درمان - درماتیت تماسی
اگر ماده‌ای که باعث درماتیت تماسی شما می‌شود قابل شناسایی و اجتناب باشد، علائم شما باید بهبود یابد و حتی ممکن است به طور کامل برطرف شود.
در صورتی که نتوانید از موادی که باعث ایجاد علائم می‌شوند دوری کنید، تعدادی درمان وجود دارد که به کاهش علائم شما کمک می‌کند.
یک داروساز می‌تواند درمان‌هایی مانند نرم‌کننده‌ها (مرطوب‌کننده‌ها) را توصیه کند، که آنها را روی پوست خود بمالید تا از خشک شدن آن جلوگیری کنید.
دوری از علت
یکی از مهمترین مراحل درمان درماتیت تماسی، شناسایی و اجتناب از آلرژن‌ها یا مواد محرکی است که روی شما تأثیر می‌گذارد. اگر بتوانید قرار گرفتن در معرض علت را با موفقیت کاهش دهید یا از آن اجتناب کنید، نباید هیچ گونه علائمی را تجربه کنید.
اجتناب از مواد محرک یا آلرژن‌هایی که روی شما تأثیر می‌گذارد همیشه آسان نیست ، اما یک داروساز، پزشک عمومی یا متخصص پوست می‌توانند راه‌هایی را برای به حداقل رساندن تماس شما با مواردی که باعث این بیماری می‌شوند پیشنهاد دهند.
اگر در محل کار خود در معرض مواد محرک هستید، برای به حداقل رساندن تماس، لباس محافظ بپوشید. به کارفرمای خود در مورد وضعیت خود بگویید تا آنها بتوانند تا حد امکان به شما در اجتناب از علل بیماری کمک کنند.
نرم کننده‌ها
نرم کننده‌ها درمان‌های مرطوب کننده‌ای هستند که مستقیماً روی پوست اعمال می‌شوند تا از دست رفتن آب جلوگیری کرده و آن را با یک لایه محافظ بپوشانند. آنها اغلب برای کمک به کنترل بیماری‌های پوستی خشک یا پوسته پوسته مانند اگزما استفاده می‌شوند.
انتخاب نرم کننده
نرم کننده‌های مختلفی در دسترس هستند. ممکن است لازم باشد چند مورد را امتحان کنید تا یکی را پیدا کنید که برای شما مناسب باشد. همچنین ممکن است به شما توصیه شود از ترکیبی از نرم کننده‌ها استفاده کنید، مانند:
پماد برای پوست بسیار خشک
کرم یا لوسیون برای پوست کمتر خشک
نرم کننده به جای صابون
یک نرم کننده برای استفاده روی صورت و دست و یک نرم کننده دیگر برای استفاده روی بدن
تفاوت لوسیون‌ها، کرم‌ها و پمادها در مقدار روغن آنهاست. پمادها حاوی بیشترین روغن هستند، بنابراین می‌توانند کاملاً چرب باشند، اما در حفظ رطوبت پوست موثرترین هستند.
لوسیون‌ها کمترین میزان روغن را دارند، بنابراین چرب نیستند اما ممکن است اثربخشی کمتری داشته باشند. کرم‌ها بین این دو حالت قرار دارند.
کرم‌ها و لوسیون‌ها بیشتر برای نواحی ملتهب (متورم) پوست مناسب هستند. پمادها برای نواحی پوست خشک که ملتهب نیستند مناسب تر هستند.
اگر مدت زمان زیادی است که از یک نرم کننده خاص استفاده می‌کنید، ممکن است در نهایت اثربخشی آن کمتر شود یا باعث تحریک پوست شما شود. در این صورت، داروساز می‌تواند محصول دیگری را به شما توصیه کند.
نحوه استفاده از نرم کننده‌ها
نرم کننده خود را به طور مکرر و با مقدار زیاد استفاده کنید. بسیاری از افراد تمایل دارند ذخایر جداگانه‌ای از نرم کننده‌ها را در محل کار یا مدرسه نگه دارند.
برای استفاده از نرم کننده:
مقدار زیادی استفاده کنید
آن را مالش ندهید - آن را در جهت رشد مو روی پوست صاف کنید
برای پوست‌های خیلی خشک، نرم کننده را ۲ تا ۴ بار در روز یا طبق تجویز پزشک استفاده کنید.
بعد از حمام یا دوش گرفتن، پوست را به آرامی خشک کنید و بلافاصله در حالی که پوست هنوز مرطوب است، نرم کننده را استفاده کنید.
اگر در محل کار در معرض مواد محرکی هستید که باعث درماتیت تماسی شما می‌شوند، مطمئن شوید که در حین و بعد از کار به طور مرتب از نرم کننده استفاده کنید.
نرم کننده‌ها را با افراد دیگر به اشتراک نگذارید.
عوارض جانبی
گاهی اوقات، برخی نرم کننده‌ها می‌توانند پوست را تحریک کنند. اگر درماتیت تماسی دارید، پوست شما حساس خواهد بود و گاهی اوقات ممکن است به برخی مواد تشکیل دهنده، مانند عطر موجود در نرم کننده‌های بدون نسخه، واکنش نشان دهد.
اگر پوست شما به نرم کننده واکنش نشان داد، مصرف آن را قطع کنید و با داروساز خود صحبت کنید، او ممکن است بتواند محصول جایگزینی را به شما توصیه کند.
به خاطر داشته باشید که برخی از نرم کننده‌ها می‌توانند خطر آتش سوزی داشته باشند، بنابراین نباید در نزدیکی شعله بدون محافظ استفاده شوند. نرم کننده‌هایی که به آب حمام اضافه می‌شوند می توانند وان حمام شما را بسیار لغزنده کنند، بنابراین هنگام ورود و خروج از حمام احتیاط کنید.
کورتیکواستروئیدهای موضعی
اگر پوست شما زخم و ملتهب نیز است، پزشک عمومی ممکن است یک کورتیکواستروئید موضعی (کرم یا پمادی که مستقیماً روی پوست شما استفاده می‌شود) تجویز کند که می‌تواند به سرعت التهاب را کاهش دهد.
کورتیکواستروئیدها در صورت استفاده طبق دستور داروساز یا پزشک، یک درمان ایمن و موثر برای درماتیت تماسی هستند.
انتخاب کورتیکواستروئید موضعی
با توجه به شدت درماتیت تماسی شما و محل قرارگیری پوست آسیب دیده، می‌توان از انواع مختلف کورتیکواستروئیدهای موضعی تجویز کرد.
ممکن است برای شما این موارد تجویز شود:
یک کرم قوی تر برای استفاده کوتاه مدت برای درماتیت تماسی شدید
یک کرم ضعیف‌تر برای استفاده روی نواحی نازک‌تر پوست، مانند صورت یا گردن
یک کرم قوی‌تر برای استفاده روی کف دست و کف پا، زیرا پوست در این نواحی ضخیم‌تر است
نحوه استفاده از کورتیکواستروئیدهای موضعی
هنگام استفاده از کورتیکواستروئیدها، دارو را به صورت یک لایه نازک روی تمام نواحی آسیب دیده بمالید. مگر اینکه پزشک شما دستور دیگری داده باشد، دستورالعمل‌های موجود در بروشور اطلاعات بیمار که همراه با دارو ارائه می‌شود را دنبال کنید. این بروشور جزئیات مربوط به مقدار مصرف را به شما ارائه می‌دهد.
در طول دوره درماتیت تماسی شدید، کورتیکواستروئید را بیش از دو بار در روز استفاده نکنید. اکثر افراد فقط باید یک بار در روز از آن استفاده کنند.
ابتدا باید نرم کننده خود را بمالید و حدود ۳۰ دقیقه صبر کنید و سپس از کورتیکواستروئید موضعی استفاده کنید.
این دارو معمولاً طی چند روز شروع به اثر می‌کند. اگر از کورتیکواستروئید موضعی استفاده کرده‌اید و علائم شما بهبود نیافته است، با پزشک عمومی صحبت کنید.
عوارض جانبی
کورتیکواستروئیدهای موضعی ممکن است هنگام استفاده، باعث سوزش یا خارش خفیف و کوتاه مدتی شوند. در برخی موارد، آنها همچنین ممکن است باعث این عوارض شوند:
نازک شدن پوست
تغییر رنگ پوست
آکنه (جوش)
افزایش رشد مو
اکثر این عوارض جانبی پس از قطع درمان بهبود می‌یابند.
به طور کلی، استفاده از کورتیکواستروئید موضعی قوی‌تر یا استفاده از مقدار زیادی از کورتیکواستروئید موضعی، خطر ابتلا به عوارض جانبی را افزایش می‌دهد. شما باید از کمترین و ضعیف‌ترین مقدار ممکن برای کنترل علائم خود استفاده کنید و هرگز بیش از مقدار توصیه شده توسط پزشک استفاده نکنید.
گاهی اوقات ممکن است افراد پس از قطع استفاده از کرم استروئیدی علائم پوستی پیدا کنند، مانند قرمزی و تورم شدید پوست. اگر این اتفاق برای شما افتاد، فوراً برای مشاوره با اورژانس محلی تماس بگیرید.
قرص‌های استروئیدی
اگر دچار یک دوره شدید درماتیت تماسی هستید که ناحیه وسیعی از پوست شما را می‌پوشاند، پزشک ممکن است قرص‌های استروئیدی تجویز کند. اما این نادر است.
اگر قرص‌های استروئیدی به طور مکرر یا برای مدت طولانی مصرف شوند، می‌توانند عوارض جانبی متعددی ایجاد کنند، مانند:
به همین دلیل، بعید است که پزشک بدون ارجاع شما به متخصص، دوره‌های مکرر قرص‌های استروئیدی را تجویز کند.
درمان های بیشتر
اگر درمان‌های تجویز شده توسط پزشک عمومی نتوانند علائم شما را به طور موفقیت آمیزی کنترل کنند، ممکن است شما را برای ارزیابی و درمان به متخصص پوست ارجاع دهد.
درمان‌های دیگری که ممکن است توسط متخصص پوست در دسترس باشد عبارتند از:
درمان سرکوب کننده سیستم ایمنی - داروهایی که با سرکوب سیستم ایمنی بدن، التهاب را کاهش می‌دهند
آلی‌ترتینوئین - کپسول‌هایی برای درمان اگزما شدید دست‌ها
فتوتراپی - وقتی که ناحیه آسیب دیده پوست در معرض اشعه ماوراء بنفش (UV) قرار می‌گیرد تا التهاب کم شود.
درمان‌های مکمل
ممکن است برخی از افراد برای درمان درماتیت تماسی از درمان‌های جایگزین مانند مکمل‌های غذایی یا داروهای گیاهی استفاده کنند، اما اغلب شواهدی وجود ندارد که نشان دهد آنها در درمان این بیماری مؤثر هستند.
اگر قصد استفاده از درمان جایگزین را دارید، ابتدا با پزشک عمومی صحبت کنید تا مطمئن شوید این درمان برای شما ایمن است. شما باید همچنان به استفاده از سایر درمان‌های تجویز شده توسط پزشک عمومی خود ادامه دهید.
تشخیص
قبلی