تشخیص - بیماری کروتزفلد جاکوب
تشخیص بیماری کروتزفلد جاکوب (CJD) معمولاً بر اساس سابقه پزشکی، علائم و یک سری آزمایشات است.
یک متخصص مغز و اعصاب این آزمایش‌ها را برای رد سایر شرایط با علائم مشابه مانند بیماری آلزایمر، بیماری پارکینسون یا تومور مغزی انجام می‌دهد.
تنها راه برای تأیید تشخیص کروتزفلد جاکوب، بررسی بافت مغز با انجام بیوپسی مغز یا معمولاً پس از مرگ در معاینه پس از مرگ مغز است.
آزمایش‌های بیماری کروتزفلد جاکوب
متخصص مغز و اعصاب بالینی سایر بیماری‌ها با علائم مشابه را رد می‌کند.
متخصص همچنین با انجام آزمایش‌های زیر برخی از علائم رایج بیماری کروتزفلد جاکوب را بررسی می‌کند:
اسکن ام آر آی مغزی - از میدان های مغناطیسی قوی و امواج رادیویی برای تولید تصویری دقیق از مغز استفاده می کند و می‌تواند ناهنجاری‌های خاص بیماری کروتزفلد جاکوب را نشان دهد.
نوار مغز (EEG) - فعالیت مغز را ثبت می‌کند و ممکن است الگوهای الکتریکی غیرطبیعی را که در بیماری کروتزفلد جاکوب پراکنده مشاهده می‌شود، تشخیص دهد
پونکسیون کمری - روشی که در آن یک سوزن در قسمت پایینی ستون فقرات وارد می‌شود تا نمونه‌ای از مایع مغزی نخاعی (که مغز و نخاع شما را احاطه کرده است) خارج شود تا بتوان آن را برای پروتئین خاصی آزمایش کرد که نشان می‌دهد ممکن است بیماری کروتزفلد جاکوب داشته باشید.
نمونه اولیه آزمایش خون برای بیماری کروتزفلد جاکوب واریانت نیز در برخی از کشورهای پیشرفته در دسترس است.
بیوپسی لوزه - یک قطعه کوچک از بافت را می‌توان از لوزه ها برداشت و برای پریون‌های غیر طبیعی موجود در کروتزفلد جاکوب واریانت (در انواع دیگر CJD وجود ندارد) بررسی کرد.
آزمایش ژنتیک - یک آزمایش خون ساده برای یافتن اینکه آیا شما جهش (نقص) در ژن تولید کننده پروتئین طبیعی دارید یا خیر. یک نتیجه مثبت ممکن است نشان دهنده بیماری پریون خانوادگی (ارثی) باشد
بیوپسی مغز
در بیوپسی مغز، یک جراح٬ سوراخ کوچکی را در جمجمه ایجاد می‌کند و با استفاده از یک سوزن بسیار نازک، یک قطعه کوچک از بافت مغز را بر می‌دارد.
این عمل تحت بیهوشی عمومی انجام می‌شود.
از آنجایی که بیوپسی مغز خطر ایجاد آسیب یا تشنج مغزی را به همراه دارد، تنها در موارد معدودی انجام می‌شود که این نگرانی وجود داشته باشد که فردی به بیماری کروتزفلد جاکوب مبتلا نباشد، اما شرایط و بیماری قابل درمان دیگری وجود داشته باشد.
درمان
بعدی
علل
قبلی