بررسی اجمالی - سرمازدگی
سرمازدگی آسیب به پوست و بافت ناشی از قرار گرفتن در معرض دمای انجماد است - به طور معمول هر دمایی کمتر از صفر درجه سانتیگراد.
سرمازدگی می‌تواند هر قسمت از بدن شما را تحت تاثیر قرار دهد، اما انتهای بدن مانند دست‌ها، پاها، گوش‌ها، بینی و لب‌‌ها بیشتر در معرض خطر هستند.
علائم سرمازدگی معمولا با احساس سرما و درد در قسمت‌های آسیب دیده شروع می‌شود.
اگر قرار گرفتن در معرض سرما ادامه یابد، ممکن است قبل از اینکه ناحیه بی حس شود، احساس سوزن و سوزن شدن شدن داشته باشید زیرا بافت‌ها یخ می‌زنند.
چه زمانی باید به دنبال مراقبت‌های پزشکی بود؟
فورا به پزشک عمومی مراجعه کنید یا از اورژانس محلی مشورت بگیرید اگر: |
|
با اورژانس محلی تماس بگیرید یا به اورژانس بروید اگر: |
|
پزشک ناحیه آسیب دیده را معاینه می‌کند، علائم حیاتی شما را بررسی می‌کند و از چگونگی ابتلا به سرمازدگی سوال می‌کند.
ممکن است به ویزیت پیگیری یا ارجاع به متخصص نیاز داشته باشید، زیرا وسعت کامل آسیب سرمازدگی اغلب تا چند روز بعد مشخص نمی شود.
درمان سرمازدگی
فرد مبتلا به سرمازدگی باید در اسرع وقت به محیط گرم منتقل شود. این کار برای محدود کردن اثرات آسیب است و به این دلیل است که احتمال هیپوترمی نیز وجود دارد. به ناحیه آسیب دیده فشار وارد نکنید.
منطقه یخ زده باید توسط یک متخصص مراقبت‌های بهداشتی گرم شود. این کار معمولاً با غوطه ور کردن ناحیه آسیب دیده در آب گرم - اما نه آب داغ - انجام می‌شود.
برای گرم کردن مجدد، حمام با آب ۳۷ درجه سانتیگراد تا ۳۹ درجه سانتیگراد توصیه می‌شود. روند گرم شدن مجدد اغلب دردناک است و ممکن است به مسکن‌های قوی و منظم نیاز باشد.
اگر احتمال یخ زدن مجدد وجود دارد، مهم است که منطقه آسیب دیده را دوباره گرم نکنید، زیرا این امر می‌تواند منجر به آسیب بیشتر بافت شود.
اگر سرمازدگی شدید باشد، ممکن است قطع جریان خون به بافت باعث مرگ بافت (قانقاریا) شود. برای برداشتن بافت مرده ممکن است به نوعی جراحی به نام دبریدمان نیاز باشد. اگر سرمازدگی شدید باشد ممکن است نیاز به قطع عضو باشد.
درباره درمان سرمازدگی بیشتر بخوانید.
علت سرمازدگی چیست؟
بدن در پاسخ به دمای سرد، عروق خونی را منقبض می‌کند. جریان خون به انتهای بدن کند می‌شود تا جریان خون به اندام‌‌های حیاتی افزایش یابد.
از آنجایی که خون از انتهای بدن منحرف می‌شود، این قسمت‌های بدن سردتر می‌شوند و مایع موجود در بافت می‌تواند به بلورهای یخ تبدیل شود.
بلورهای یخ می‌توانند باعث آسیب شدید سلولی و بافتی در ناحیه آسیب دیده شوند. کمبود خون‌رسانی همچنین بافت ها را از اکسیژن محروم می‌کند. اگر جریان خون قابل برگشت نباشد، بافت در نهایت خواهد مرد.
گروه‌های در معرض خطر
برخی از گروه‌ها بیشتر در معرض خطر ابتلا به سرمازدگی هستند.
این گروه‌ها عبارتند از:
افرادی که در ورزش‌های زمستانی و ارتفاعات شرکت می‌کنند، مانند کوهنوردان و اسکی بازان
هر کسی که در شرایط آب و هوایی بسیار سرد و طاقت فرسا گرفتار شود
هرکسی که برای مدت طولانی در شرایط سخت در فضای باز کار می‌کند، مانند سربازان، ملوانان و امدادگران
افراد بی‌خانمان
افراد بسیار جوان و بسیار پیر، زیرا بدن آنها توانایی کمتری برای تنظیم دمای بدن دارد
افرادی که دارای شرایطی هستند که باعث آسیب عروق خونی یا مشکلات گردش خون می‌شوند، مانند دیابت و پدیده رینود
هرکسی که دارویی مصرف می‌کند که عروق خونی را منقبض می‌کند، از جمله بتابلاکرها - سیگار کشیدن نیز می‌تواند عروق خونی را منقبض کند
افرادی که مواد مخدر مصرف کرده‌اند یا مشروب الکلی نوشیده‌اند نیز در معرض خطر سرمازدگی هستند. مصرف مواد مخدر یا مست بودن می‌تواند منجر به رفتارهای پرخطر، واکنش غیرطبیعی به سرما یا خوابیدن در هوای سرد در فضای باز شود.
چگونه از سرمازدگی پیشگیری کنیم؟
اغلب اوقات می‌توان با رعایت اقدامات احتیاطی در هوای سرد از سرمازدگی پیشگیری کرد.
انجام دهید |
✅از قرار گرفتن غیر ضروری در معرض دمای سرد خودداری کنید. ✅از بیرون رفتن در هوای سرد و بادخیز پرهیز کنید. ✅علائم اولیه سرمازدگی مانند احساس سوزن سوزن شدن را بشناسید. ✅لباس مناسب بپوشید: چکمه‌های عایق، جوراب ضخیم، دستکش پشمی، کلاه گرم و ضد آب، چند لایه لباس گرم و گشاد. ✅سعی کنید خشک بمانید و لباس‌های خیس را سریعاً تعویض کنید. ✅در سفرهای سرد برنامه‌ریزی کنید: پتوی گرم و لباس اضافی همراه داشته باشید. ✅به دیگران اطلاع دهید که کجا می‌روید و چه زمانی برمی‌گردید. ✅تلفن همراه با شارژ کامل همراه داشته باشید. ✅در هوای بسیار سرد مصرف الکل را محدود کنید. ✅از سیگار کشیدن خودداری کنید زیرا نیکوتین عروق خونی را منقبض می‌کند. |
هنگام نوشیدن الکل در هوای بسیار سرد مراقب باشید. نوشیدن بیش از حد، خطر به خواب رفتن در سرما را افزایش می‌دهد که یکی از دلایل رایج سرمازدگی است. الکل همچنین باعث می‌شود که گرما را با سرعت بیشتری از دست بدهید.
عوارض سرمازدگی
اگر بخشی از بافت شما بمیرد، دیگر خون‌رسانی به بافت مرده وجود نخواهد داشت. این می‌تواند قسمت آسیب دیده بدن را در برابر عفونت بسیار آسیب پذیر کند زیرا بدن شما برای دفع عفونت‌ها به گلبول‌های سفید خون وابسته است.
افراد مبتلا به سرمازدگی در معرض خطر ابتلا به عفونت‌های باکتریایی زخم، مانند کزاز هستند. این عفونت به طور جدی‌تر می‌تواند به خون سرایت کند (سپسیس) که نیاز به درمان با آنتی‌بیوتیک دارد. هر دو مورد نیاز به بستری در بیمارستان دارند.
درباره درمان کزاز و درمان سپسیس بیشتر بخوانید.
هیپوترمی
سرمازدگی شدید اغلب با هیپوترمی همراه است که کاهش خطرناک دمای بدن به زیر ۳۵ درجه سانتیگراد است.
علائم اولیه می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
ل رز مداوم
خستگی
کمبود انرژی
پوست سرد یا رنگ پریده
تنفس سریع (هیپرونتیلاسیون)
فردی که دچار هیپوترمی شدید شده باشد ممکن است بیهوش شود و تنفس ضعیف و نبض ضعیفی داشته باشد.
درباره نحوه درمان هیپوترمی بیشتر بخوانید.
علائم
بعدی
