Add a Title
افسردگی سایکوتیک (روانپریشانه)
برخی از افرادی که دچار افسردگی شدید هستند ممکن است توهمات و افکار هذیانی، یعنی علائم روانپریشی، را نیز تجربه کنند.
افسردگی همراه با روانپریشی به عنوان افسردگی سایکوتیک (روانپریشانه) شناخته می شود.
علائم افسردگی
کسی که دچار افسردگی است، تقریباً هر روز بیشتر ساعات روز احساس غم و ناامیدی میکند و به هیچ چیز علاقهای ندارد. گذراندن روز تقریباً غیرممکن به نظر میرسد.
سایر علائم معمول افسردگی ممکن است شامل این موارد باشد:
خستگی (فرسودگی)
اختلال در خواب
تغییرات در اشتها
احساس بیارزشی و گناه
عدم توانایی در تمرکز یا تصمیمگیری
افکار مرگ یا خودکشی
پزشکان افسردگی را با توجه به علائم، مدت زمان آن و میزان تأثیر آن بر زندگی روزمره شما به سه دسته خفیف، متوسط و شدید تقسیم میکنند.
در مورد علائم روانی، جسمی و اجتماعی افسردگی بالینی بیشتر بخوانید
علائم روانپریشی
داشتن لحظاتی از روانپریشی (زمانی که افراد بخشی از تماس با واقعیت را از دست میدهند) به معنای تجربه کردن این موارد است:
هذیانها - افکار یا باورهایی که به احتمال زیاد صحیح نیستند
توهمها - شنیدن و در برخی موارد احساس کردن، بو کردن، دیدن یا چشیدن چیزهایی که وجود ندارند؛ شنیدن صداها یک توهم رایج است
هذیانها و توهمها تقریباً همیشه منعکسکننده حالت عمیقاً افسرده فرد هستند - برای مثال، ممکن است فرد متقاعد شود که مقصر چیزی است یا جنایتی مرتکب شده است.
«آشفتگی روانی حرکتی» نیز رایج است. این بدان معناست که فرد نمیتواند آرام باشد یا بیحرکت بنشیند و دائماً در حال بیقراری است.
در افراط دیگر، یک فرد مبتلا به افسردگی سایکوتیک ممکن است دچار «کندی روانحرکتی» شود، به این معنا که هم افکار و هم حرکات فیزیکی او به طور چشمگیری کند میشوند.
افراد مبتلا به افسردگی سایکوتیک بیشتر در معرض خطر افکار خودکشی قرار دارند.
چه چیزی باعث افسردگی سایکوتیک (روانپریشانه) میشود؟
علت افسردگی سایکوتیک (روانپریشانه) به طور کامل شناخته نشده است. مشخص است که افسردگی یک علت واحد ندارد و عوامل محرک مختلفی دارد.
ژنها احتمالاً نقش دارند، زیرا افسردگی شدید میتواند در خانوادهها به صورت ارثی باشد.
رویدادهای زندگی و شرایط شخصی میتوانند برای برخی افراد علت افسردگی باشند. این عوامل میتوانند شامل داغدیدگی و سوگ از دست دادن عزیزان، مشکلات رابطهای، مشکلات مالی، مشکلات سلامتی و تجربیات اخیر یا گذشتهی آسیبزا باشند.
هنوز مشخص نیست چرا برخی افراد با افسردگی شدید نیز دچار روانپریشی میشوند.
در مورد علل افسردگی بیشتر بخوانید.
درمان افسردگی سایکوتیک (روانپریشانه)
درمان افسردگی سایکوتیک شامل این موارد است:
دارو - ترکیبی از داروهای ضد روان پریشی و ضد افسردگی میتواند به تسکین علائم روان پریشی کمک کند
درمان گفتاری - درمان شناختی رفتاری (CBT) به صورت فرد به فرد در کمک به برخی افراد با ا فسردگی شدید، از جمله افرادی که دچار روانپریشی هستند، مؤثر بوده است.
حمایت اجتماعی - حمایت از نیازهای اجتماعی، مانند تحصیل، اشتغال یا مسکن.
ممکن است فرد نیاز داشته باشد در حالی که تحت درمان است، برای مدت کوتاهی در بیمارستان بستری شود.
در برخی موارد، اگر فرد دچار افسردگی شدید باشد و سایر درمانها، از جمله داروهای ضدافسردگی، مؤثر نبوده باشند، گاهی اوقات ممکن است درمان شوک الکتریکی (ECT) توصیه شود.
درمان معمولاً مؤثر است، اما معمولاً قرار ملاقاتهای پیگیری برای نظارت دقیق بر فرد ضروری است.
کمک گرفتن برای دیگران
افراد مبتلا به روانپریشی اغلب آگاه نیستند که به شکلی عجیب فکر و رفتار میکنند.
بنابراین، اغلب این مسئولیت بر عهده دوستان، بستگان یا مراقبان فرد است که برای او کمک بگیرند.
اگر نگران کسی هستید و فکر میکنید ممکن است دچار روانپریشی شده باشد، میتوانید با مددکار اجتماعی یا تیم سلامت روان او تماس بگیرید، بهویژه اگر قبلاً بیماری روانی برای او تشخیص داده شده است.
در صورتی که این اولین باری است که علائم روانپریشی را نشان میدهد، با پزشک عمومی او تماس بگیرید.
اگر فکر میکنید علائم فرد ممکن است او یا دیگران را در معرض خطر آسیب قرار دهد، میتوانید:
او را به نزدیکترین بخش اورژانس ببرید، اگر موافقت کرد.
با یک پزشک عمومی تماس بگیرید یا از خدمات اورژانس و مراقبتهای فوری استفاده کنید.
با اورژانس محلی تماس بگیرید و درخواست آمبولانس کنید.
رانندگی
اگر تشخیص افسردگی سایکوتیک برای شما داده شده است، شما به لحاظ قانونی موظف هستید به اداره راهنمایی و رانندگی محل زندگی خود اطلاع دهید.
تا زمانی که به عنوان فردی ایمن برای رانندگی تأیید نشدهاید، نباید رانندگی کنید.
برای اطلاعات بیشتر با اداره راهنمایی و رانندگی محل زندگی خود تماس بگیرید.