بررسی اجمالی - آکنه
آکنه یک بیماری شایع پوستی است که نقاطی از بدن را تحت تاثیر قرار می‌دهد. آکنه، باعث ایجاد لکه، چربی و گاهی اوقات گرمی و درد در همان ناحیه می‌شود.
علائم آکنه
آکنه بیشتر در این نقاط ایجاد می‌شود:
صورت - این تقریباً همه افراد مبتلا به آکنه را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
کمر - این بیش از نیمی از افراد مبتلا به آکنه را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
قفسه سینه - این حدود ۱۵ درصد از افراد مبتلا به آکنه را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
انواع لکه‌ها
۶ نوع لکه ناشی از آکنه وجود دارد:
جوش‌های سرسیاه، برجستگی‌های کوچک سیاه یا زرد رنگی هستند که روی پوست ایجاد می‌شوند. آنها پر از کثیفی نیستند، بلکه به دلیل تولید رنگ توسط پوشش داخلی فولیکول مو سیاه هستند
جوش‌های سر سفید، ظاهری شبیه به جوش‌های سر سیاه دارند، اما ممکن است سفت‌تر باشند و هنگام فشار دادن خالی نمی‌شوند
پاپول‌ها، برجستگی‌های قرمز کوچکی هستند که ممکن است حساس یا دردناک باشند
پوسچول‌ها (پوستول)٬ شبیه پاپول‌ها، اما یک نوک سفید در مرکز دارند که ناشی از تجمع چرک است.
ندول‌ها، توده‌های سخت بزرگی هستند که در زیر سطح پوست ایجاد می‌شوند و ممکن است، دردناک باشند.
کیست، شدیدترین نوع لکه ناشی از آکنه است؛ آنها توده‌های بزرگ پر از چرک، شبیه به جوش هستند و بیشترین خطر ایجاد جای زخم دائم (اسکار) را دارند.
نکات مراقبت از آکنه
روش‌های مفید مراقبت:
قسمت‌های آسیب دیده پوست را بیش از ۲ بار در روز نشویید. شستشوی زیاد می‌تواند پوست را تحریک کرده و علائم را بدتر کند.
ناحیه آسیب دیده را با صابون ملایم یا پاک کننده و آب ولرم بشویید. آب بسیار گرم یا سرد می‌تواند آکنه را بدتر کند.
سعی نکنید جوش‌های سر سیاه را پاک کنید یا لکه‌ها را فشار دهید. این عمل می‌تواند آنها را بدتر کند و باعث ایجاد اسکار دائمی شود.
از لوازم آرایشی، محصولات مراقبت از پوست و ضد آفتاب که بر پایه روغن هستند (گاهی اوقات این محصولات، برچسب « کمدوژنیک » دارند) خودداری کنید. از محصولات غیر کمدوژنیک مبتنی بر آب استفاده کنید٬ زیرا معمولا منافذ پوست را مسدود نمی‌کنند.
قبل از رفتن به رختخواب آرایش صورت خود را کاملا پاک کنید.
اگر پوستتان خشک است، از نرم کننده‌های مبتنی بر آب و بدون عطر استفاده کنید.
ورزش منظم نمی‌تواند آکنه را بهتر کند، اما می‌تواند خلق و خوی شما را تقویت و عزت نفس شما را افزایش دهد. پس از اتمام ورزش هر چه زودتر دوش بگیرید، زیرا عرق، آکنه را تحریک می‌کند.
موهای خود را به طور مرتب بشویید و سعی کنید از افتادن موهایتان روی صورتتان جلوگیری کنید.
اگرچه آکنه قابل درمان نیست، اما با دارو، قابل کنترل است.
اگر دچار آکنه خفیف شدید، بهتر است برای درمان، با یک داروساز صحبت کنید.
چندین کرم، لوسیون و ژل برای درمان لکه‌ها وجود دارد که می‌توانید از داروخانه‌ها خریداری کنید. در صورت استفاده از محصولات حاوی بنزوئیل پراکسید با غلظت کم، مراقب باشید زیرا لباس‌ها را سفید می‌کند.
اگر آکنه شما شدید است و روی سینه و ک مر ظاهر می‌شود، ممکن است برای درمان، به آنتی بیوتیک یا کرم‌های قوی‌تری نیاز داشته باشید که فقط با نسخه در دسترس هستند.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنیم؟
اگر دچار آکنه خفیف شدید، بهتر است برای درمان، با یک داروساز صحبت کنید. اگر داروها، آکنه را کنترل نمی‌کند و باعث می‌شود، احساس ناراحتی کنید، به پزشک مراجعه کنید.
اگر ندول، کیست و یا آکنه متوسط یا شدید دارید، باید به پزشک مراجعه کنید، زیرا برای جلوگیری از ایجاد جای زخم و لکه‌ی دائمی باید به درستی درمان شوند.
سعی کنید در برابر وسوسه کندن یا فشار دادن جوش‌ها مقاومت کنید، زیرا این کار می‌تواند منجر به ایجاد لکه‌‌های دائمی شود.
درمان ممکن است چندین ماه طول بکشد، بنابراین انتظار نداشته باشید که یک شبه نتیجه بدهد. زمانی که درمان موثر باشد، نتایج خوبی هم حاصل می‌شود.
علت بروز آکنه
آکنه معمولاً با تغییرات سطح هورمون در دوران بلوغ مرتبط است، اما می‌تواند در هر سنی روی پوست ظاهر شود.
هورمون‌های خاصی باعث می‌شوند که غدد تولید کننده چربی در کنار فولیکول‌های مو در پوست مقدار بیشتری چربی (سبوم غیر طبیعی) تولید کنند.
این سبوم غیر طبیعی باعث تغییر فعالیت باکتری پوستی نسبتاً بی ضرری به نام P. acnes (پی. آکنه) می‌شود که آن را تهاجمی‌تر کرده و باعث التهاب و چرک می‌شود.
این هورمون‌ها همچنین پوشش داخلی فولیکول مو را ضخیم می‌کنند و باعث می‌شوند منافذ بسته شوند و تمیز کردن پوست هم کمکی به رفع آن نمی‌کند.
سایر علل احتمالی
آکنه بطور ارثی در اعضای خانواده وجود دارد. اگر پدر و مادر، هر دو آکنه داشته باشند، احتمالاً فرزند آنها هم به آن مبتلا خواهد شد.
تغییرات هورمونی، مانند تغییراتی که در طول چرخه قاعد گی یا بارداری رخ می‌دهد، می‌تواند منجر به بروز آکنه در زنان شود.
عواملی مانند رژیم غذایی، بهداشت ضعیف یا فعالیت جنسی در بروز آکنه، نقشی ندارد.
آکنه در چه گروه‌هایی شایع‌تر است؟
آکنه در نوجوانان و جوانان بسیار شایع است. حدود ۹۵ درصد از افراد ۱۱ تا ۳۰ ساله تا حدودی، در معرض این آکنه هستند.
آکنه در دختران در سن ۱۴ تا ۱۷ سالگی و پسران در سن ۱۶ تا ۱۹ سالگی شایع‌تر است.
اکثر افراد قبل از اینکه علائم آنها با افزایش سن شروع به بهبود یابد، چندین سال به طور متناوب آکنه دارند.
آکنه اغلب در اواسط ۲۰ سالگی از بین می‌رود.
در برخی موارد، آکنه می‌تواند تا بزرگسالی ادامه یابد. حدود ۳ درصد از بزرگسالان بالای ۳۵ سال دارای آکنه هستند.
علل
بعدی
