمانی را از طریق قطره چکان به طور مستقیم به درون رگ (شیمی درمانی داخل وریدی) دریافت می‌کنید.
اگر احتمال درمان قطعی وجود ندارد، ممکن است فقط نیاز باشد تا به مصرف قرص‌های شیمی درمانی را برای کمک به کاهش علائم خود مصرف کنید.
شیمی درمانی معمولاً در یک دوره چند ماهه به صورت سرپایی انجام می‌شود، به این معنی که شما در بیمارستان بستری نمی‌شوید.
با این حال، ممکن است مواقعی وجود داشته باشد که علائم شما یا عوارض جانبی درمان به ویژه مشکل‌ساز شود و نیاز به بستری شدن طولانی‌تر در بیمارستان باشد.
شیمی درمانی می‌تواند عوارض جانبی متعددی داشته باشد که مهم‌ترین آن آسیب بالقوه به مغز استخوان شما است. این می‌تواند در تولید سلول‌های خونی سالم اختلال ایجاد کند و این مشکلات را ایجاد کند:
خستگی
افزایش آسیب پذیری نسبت به عفونت
خونریزی و کبودی آسان‌تر
اگر این مشکلات را تجربه کردید، ممکن است لازم باشد درمان به تعویق بیفتد تا بتوانید سلول‌های خونی سالم بیشتری تولید کنید.
داروهای فاکتور رشد همچنین میتوانند تولید سلول‌های خونی را تحریک کنند.
سایر عوارض جانبی احتمالی شیمی درمانی عبارتند از:
تهوع و استفراغ
از دست دادن اشتها
خستگی
راش‌های پوستی
ناباروری، که ممکن است موقت یا دائمی باشد ( برای اطلاعات بیشتر به عوارض لنفوم هوچکین مراجعه کنید)
بیشتر عوارض جانبی باید پس از پایان درمان از بین بروند. اگر عوارض جانبی به خصوص مشکل‌ساز شد به تیم مراقبتی خود اطلاع دهید، زیرا درمان‌هایی وجود دارد که می‌تواند کمک کند.
درباره عوارض شیمی درمانی بیشتر بخوانید.
اگر شیمی درمانی منظم موفقیت‌آمیز نباشد یا لنفوم هوچکین پس از درمان بازگردد، ممکن است یک دوره شیمی درمانی با دوز بالاتر داشته باشید.
با این حال، این شیمی درمانی شدید مغز استخوان شما را از بین می‌برد و منجر به مشکلات ذکر شده در بالا می‌شود.
برای جایگزینی مغز استخوان آسیب دیده به پیوند سلول‌های بنیادی یا مغز استخوان نیاز خواهید داشت.
رادیوتراپی
رادیوتراپی (پرتودرمانی) معمولاً برای درمان لنفوم هوچکین در مراحل اولیه به کار می‌رود، زمانی که سرطان تنها در یک ناحیه از بدن وجود دارد.
معمولاً در جلسات کوتاه روزانه، در روزهای کاری هفته، معمولاً برای چند هفته انجام می‌شود.
نیازی نیست بین جلسات در بیمارستان بمانید.
خود رادیوتراپی بدون درد است، اما می‌تواند عوارض جانبی قابل توجهی داشته باشد. با توجه به اینکه کدام قسمت از بدن شما تحت درمان قرار می‌گیرد عوارض متفاوت است.
به عنوان مثال، درمان گلو می‌تواند منجر به گلودرد شود، د ر حالی که درمان سر می‌تواند منجر به ریزش مو شود.
سایر عوارض جانبی رایج عبارتند از:
خستگی
تهوع و استفراغ
خشکی دهان
از دست دادن اشتها
بیشتر عوارض جانبی موقتی هستند، اما خطر مشکلات طولانی مدت، از جمله ناباروری و تیره شدن دائمی پوست در ناحیه درمان وجود دارد.
بیشتر بخوانید در مورد:
داروی استروئیدی
گاهی اوقات داروهای استروئیدی در ترکیب با شیمی درمانی به عنوان یک درمان شدیدتر برای لنفوم هوچکین پیشرفته یا اگر درمان اولیه موثر نبوده است استفاده می‌شود.
داروی استروئیدی معمولاً همزمان با شیمی درمانی به صورت داخل وریدی تجویز می‌شود.
عوارض جانبی رایج داروهای استروئیدی عبارتند از:
افزایش اشتها، که می‌تواند منجر به افزایش وزن شود
مشکلات خواب
احساس آشفتگی
عوارض جانبی داروهای استروئیدی معمولاً پس از پایان درمان بهتر می‌شوند
داروهای بیولوژیکی (درمان‌های هدفمند)
اگر به انواع نادری از لنفوم هوچکین مبتلا هستید یا اگر درمان‌های دیگر موثر نبوده یا برای شما مناسب نیست، ممکن است به شما داروهای بیولوژیکی پیشنهاد شود.
داروهای بیولوژیکی همچنین به عنوان درمان‌های هدفمند شناخته می‌شوند. آنها با هدف قرار دادن سلول‌های سرطانی یا کمک به سیستم ایمنی بدن شما برای حمله به سلول‌های سرطانی عمل می‌کنند.
داروهای بیولوژیکی مورد استفاده برای لنفوم هوچکین شامل ریتوکسیماب (که همراه با شیمی درمانی استفاده می‌شود)، «برنتوکسیماب ودوتین» و «پمبرولیزوماب» هستند.
آنها از طریق قطره چکان به داخل رگ شما تزریق می‌شوند.
عوارض جانبی به دارویی که مصرف می‌کنید بستگی دارد. عوارض جانبی شایع عبارتند از:
حالت تهوع یا استفراغ
راش‌های پوستی
سردرد
خستگی
درد عضلانی یا مفصلی
تنگی نفس
عوارض جانبی اغلب با عادت کردن بدن شما به دارو بهبود می‌یابد.
پیگیری
پس از پایان دوره درمان، برای نظارت بر بهبودی خود و بررسی هر گونه علائم بازگشت سرطان به معاینات منظم نیاز خواهید داشت.
این معاینات در ابتدا هر چند هفته یا چند ماه یکبار انجام می‌شود، اما با گذشت زمان کمتر می‌شود.
تیم درمان شما
در طول درمان برای لنفوم غیر هوچکین، ممکن است به یکی این متخصصان مراجعه کنید:
پرس تار متخصص سرطان - اولین نقطه تماس بین شما و اعضای تیم مراقبت
متخصص خون - متخصص در درمان‌های دارویی
انکولوژیست بالینی - متخصص رادیوتراپی
پاتولوژیست - متخصص در بررسی بیوپسی و نمونه برداشته شده
رادیولوژیست - متخصص در اشعه ایکس و اسکن
مددکار اجتماعی
متخصص پیوند
روانشناس
مشاور
عوارض
بعدی
تشخیص
قبلی
اطلاعات پزشکی و بهداشتی ما در دیجی‌پزشک دارای نشان کیفیت PIF TICK است. این یعنی استفاده از آن آسان است، به‌روز می‌باشد و بر پایه جدیدترین شواهد علمی تهیه شده است.