top of page

Add a Title

اضطراب اجتماعی (فوبیای اجتماعی)

اختلال اضطراب اجتماعی که به آن فوبیای اجتماعی نیز گفته می‌شود، یک ترس طولانی مدت و طاقت‌فرسا از موقعیت‌های اجتماعی است.

این یک مشکل رایج است که معمولا در سال‌های نوجوانی شروع می‌شود. این وضعیت می‌تواند بسیار ناراحت کننده باشد و تأثیر زیادی بر زندگی شما بگذارد.

برای برخی افراد با افزایش سن بهتر می‌شود. اما برای بسیاری از افراد بدون درمان به خودی خود از بین نمی‌رود.

مهم است در صورت داشتن علائم کمک دریافت کنید. درمان‌هایی وجود دارد که می‌تواند به شما در مدیریت آن کمک کند.

علائم اضطراب اجتماعی

اضطراب اجتماعی فراتر از کمرویی است. این ترسی است که از بین نمی‌رود و بر فعالیت‌های روزمره، اعتماد به نفس ، روابط و زندگی کاری یا مدرسه تأثیر می‌گذارد.

بسیاری از افراد گهگاه نگران موقعیت‌های اجتماعی هستند، اما فردی که دارای اضطراب اجتماعی است، قبل، در طول و بعد از آن احساس نگرانی می‌کند.

ممکن است اضطراب اجتماعی داشته باشید اگر:

  • نگران فعالیت‌های روزمره، مانند ملاقات با غریبه‌ها، شروع مکالمه، صحبت کردن با تلفن، کار یا خرید باشید

  • از فعالیت‌های اجتماعی مانند گفتگوهای گروهی، غذا خوردن با دیگران و مهمانی‌ها اجتناب کنید یا نگران باشید

  • همیشه نگران انجام کاری هستید که فکر می‌کنید باعث خجالت می‌شود، مانند سرخ شدن، عرق کردن یا بی‌کفایت به نظر رسیدن

  • انجام کارها در حضور دیگران برای‌تان دشوار است - ممکن است احساس کنید که دائما تحت نظر و قضاوت قرار دارید

  • از مورد انتقاد قرار گرفتن بترسید، از تماس چشمی اجتناب کنید یا عزت نفس پایین داشته باشید

  • علائمی مانند حالت تهوع، تعریق، لرزش یا ضربان قلب شدید (تپش قلب) را به طور مکرر تجربه کنید

  • دچار حملات پانیک شوید. حملات پانیک حالتی است که در آن احساس ترس و اضطراب شدید، معمولاً فقط برای چند دقیقه، داشته باشید

بسیاری از افراد مبتلا به اضطراب اجتماعی همچنین دارای مشکلات روانی دیگری مانند افسردگی، اختلال اضطراب فراگیر یا اختلال هراس (پانیک) هستند.

چه زمانی برای اضطراب اجتماعی کمک بگیرید

اگر فکر می‌کنید اضطراب اجتماعی دارید، به خصوص اگر تأثیر زیادی بر زندگی شما داشته باشد، ایده خوبی است که به پزشک عمومی مراجعه کنید.

این یک مشکل رایج است و درمان‌هایی وجود دارد که می‌تواند کمک کند.

درخواست کمک می‌تواند دشوار باشد، اما پزشک عمومی از این موضوع آگاه است و می‌داند که بسیاری از افراد٬ با اضطراب اجتماعی دست و پنجه نرم می‌کنند. پزشک عمومی سعی می‌کند شما را آرام کند.

ایشان برای اینکه از اضطراب شما در موقعیت‌های اجتماعی مطلع شود، در مورد احساسات، رفتارها و علائم شما سوال خواهد کرد.

اگر پزشک فکر کند که ممکن است دچار اضطراب اجتماعی باشید، برای انجام یک ارزیابی کامل و صحبت در مورد درمان‌ها به یک متخصص سلامت روان ارجاع داده می‌شوید.

چیزهایی که می‌توانید برای غلبه بر اضطراب اجتماعی امتحان کنید

خودیاری می‌تواند به کاهش اضطراب اجتماعی کمک کند و ممکن است قبل از امتحان سایر درمان‌ها، اولین گام مفید برای شما باشد.

این نکات ممکن است کمک کند:

  • سعی کنید بیشتر در مورد اضطراب خود بفهمید - فکر کردن یا نوشتن در مورد آنچه در ذهن شما می‌گذرد و نحوه رفتار شما در موقعیت‌های اجتماعی خاص، می‌تواند مفید باشد.

  • برخی از تکنیک‌های آرامش ‌(ریلکسیشن) مانند تمرینات تنفسی برای استرس را امتحان کنید

  • موقعیت‌های چالش برانگیز را به بخش‌های کوچکتر تقسیم کنید و روی این کار کنید که برای انجام هر بخش٬ احساس آرامش بیشتری داشته باشید

  • سعی کنید به جای اینکه فقط به بدترین حالت ممکن فکر کنید، فقط روی حرف‌هایی که دیگران به شما زده‌اند تمرکز کنید و حرف‌های دیگران را تفسیر نکنید.

درباره اضطراب، ترس و وحشت (پانیک) و نحوه مدیریت آنها بیشتر بخوانید.

درمان اضطراب اجتماعی

تعدادی درمان برای اضطراب اجتماعی موجود است.

گزینه‌های اصلی عبارتند از:

درمان شناختی رفتاری (CBT) به طور کلی بهترین درمان در نظر گرفته می‌شود، اما اگر این درمان موثر نباشد یا شما نمی‌خواهید آن را امتحان کنید، ممکن است درمان‌های دیگر به شما کمک کند.

برخی از افراد باید ترکیبی از درمان‌ها را امتحان کنند.

گروه‌های پشتیبانی

چندین موسسه خیریه، گروه‌های حمایتی و انجمن های آنلاین برای افراد مبتلا به اضطراب اجتماعی و سایر اختلالات اضطرابی وجود دارد، با جستجوی آنلاین می‌توانید برخی از این گروه‌ها را در محل زندگی خود بیابید. 

اضطراب اجتماعی در کودکان

اختلال اضطراب اجتماعی همچنین می‌تواند بر کودکان تأثیر بگذارد.

علائم اضطراب اجتماعی در کودک عبارتند از:

  • بیشتر از حد معمول گریه کردن یا ناراحت شدن

  • زیاد عصبانی شدن

  • پرهیز از تعامل با سایر کودکان و بزرگسالان

  • ترس از رفتن به مدرسه یا شرکت در فعالیت‌های کلاسی، اجراهای مدرسه و رویدادهای اجتماعی

  • درخواست کمک نکردن در مدرسه

  • اتکای بسیار زیاد به والدین یا سرپرست

اگر نگران فرزندتان هستید با پزشک عمومی صحبت کنید. پزشک از شما در مورد رفتار فرزندتان می‌پرسد و در مورد احساسش با او صحبت می‌کند.

درمان‌های اضطراب اجتماعی در کودکان مشابه درمان‌های نوجوانان و بزرگسالان است، اگرچه معمولاً از داروها استفاده نمی‌شود.

درمان متناسب با سن بچه شما انجام می‌شود و اغلب شامل کمک شما می‌شود.

ممکن است به شما مطالب آموزشی و خودیاری داده شود تا در بین جلسات از آنها استفاده کنید. همچنین ممکن است در یک گروه کوچک انجام شود.

bottom of page