تشخیص - ام اس
تشخیص اینکه آیا علائم شما ممکن است در ابتدا ناشی از ام اس (MS) باشد، دشوار باشد، زیرا برخی از علائم ممکن است کاملا مبهم یا شبیه به سایر شرایط باشد.
اگر علائم ام اس را دارید به پزشک عمومی مراجعه کنید.
اطلاع دادن به آنها در مورد نوع و الگوی علائمی که تجربه می‌کنید به همراه جزئیات به آنها کمک می‌کند تا تشخیص دهند که آیا ممکن است شما به این بیماری مبتلا باشید یا خیر.
اگر پزشک عمومی فکر کند شما ممکن است ام اس داشته باشید، باید برای ارزیابی به یک متخصص مغز و اعصاب، متخصص شرایط سیستم عصبی، مراجعه کنید.
آزمایشات مولتیپل اسکلروزیس (ام اس)
تشخیص ام اس پیچیده است زیرا زیرا هیچ آزمایشی به تنهایی نمی‌تواند به طور قطعی آن را تشخیص دهد. سایر علل احتمالی علائم شما ممکن است ابتدا نیاز به رد داشته باشند.
همچنین ممکن است تأیید تشخیص در صورتی که فقط یک حمله از علائم شبیه به MS را داشته باشید، امکان پذیر نباشد.
تشخیص فقط در صورتی قابل اعتماد است که شواهدی از حداقل ۲ حمله جداگانه وجود داشته باشد، اگرچه ممکن است شامل علائمی از حملات در اسکن ام آر آی باشد که ممکن است متوجه نشده‌اید که داشته‌اید.
برخی از آزمایشاتی که ممکن است برای تایید ام اس نیاز داشته باشید در این صفحه مورد بحث قرار گرفته است.
معاینه عصبی
متخصص مغز و اعصاب شما به دنبال ناهنجاری‌ها، تغییرات یا ضعف در بینایی، حرکات چشم، قدرت دست یا پا، تعادل و هماهنگی، گفتار و رفلکس‌های شما خواهد بود.
این موارد ممکن است نشان دهد که اعصاب شما به گونه‌ای آسیب دیده‌اند که ممکن است نشان دهنده ام اس باشد.
اسکن ام‌آرآی
اسکن ام آر آی یک اسکن بدون درد است که از میدان‌های مغناطیسی قوی و امواج رادیویی برای تولید تصاویر دقیق از داخل بدن استفاده می‌کند.
این اسکن می‌تواند نشان دهد که آیا به غلاف میلین (لایه اطراف اعصاب) در مغز و نخاع شما آسیب یا زخمی وارد شده است یا خیر. یافتن این مورد می‌تواند به تایید تشخیص در اکثر افراد مبتلا به ام اس کمک کند.
اسکنر ام آر آی استاندارد مانند یک لوله یا تونل بزرگ است. این دستگاه پر سر و صدا است و برخی از افراد در حین انجام اسکن احساس کلاستروفوبیا (تنگناهراسی) می‌کنند. اگر در این مورد نگران هستید به متخصص مغز و اعصاب خود اطلاع دهید.
اسکنرهای جدیدتر باز تر هستند و سریع‌تر از اسکنرهای گذشته کار می‌کنند و اکثر اسکن‌ها را بدون هیچ مشکلی انجام می‌دهند.
تست پتانسیل برانگیخته
انواع مختلفی از تست‌های پتانسیل برانگیخته وجود دارد. رایج ترین نوع، عملکرد چشم را ارزیابی می‌کند.
الگوهای نوری به چشم نشان داده می‌شود در حالی که امواج مغزی شما با استفاده از تکه‌های چسبی کوچک به نام الکترود که روی سر شما قرار می‌گیرند، کنترل می‌شود.
این یک آزمایش بدون درد است و می‌تواند نشان دهد که آیا مغز شما برای دریافت پیام‌ها نسبت به حالت عادی زمان بیشتری نیاز دارد یا خیر.
پونکسیون کمری
پونکسیون کمری عملی است برای برداشتن نمونه‌ای از مایع نخاعی با فرو کردن یک سوزن در قسمت پایین کمر شما.
مایع نخاعی مایعی است که مغز و نخاع شما را احاطه کرده است و تغییرات در مایع می‌تواند نشان‌دهنده مشکلاتی در سیستم عصبی باشد.
این عمل تحت بی‌حسی موضعی انجام می‌شود، به این معنی که شما بیدار خواهید بود، اما ناحیه‌ای که سوزن وارد آن می‌شود بی حس می‌شود.
سپس نمونه برای سلول‌های ایمنی و آنتی‌بادی‌ها آزمایش می‌شود، که نشانه‌ای از این است که سیستم ایمنی شما با بیماری در مغز و نخاع مبارزه می‌کند.
پونکسیون کمری بسیار ایمن است، اما اغلب ناراحت کننده است و می‌تواند باعث سردردی شود که گاهی اوقات تا چند روز طول می کشد.
اگر علائم یا اسکن های شما غیرعادی باشد، اغلب برای ارائه اطلاعات اضافی، پونکسیون کمری انجام می شود.
آزمایشات خون
آزمایش خون معمولاً برای رد سایر علل علائم شما، مانند کمبود ویتامین یا یک بیماری بسیار نادر، اما بالقوه بسیار مشابه، به نام نورومیلیت اپتیکا انجام می‌شود.
تعیین نوع مولتیپل اسکلروزیس (ام اس)
هنگامی که تشخیص ام اس تایید شد، متخصص مغز و اعصاب شما ممکن است بتواند نوع ام اس را تشخیص دهد.
این تا حد زیادی بر اساس:
الگوی علائم شما - مانند اینکه آیا دوره‌هایی را تجربه می‌کنید که علائم شما بدتر می‌شوند (عود) و سپس بهبود می‌یابند (بهبودی) یا اینکه به طور پیوسته بدتر می‌شوند (پیشرفت).
نتایج اسکن ام آر آی - مانند اینکه آیا شواهدی وجود دارد که نشان دهد ضایعات در سیستم عصبی شما در زمان‌های مخ تلف و در نقاط مختلف بدن ایجاد شده است
اما نوع ام اس شما اغلب تنها با گذشت زمان مشخص می‌شود زیرا علائم ام اس بسیار متنوع و غیرقابل پیش بینی است.
تشخیص دقیق ام اس پیشرونده ممکن است چند سال طول بکشد زیرا این بیماری معمولاً به آرامی بدتر می‌شود.
درمان
بعدی
علل
قبلی