درمان - جای زخم (اِسکار)

• بررسی اجمالی

• درمان

اگر جای زخمی دارید که دردناک، خارش دار، ناخوشایند است یا تحرک شما را محدود می‌کند، درمان‌های متعددی در دسترس است.

جای زخم‌ها را نمی‌توان به طور کامل از بین برد، اما اغلب می‌توان آنها را کمتر قابل مشاهده کرد.

پزشک عمومی ممکن است شما را برای درمان به یک متخصص پوست یا یک جراح پلاستیک ارجاع دهد. 

استتار پوست (آرایش)

داروخانه‌ها لوازم آرایشی را می‌فروشند که به طور ویژه برای پوشاندن جای زخم طراحی شده است. این می‌تواند به ویژه برای زخم‌های صورت مفید باشد.

این آرایش‌ها معمولا ضد آب است و می‌تواند ۲ یا ۳ روز در جای خود بماند.

ژل یا ورق سیلیکونی

از ژل یا ورق‌های سیلیکونی می توان روی پوست در حال بهبود (نه زخم‌های باز) برای کمک به نرم شدن و صاف شدن جای زخم استفاده کرد. آنها همچنین می‌توانند خارش و ناراحتی را تسکین دهند.

برای اینکه موثر باشد، ژل یا ورق‌های سیلیکونی باید حداقل به مدت ۳ ماه، روزانه ۱۲ ساعت روی جای زخم قرار داده شوند. آنها قابل شستشو و استفاده مجدد هستند.

از یک پزشک عمومی، متخصص پوست یا داروساز بپرسید که آیا می‌توانند برای درمان جای زخم شما بر اساس پوست شما، سیلیکون مناسب شما را توصیه کنند.

استروئیدها

استروئیدها نمی‌توانند جای زخم را به طور کامل از بین ببرند، اما می‌توانند ظاهر آن را بهبود بخشند.

برای درمان برخی از اسکارهای کلوئیدی و هیپرتروفیک می‌توان از آمپول کورتیکواستروئید استفاده کرد.

برای کاهش تورم و صاف شدن جای زخم، چندین بار تزریق انجام می‌شود. با توجه به نوع جای زخم، ممکن است نیاز به تکرار تزریق باشد.

تزریقات معمولاً ۳ بار با فاصله ۴ تا ۶ هفته برای ارزیابی پاسخ بدن شما انجام می‌شود. در صورتی که جای زخم در حال بهبود باشد، درمان ممکن است چند ماه ادامه یابد.

همچنین می‌توان از نوار آغشته به استروئید برای تلاش برای صاف کردن اسکارهای کلوئیدی استفاده کرد. این نوار توسط پزشک عمومی یا متخصص پوست تجویز می‌شود و به مدت ۱۲ ساعت در روز استفاده می‌شود.

لیزر درمانی

لیزر درمانی یا نور درمانی (پالس‌های نور) می‌تواند با هدف قرار دادن رگ‌های خونی در بافت اسکار اضافی، قرمزی جای زخم را کاهش دهد.

برای برخی از اسکارهای حفره‌دار، از جراحی لیزری (لیزر لایه‌برداری) برای صاف‌تر کردن جای زخم استفاده می‌شود. این کار شامل استفاده از لیزر برای برداشتن لایه‌های بالایی پوست است که باعث تحریک تولید کلاژن در لایه‌های عمیق تر می‌شود.

اما مطالعات بلند مدت زیادی برای اثبات اثربخشی و ایمنی لیزر درمانی وجود ندارد. اگر لیزر درمانی دارید، مطمئن شوید که فردی که آن را انجام می‌دهد یک پزشک کاملاً آموزش دیده با تجربه در بهبود جای زخم است.

سرما درمانی (کرایوتراپی)

از نیتروژن مایع می‌توان برای منجمد کردن اسکارهای کلوئیدی استفاده کرد. اگر در مراحل اولیه از کرایوتراپی استفاده شود، ممکن است اسکارهای کلوئیدی را صاف کند و از رشد آنها جلوگیری کند. عارضه جانبی درمان این است که می‌تواند رنگ پوست ناحیه تحت درمان را روشن کند.

پرکننده‌های پوستی (درمال فیلرز)

پرکننده‌های پوستی موادی هستند که می‌توان آن‌ها را برای «پرکردن» اسکارهای حفره‌دار تزریق کرد. درمان ممکن است پرهزینه باشد و نتایج معمولاً موقتی هستند. برای حفظ اثر به درمان‌های مکرر نیاز است.

سوزن زدن پوست (اسکین نیدلینگ)

سوزن زدن پوست (اسکین نیدلینگ) همچنین می‌تواند به بهبود ظاهر جای زخم کمک کند. سوزن زدن پوست شامل غلتاندن یک وسیله کوچک پوشیده شده با صدها سوزن ریز روی پوست است. اما برای دستیابی به نتیجه، اغلب تکرار درمان‌ها ضروری است و نتایج به طور قابل توجهی متفاوت است.

جراحی

گاهی اوقات می توان از جراحی برای بهبود جای زخم استفاده کرد. عمل جراحی ممکن است به دلایل زیر استفاده شود:

• طبیعی جلوه دادن جای زخم

• کمتر به چشم آمدن جای زخم (با استفاده از پیوند پوست)

• جراحی روی جای زخم نزدیک به مفصل برای بهبود حرکت

جراحی کاهش جای زخم یک درمان تهاجمی است که ممکن است برای همه مناسب نباشد.

قبل از تصمیم به جراحی، باید مزایا و معایب را به دقت در نظر بگیرید. علاوه بر خطرات طبیعی جراحی، احتمال بدتر شدن جای زخم نیز وجود دارد.

اگر قصد انجام جراحی کاهش جای زخم را دارید، مطمئن شوید که جراح پلاستیک کاملاً آموزش دیده و در این نوع جراحی تجربه داشته باشد. در مورد عمل با جراح خود کاملاً صحبت کنید تا از خطرات و نتایج مورد انتظار آگاه شوید.

اگر برای درمان اسکار کلوئید جراحی انجام می‌دهید، ممکن است بلافاصله پس از آن به درمان‌های دیگری برای جلوگیری از بزرگ‌تر شدن جای زخم نیاز داشته باشید. اینها شامل تزریق استروئید یا رادیوتراپی است.

پانسمان‌های فشاری

پانسمان های فشاری معمولاً تحت نظارت متخصص برای درمان اسکارهای بزرگ ناشی از سوختگی یا بعد از پیوند پوست استفاده می‌شوند. هدف از این کار صاف و نرم کردن جای زخم‌ها است.

پانسمان‌های فشاری معمولاً از یک ماده کشسان و قابل ارتجاع ساخته می‌شوند. آنها به مدت ۶ تا ۱۲ ماه، ۲۴ ساعت شبانه روز روی جای زخم پوشیده می‌شوند. همچنین می‌توان از آنها همراه با ورق‌های ژل سیلیکونی برای بهبود ظاهر جای زخم در مدت زمان طولانی استفاده کرد.

جای زخم و کرم‌های پوستی

کرم ویتامین E گاهی برای مدیریت جای زخم توصیه می‌شود، اما هیچ شواهد پزشکی دال بر تأثیر آن وجود ندارد.

اما ماساژ دادن یک مرطوب کننده مانند E45 روی جای زخم، از خشک شدن آن جلوگیری می‌کند و به انعطاف پذیری آن کمک می کند.

همچنین باید روی جای زخم خود ضدآفتاب بزنید زیرا ممکن است به آفتاب حساس باشد.