درمان - آکنه
نوع درمان آکنه به شدت آن، بستگی دارد. ممکن است چندین ماه از دوره درمان بگذرد تا علائم آکنه بهبود یابد.
اگر فقط چند جوش سرسیاه، سرسفید و لکه دارید، داروساز میتواند شما را در مورد نحوه درمان کامل آنها، با معرفی چند ژل یا کرم بدون نسخه (داروی موضعی) حاوی بنزوئیل پراکسید راهنمایی کند.
پزشک چه داروهایی را برای درمان آکنه تجویز میکند؟
اگر آکنه متوسط یا شدید دارید یا داروهای داروخانه مؤثر نبوده، به پزشک مراجعه کنید، تا برای شما دارو تجویز کند.
داروهایی که برای درمان آکنه تجویز میشوند، عبارتند از:
رتینوئیدهای موضعی
آنتی بیوتیکهای موضعی
آزلائیک اسید
قرصهای آنتی بیوتیک
در زنان، قرص ترکیبی ضد بارداری خوراکی
اگر آکنه شدید دارید یا داروهای تجویز شده موثر نیستند، پزشک عمومی شما را به متخصص پوست معرفی میکند.
مثلا ممکن است به متخصص پوست ارجاع شوید اگر:
تعداد زیادی پاپول و پوسچول روی سینه، کمر و همچنین صورت خود دارید
ندولهای دردناکی دارید
جای جوش دارید یا در معرض خطر ایجاد جای جوش دائمی هستید
وضعیت شما باعث میشود احساس افسردگی یا اضطراب زیادی کنید
برای آکنه های خفیف تا متوسط یا متوسط تا شدید، معمولاً ترکیبی از داروهای موضعی یا قرصهای آنتی بیوتیک همراه با داروهای موضعی توصیه میشود.
داروهای هورمونی یا قرص های ترکیبی ضد بارداری خوراکی نیز میتواند برای زنان مبتلا به آکنه موثر باشد، اما گاهی اوقات قرص پروژستوژن یا ایمپلنت ضد بارداری آکنه را بدتر کند.
بسیاری از این داروها، ۲ تا ۳ ماه طول میکشد تا تاثیر بگذارد. بنابراین باید صبور باشید و تمام داروهای توصیه شده را حتی اگر اثر فوری نداشت، استفاده کنید.
داروهای موضعی (ژل، کرم و لوسیون)
بنزوئیل پراکسید
بنزوئیل پراکسید مانند یک ضد عفونی کننده، باکتریهای سطح پوست را از بین میبرد و به کاهش جوشهای سر سفید و سر سیاه کمک میکند و اثر ضد التهابی دارد.
بنزوئیل پراکسید معمولاً به صورت کرم یا ژل موجود است و باید یک یا دو بار در روز استفاده شود.
این کرم باید پس از شست و شوی محل مورد نظر، برای تمام قسمتهای صورت که دچار آکنه شده استفاده شود. به یاد داشته باشید، باید به مقدار کم مصرف شود، زیرا مصرف بیش از حد آن میتواند پوست را تحریک کند.
همچنین پوست را به نور خورشید حساستر میکند، بنابراین از آفتاب زیاد و منابع نور ماوراء بنفش (مانند تختهای سولاریوم) اجتناب کنید یا کرم ضدآفتاب بزنید.
بنزوئیل پراکسید میتواند اثر سفید کنندگی داشته باشد، بنابراین از تماس آن با مو یا لباس جلوگیری کنید.
عوارض جانبی رایج بنزوئیل پراکسید عبارتند از:
پوست خشک و زبر
احساس سوزش، خارش یا گزیدگی
قرمزی و پوست پوست شدن
عوارض جانبی داروها معمولاً خفیف هستند و پس از پایان دوره درمان باید برطرف شوند. بیشتر افراد پس از یک دورهی ۶ هفتهای تقریبا درمان میشوند. ممکن است پزشک برای جلوگیری از بازگشت آکنه توصیه کند که برای مدتی از مقدار کمتری از داروها استفاده کنید.
رتینوئیدهای موضعی
رتینوئیدهای موضعی با حذف سلول های مرده از سطح پوست (لایه برداری) از تجمع آنها در فولیکولهای مو جلوگیری میکنند.
ترتینوئین و آداپالن، رتینوئیدهای موضعی هستند که برای درمان آکنه استفاده میشوند. به صورت ژل یا کرم موجود هستند. این داروها، معمولاً یک بار در روز قبل از رفتن به رختخواب باید استفاده شوند.
آنها را باید ۲۰ دقیقه پس از شستن صورت به محلهایی از صورت که دچار آکنه شده بمالید.
استفاده کم رتینوئیدهای موضعی و اجتناب از قرار گرفتن بیش از حد، در معرض نور خورشید و UV بسیار مهم است.
رتینوئیدهای موضعی برای استفاده در دوران بارداری مناسب نیستند، زیرا ممکن است باعث نقص مادرزادی نوزاد شوند.
شایعترین عوارض جانبی رتینوئیدهای موضعی،احساس سوزش خفیف و گزیدگی است.
معمولا یک دوره ۶ هفتهای مورد نیاز است، اما ممکن است به شما توصیه شود که پس از این دوره٬ مصرف دارو را کمتر کنید.
آنتی بیوتیکهای موضعی
آنتی بیوتیکهای موضعی، باکتری های روی پوست را از بین میبرند. این باکتریها میتوانند فولیکولهای بسته شده مو را آلوده کنند. این آنتی بیوتیکها به صورت لوسیون یا ژل در دسترس هستند و باید یک یا دو بار در روز استفاده شود.
معمولاً داروها باید طی یک دوره ۶ تا ۸ هفتهای استفاده شوند. پس از این، معمولا درمان متوقف میشود، زیرا ممکن است، باکتریهای روی صورت نسبت به آنتی بیوتیکها مقاوم شوند و باعث بدتر شدن آکنه و عفونتهای بیشتر شود.
عوارض جانبی غیرمعمول هستند، اما میتوانند شامل موارد زیر باشند:
سوزش جزئی پوست
قرمزی و سوزش پوست