تشخیص - دژنراسیون کورتیکوبازال
تشخیص دژنراسیون کورتیکوبازال (CBD) می‌تواند دشوار باشد، زیرا هیچ آزمایش واحدی برای آن وجود ندارد و این بیماری می‌تواند علائمی مشابه با تعدادی دیگر از بیماری‌ها داشته باشد.
تشخیص دژنراسیون کورتیکوبازال بر اساس الگوی علائم شما خواهد بود. پزشک شما همچنین سعی خواهد کرد سایر شرایطی را که می‌توانند علائم مشابهی ایجاد کنند، مانند بیماری پارکینسون، سکته مغزی و بیماری آلزایمر را رد کند.
پزشک شما نیاز به ارزیابی علائم شما و همچنین سایر آزمایشات و اسکن‌ها دارد.
تشخیص معمولاً توسط یک متخصص مغز و اعصاب انجام می‌شود.
اسکن مغز
اگر علائم دژنراسیون کورتیکوبازال دارید که نشان می‌دهد مشکلی در مغز شما وجود دارد، به احتمال زیاد برای اسکن مغز ارجاع داده می‌شوید.
انواع اسکن‌هایی که ممکن است انجام دهید عبارتند از:
اسکن ام آر آی (MRI) - از یک میدان مغناطیسی قوی و امواج رادیویی برای ایجاد تصاویر دقیق از داخل مغز استفاده می‌شود.
پت اسکن (PET) - اسکنی که فعالیت مغز را تشخیص می‌دهد
دات اسکن (DaTscan) یا اسکن دوپامین - برای اندازه‌گیری مقدار ماده شیمیایی به نام دوپامین که مغز شما می‌سازد
این اسکن ها می‌توانند در رد سایر شرایط احتمالی مانند تومورهای مغزی یا سکته مفید باشند.
اسکن‌های ام آر آی همچنین می‌توانند تغییرات غیرطبیعی در مغز را تشخیص دهند که با تشخیص دژنراسیون کورتیکوبازال مطابقت دارد، مانند کوچک شدن برخی مناطق مغز.
اسکن‌های مغزی نیز برای نشان دادن تجمع پروتئینی به نام تاو در حال توسعه هستند. پروتئین تاو با دژنراسیون کورتیکوبازال مرتبط است.
رد کردن بیماری پارکینسون
علائم یک فرد معمولاً به تمایز دژنراسیون کورتیکوبازال از بیماری پارکینسون کمک می‌کند، اما گاهی اوقات ممکن است برای تایید تشخیص و رد سایر شرایط احتمالی از آزمایش استفاده شود.
ممکن است پزشک برای شما یک دوره کوتاه از دارویی به نام لوودوپا تجویز کند. این دارو به طور معمول در بیماری پارکینسون بسیار خوب عمل می کند، اما در دژنراسیون کورتیکوبازال به خوبی عمل نمی‌کند.
اگر این دارو منجر به بهبودی قابل توجهی در علائم شما نشود، می‌تواند به پزشک کمک کند دژنراسیون کورتیکوبازال را از بیماری پارکینسون تشخیص دهد.
آزمایش نوروسایکولوژی
احتمالاً شما برای انجام آزمایشات نوروسایکولوژی به یک متخصص مغز و اعصاب و احتمالاً یک روانشناس ارجاع داده خواهید شد.
این شامل انجام یک سری "آزمون حافظه" با کلمات و تصاویر است. آنها برای ارزیابی کامل علائم شما و تأثیر آنها بر توانایی‌های ذهنی شما طراحی شده‌اند.
این آزمون‌ها توانایی‌هایی مانند موارد زیر را بررسی می‌کنند:
حافظه
تمرکز
درک زبان
پردازش اطلاعات بصری، مانند کلمات و تصاویر
اعداد و شمارش
اکثر افراد مبتلا به دژنراسیون کورتیکوبازال الگوی مشخصی از مشکلات در این آزمایشات دارند.
حافظه حقایق آموخته شده قبلی و داستان زندگی خود فرد به طور کلی حفظ می‌شود.
کنار آمدن با یک تشخیص
باخبر شدن از ابتلا به دژنراسیون کورتیکوبازال می‌تواند ویرانگر و پذیرش آن دشوار باشد.
ممکن است احساس بی‌حسی، سردرگمی، عصبانیت، پریشانی، ترس یا انکار کنید. برخی از افراد از اینکه علت علائم آنها بالاخره پیدا شده است، احساس آسودگی می‌کنند. هیچ راه درست یا غلطی برای احساس وجود ندارد - هر فردی متفاوت است و به روش خودش کنار می‌آید.
حمایت خانواده و تیم مراقبتی شما می‌تواند به شما در کنار آمدن با تشخیص کمک کند.
درمان
بعدی
علائم
قبلی