علائم - سرمازدگی

• بررسی اجمالی

• علائم

• درمان

علائم سرمازدگی در ۳ مرحله پیشرفت می‌کند.

هر چه دما سردتر باشد و بدن مدت طولانی‌تری در معرض شرایط انجماد قرار گیرد، سرمازدگی پیشرفته‌تری می‌تواند ایجاد شود.

مرحله اولیه (سرمازدگی خفیف)

در مرحله اولیه سرمازدگی، در ناحیه آسیب دیده احساس سوزن سوزن شدن، تپش یا درد خواهید کرد. پوست شما سرد، بی حس و سفید می‌شود.

این مرحله از سرمازدگی به عنوان سرمازدگی خفیف شناخته می‌شود و اغلب افرادی را که در آب و هوای سرد زندگی یا کار می‌کنند تحت تاثیر قرار می‌دهد. انتهای بدن مانند انگشتان دست، بینی، گوش و پا بیشتر تحت تاثیر قرار می‌گیرند.

مرحله میانی

پس از این علائم اولیه سرمازدگی، قرار گرفتن طولانی مدت در معرض دمای سرد باعث آسیب بیشتر بافت می‌شود. ناحیه آسیب دیده سفت و یخ زده احساس می‌شود.

هنگامی که از سرما خارج می‌شوید و بافت یخ زده آب می‌شود، پوست قرمز شده و تاول می‌زند که می‌تواند دردناک باشد. همچنین ممکن است تورم و خارش وجود داشته باشد.

این به عنوان سرمازدگی سطحی شناخته می‌شود، زیرا لایه‌های بالایی پوست و بافت را تحت تاثیر قرار می‌دهد. پوست زیر تاول‌ها معمولا سالم است، اما برای اطمینان از عدم آسیب دائمی به درمان نیاز است.

مرحله پیشرفته

وقتی قرار گرفتن در معرض سرما ادامه یابد، سرمازدگی شدیدتر می‌شود. پوست سفید، آبی یا لکه‌دار می‌شود و بافت زیرین وقتی لمس می‌شود سخت و سرد احساس می‌شود.

ممکن است آسیب بیشتری در زیر پوست به تاندون‌ها، ماهیچه‌ها، اعصاب و استخوان‌ها وارد شود. این سرمازدگی عمیق نامیده می‌شود و نیاز به مراقبت پزشکی فوری دارد.

با آب شدن پوست، تاول‌های پر از خون تشکیل می‌شوند و به شکل دلمه‌های سیاه و ضخیم در می‌آیند. 

در این مرحله، به احتمال زیاد قسمتی از بافت خواهد مرد. این به عنوان نکروز بافت شناخته می‌شود و ممکن است برای جلوگیری از عفونت، بافت آسیب دیده نیاز به برداشتن داشته باشد.

عوارض بلندمدت سرمازدگی

افراد با سابقه سرمازدگی شدید اغلب عوارض طولانی مدت دیگری را نیز گزارش می‌کنند.

این موارد می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• افزایش حساسیت به سرما

• بی حسی در اندام های آسیب دیده بدن، به خصوص انگشتان دست

• کاهش حس لامسه در اندام‌های آسیب دیده بدن

• درد مداوم در اندام‌های آسیب دیده بدن