درمان - سرمازدگی
درمان
درمان سرمازدگی بستگی به شدت علائم شما دارد. اگر فکر می‌کنید شما یا شخص دیگری دچار سرمازدگی شده‌اید، همیشه به دنبال مراقبت پزشکی باشید.
فورا به پزشک عمومی مراجعه کنید یا از اورژانس محلی مشورت بگیرید اگر: |
|
با اورژانس محلی تماس بگیرید یا به اورژانس بروید اگر: |
|
کمک‌های اولیه
اگر کمک پزشکی در دسترس نباشد، اقدامات زیر را می‌توان برای درمان سرمازدگی و هیپوترمی انجام داد:
به مکان گرم‌تری بروید (در صورت امکان) - بهتر است روی پاهای یخ زده راه نروید زیرا می‌تواند باعث آسیب بیشتر شود، اما در شرایط اضطراری این کار همیشه ممکن نیست.
به آرامی دستکش، چکمه، انگشتر و هر لباس یا جواهرات دیگری را از اطراف ناحیه آسیب دیده بردارید.
لباس‌های خیس را با لباس‌های نرم و خشک جایگزین کنید تا از اتلاف بیشتر گرما جلوگیری شود.
با پیچیدن بدن در پتو و محافظت از قسمت‌های یخ زده، بدن را گرم کنید.
ناحیه آسیب دیده را مالش ندهید و گرما را به طور مستقیم (از آتش یا بخاری) اعمال نکنید زیرا این می‌تواند باعث آسیب بیشتر شود.
اگر دچار سرمازدگی شده اید سیگار نکشید (و اجازه ندهید کسی که سرمازدگی دارد سیگار بکشد) زیرا سیگار کشیدن می‌تواند بر گردش خون تأثیر بگذارد.
درباره درمان هیپوترمی بیشتر بخوانید.
گرم کردن مجدد مناطق سرمازده
باید نواحی یخ زده را دوباره گرم کرد. گرم کردن مجدد نباید تا زمانی که از سرما خارج نشده‌اید شروع شود.
اگر روند گرم کردن شروع شود و سپس قسمت های یخ زده دوباره در معرض سرما قرار بگیرند، می‌تواند باعث آسیب بیشتر و غیر قابل برگشتی شود.
گرم کردن مجدد در حالت ایده آل باید تحت نظارت پزشکی انجام شود - این می‌تواند یک فرآیند دردناک باشد که نیاز به مسکن و ارزیابی پزشکی متخصص دارد. بهترین نتایج با استفاده از وان گردابی که حاوی یک ضدعفونی کننده ملایم است به دست می آید.
ناحیه آسیب دیده باید به آرامی با غوطه ور کردن آن در آب گرم، اما نه داغ، دوباره گرم شود. حمام با آب ۳۷ تا ۳۹ درجه سانتیگراد توصیه می‌شود.
گرم کردن مجدد باید حداقل ۳۰ دقیقه طول بکشد و فقط زمانی متوقف شود که قسمت آسیب دیده بدن به رنگ قرمز-بنفش درآید و به راحتی قابل حرکت باشد.
این فرآیند را می‌توان تا دو بار در روز تکرار کرد تا زمانی که علائم واضحی مبنی بر شروع بهبود ناحیه آسیب دیده بدن، مانند رشد پوست جدید و بازگشت رنگ طبیعی پوست وجود داشته باشد.
با توجه به شدت درد، ممکن است به مسکن‌های قوی مانند مورفین نیاز باشد. همچنین باید ایبوپروفن مصرف شود زیرا خاصیت محافظتی اضافی برای سرمازدگی دارد.
پس از گرم کردن مجدد
پس از ذوب شدن ناحیه سرمازده، باید:
آن را به آرامی با بانداژهای تمیز بپیچید، به گونه‌ای که انگشتان دست و پا از هم جدا شوند. برای جلوگیری از عفونت، تمیز نگه داشتن پوست بسیار مهم است.
از حرکت زیاد اجتناب کرده و در صورت امکان اندام‌ها را باید بالا نگه دارید.
از راه رفتن روی پاها و انگشتان پاهای آسیب دیده که دوباره گرم شده‌اند خودداری کنید، زیرا بافت ها بسیار حساس خواهند بود.
پس از گرم شدن مجدد، پوست تغییر رنگ داده و تاول می‌زند و در نهایت زخم می‌بندد. اگر سرمازدگی سطحی باشد، پوست صورتی جدید در زیر پوست تغییر رنگ داده و زخم‌ها تشکیل می‌شود. این ناحیه معمولا ظرف ۶ ماه بهبود می‌یابد.
سرمازدگی شدید
اگر دچار سرمازدگی شدید شده اید، باید در بخش تخصصی بستری شوید که در آن پرسنل پزشکی در درمان این نوع آسیب‌ها تجربه دارند.
این اغلب یک بخش تخصصی سوختگی است زیرا قرار گرفتن در معرض دمای بسیار بالا می‌تواند همان نوع آسیبی را ایجاد کند که قرار گرفتن در معرض دمای بسیار سرد ایجاد می‌کند.
اگر خطر بالایی برای آسیب جدی وجود داشته باشد، ممکن است تحت درمان ترومبولیتیک (tPA) قرار بگیرید. دارو برای کمک به شکستن لخته‌های کوچک در رگ‌های خونی سرمازده به صورت آمپول یا از طریق سرم در بازوی شما داده می‌شود.
این کار باید جریان خون را به قسمت آسیب دیده بدن بهبود بخشد، که می‌تواند بهبودی را تحریک کند و از آسیب بیشتر جلوگیری کند. همچنین ممکن است برای جلوگیری از عفونت ناحیه آسیب دیده آنتی بیوتیک برای شما تجویز شود.
گاهی اوقات از ایلوپروست برای درمان سرمازدگی شدید استفاده می‌شود. این دارو با گشاد کردن رگ‌های خونی که خون را به قسمت آسیب دیده بدن می‌رسانند عمل می‌کند.
هنگامی که سرمازدگی شدید منجر به خطر از دست دادن اندام، انگشت دست یا پا می‌شود، فرد باید ظرف ۲۴ ساعت پس از وقوع آسیب برای درمان با tPA یا ایلوپروست در نظر گرفته شود.
تجربه نشان داده است که درمانی که در این بازه زمانی ارائه می‌شود، بهترین نتیجه را در نجات عضو آسیب دیده بدن به دنبال دارد.
اما دادن این درمان‌ها بعد از ۲۴ ساعت همچنان می‌تواند در یک واحد با تجربه به عنوان یک گزینه در نظر گرفته شود.
اگر بخشی از بافت ناحیه آسیب دیده بدن مرده باشد (قانقاریا)، باید برداشته شود. عملی که برای برداشتن بافت مرده استفاده می‌شود، دبریدمان نامیده می‌شود.
در جدی ترین موارد سرمازدگی، ممکن است نیاز به برداشتن (قطع عضو) کل اندام٬ مانند انگشتان دست یا پا باشد.
تصمیم برای انجام دبریدمان یا قطع عضو معمولاً چندین هفته به تعویق می‌افتد، زیرا اغلب اوقات بافتی که به نظر مرده می‌رسد می‌تواند با گذشت زمان بهبود یابد و ترمیم شود.
عوارض بلندمدت سرمازدگی
برخی از افراد پس از ابتلا به سرمازدگی دچار مشکلات دائمی مانند افزایش حساسیت به سرما، بی حسی، خشکی و درد در ناحیه آسیب دیده می‌شوند.
متاسفانه، برای درمان حساسیت به سرما، بی حسی یا سفتی نمی‌توان کار زیادی انجام داد. دارویی به نام آمی تریپتیلین گاهی اوقات می‌تواند در کنترل درد ناشی از اثرات طولانی مدت سرمازدگی موثر باشد.
علائم
قبلی
اطلاعات پزشکی و بهداشتی ما در دیجی‌پزشک دارای نشان کیفیت PIF TICK است. این یعنی استفاده از آن آسان است، به‌روز می‌باشد و بر پایه جدیدترین شواهد علمی تهیه شده است.