درمان - مننژیت
افراد مشکوک به مننژیت معمولاً نیاز به انجام آزمایش در بیمارستان دارند و ممکن است برای درمان نیاز به بستری شدن در بیمارستان داشته باشند.
آزمایش‌های بیمارستانی
برای تأیید تشخیص و بررسی اینکه آیا این بیماری ناشی از عفونت ویروسی یا باکتریایی است، ممکن است چندین آزمایش انجام شود.
این آزمایشات ممکن است شامل این موارد باشد:
معاینه فیزیکی برای بررسی علائم مننژیت
آزمایش خون برای بررسی وجود باکتری یا ویروس
پونکسیون کمری - وقتی که نمونه‌ای از مایع از ستون فقرات گرفته شده و از نظر وجود باکتری یا ویروس بررسی می‌شود
سی تی اسکن برای بررسی هر گونه مشکل در مغز، م انند تورم
از آنجایی که مننژیت باکتریایی می‌تواند بسیار جدی باشد، درمان با آنتی‌بیوتیک‌ها معمولاً قبل از تأیید تشخیص شروع می‌شود و اگر آزمایش‌ها نشان دهند که بیماری ناشی از ویروس است، بعداً متوقف می‌شود.
درمان در بیمارستان
درمان در بیمارستان در همه موارد مننژیت باکتریایی توصیه می‌شود، زیرا این بیماری می‌تواند مشکلات جدی ایجاد کند و نیاز به نظارت دقیق دارد.
مننژیت ویروسی شدید نیز ممکن است در بیمارستان درمان شود.
درمان‌‌‌ها شامل این موارد است:
آنتی بیوتیک‌هایی که به طور مستقیم وارد رگ می‌شوند
مایعاتی که به طور مستقیم وارد رگ می‌شوند تا از کم آبی بدن جلوگیری شود
اکسیژن از طریق ماسک صورت در صورت وجود هرگونه مشکل تنفسی
در برخی موارد٬ داروهای استروئیدی برای کمک به کاهش هرگونه تورم در اطراف مغز
افراد مبتلا به مننژیت ممکن است برای چند روز در بیمارستان بستری شوند و در برخی موارد ممکن است درمان چندین هفته طول بکشد.
حتی پس از بازگشت به خانه، ممکن است مدتی طول بکشد تا احساس کنید کاملا به حالت عادی بازگشته‌اید.
در صورت بروز هرگونه عارضه مننژیت، مانند کاهش شنوایی، ممکن است به درمان اضافی و حمایت طولانی مدت نیز نیاز باشد.
درمان در منزل
اگر شما یا بچه شما مننژیت خفیف داشته باشید و آزمایش‌ها نشان دهد که ناشی از عفونت ویرو سی است، معمولاً می‌توانید از بیمارستان به خانه بروید.
این نوع مننژیت معمولاً خود به خود بدون ایجاد مشکل جدی بهبود می‌یابد. اکثر افراد در عرض ۷ تا ۱۰ روز بهتر می‌شوند.
در این بین، ممکن است به شما توصیه شود:
استراحت کافی داشته باشید
برای سردرد یا دردهای عمومی مسکن مصرف کنید
برای هر گونه حالت تهوع یا استفراغ دارو ضد تهوع مصرف کنید
اگر احساس می‌کنید نمی‌توانید علائم خود را در خانه مدیریت کنید یا احساس می‌کنید بدتر شده‌اید، کمک‌های پزشکی بیشتری دریافت کنید.
پیشگیری از شیوع عفونت
خطر انتقال عفونت به دیگران توسط فرد مبتلا به مننژیت به طور کلی کم است.
اما اگر تصور شود فردی در معرض خطر بالای عفونت قرار دارد، ممکن است به عنوان یک اقدام احتیاطی به او آنتی بیوتیک داده شود.
این ممکن است شامل هر کسی باشد که در تماس نزدیک طولانی مدت با فرد مبتلا به مننژیت بوده است، مانند:
افرادی که در یک خانه زندگی می‌کنند
دانش آموزانی که خوابگاه مشترک دارند
دانشجویان دانشگاهی که خوابگاه مشترک دارند
دوست پسر یا دوست دختر
عوارض
بعدی
علل
قبلی