چه اتفاقی می‌افتد - بیماری ساختگی یا القا شده

تأیید یک مورد مشکوک به بیماری ساختگی یا القا شده (FII) می‌تواند بسیار دشوار باشد.

متخصصان بهداشت به‌طور طبیعی فرض می‌کنند که والدین یا مراقبان همیشه به نفع کودک در مراقبت خود عمل می‌کنند، مگر اینکه شواهد قوی خلاف آن را نشان دهد. آن‌ها همچنین می‌خواهند مطمئن شوند که هیچ وضعیت سلامتی و بیماری واقعی را از دست نمی‌دهند.

اگر بیماری ساختگی یا القا شده مشکوک باشد

اگر یک متخصص مراقبت‌های بهداشتی متوجه علائم بیماری ساختگی یا القا شده شود، معمولاً مورد را به یک متخصص اطفال ارجاع می‌دهد.

یک پزشک ارشد اطفال شواهد پزشکی را بررسی می‌کند تا مشخص کند که آیا توضیح بالینی برای علائم کودک وجود دارد یا خیر. او ممکن است همچنین مشاوره تخصصی بیشتری را درخواست کرده و آزمایش‌های بیشتری را ترتیب دهد. 

او بررسی خواهد کرد که آیا کودک باید به بیمارستان پذیرفته شود تا پرستاران بتوانند به طور مستقیم او را زیر نظر داشته باشند.

اگر پزشک ارشد اطفال نیز به بیماری ساختگی یا القا شده مشکوک شود، او یک رکورد دقیق از تمام اطلاعات موجود مربوط به درمان کودک و تعاملات با خدمات بهداشتی تهیه خواهد کرد. ایشان نحوه عملکرد خانواده، نظرات والدین و دیدگاه‌های کودک را در صورتی که به اندازه کافی بزرگ باشد، را بررسی خواهد کرد.

او نگرانی‌های خود را در سوابق بهداشتی کودک ثبت خواهد کرد تا هر متخصص دیگری که کودک را مشاهده می‌کند از این نگرانی‌ها مطلع شود.

متخصصان جلسه‌ای برای بحث در مورد نگرانی‌های خود خواهند داشت و توافق خواهند کرد که آیا علائم می‌تواند ناشی از یک مشکل یا بیماری واقعی باشد، یا اینکه به نظر می‌رسد موردی از بیماری ساختگی یا القا شده باشد. معمولاً والدین نتیجه جلسه را خواهند شنید و برنامه‌های آینده با آنها بحث خواهد شد.

اگر احتمال وجود خطر برای کودک وجود داشته باشد، متخصصان بهداشت همچنین پرونده را به خدمات اجتماعی کودکان ارجاع خواهند داد.

برنامه توانبخشی بهداشتی و آموزشی

چه کودک به خدمات اجتماعی کودکان ارجاع داده شود و چه نشود، متخصصان بهداشت برنامه‌ای برای توانبخشی بهداشتی و آموزشی کودک تهیه خواهند کرد.

این برنامه شامل اقداماتی است که برای حل وضعیت و کمک به بهبودی کودک نیاز است، مانند:

• توقف داروها یا درمان‌های غیرضروری

• بازگرداندن کودک به مدرسه

• حمایت روانشناختی برای کودک و خانواده

معمولاً پزشکان مسئول تهیه برنامه خواهند بود و متخصصان آموزش و خدمات اجتماعی نیز ممکن است در آن دخالت داشته باشند. از والدین یا سرپرستان کودک خواسته می‌شود که از این طرح حمایت کنند.

یک متخصص اصلی (معمولاً یک متخصص اطفال یا سایر متخصصان بهداشت یا گاهی اوقات یک مددکار اجتماعی) برنامه را به‌طور منظم با خانواده مرور خواهد کرد، تا زمانی که کودک سالم شده و دیگر نگرانی‌ای وجود نداشته باشد.

اگر والدین یا سرپرستان با برنامه موافقت نکنند یا از آن حمایت نکنند، کودک به خدمات اجتماعی کودکان ارجاع داده خواهد شد که هر اقدام لازم برای جلوگیری از آسیب را انجام خواهند داد.

ارجاع به خدمات اجتماعی کودکان

اگر کودک ممکن است در معرض خطر آسیب باشد، برای مثال اگر شواهدی وجود داشته باشد که والدین یا سرپرست ممکن است کودک را بیمار کند، متخصصان مراقبت‌های بهداشتی پرونده را به تیم مراقبت اجتماعی کودکان مقامات محلی و پلیس ارجاع می‌دهند.

آن‌ها تصمیم خواهند گرفت که آیا والدین یا مراقبان را از ارجاع مطلع کنند یا نه.

تیم های مراقبت اجتماعی کودکان شامل تعدادی متخصص مختلف است. آنها توسط مقامات محلی که مسئول محافظت از کودکان در برابر سوء استفاده و بی‌توجهی هستند، استخدام می‌شوند.

در صورت داشتن اطلاعات مرتبط، مانند غیبت کودک از مدرسه، ممکن است با سایر سازمان‌های مرتبط با رفاه کودک، مانند مدرسه یا خدمات اجتماعی، تماس گرفته شود.

تیم خدمات اجتماعی کودکان معمولاً از متخصصان بهداشت می‌خواهد که یک رکورد دقیق از وقایع گذشته در تاریخچه پزشکی کودک ارائه دهند.

پس از تکمیل، اطلاعات به تیم خدمات اجتماعی کودکان و پلیس ارائه خواهد شد. کارکنان خدمات اجتماعی، پلیس و پزشکی جلسه‌ای برای بحث درباره بهترین روش برای ادامه پرونده خواهند داشت.

طرح حفاظت از کودک

اگر تصور شود که کودک در معرض خطر فوری آسیب جسمی قرار دارد، خدمات اجتماعی کودکان او را از مراقبت والد یا سرپرست خارج خواهند کرد. کودک ممکن است به مراقبت یکی از اقوام دیگر یا در خانه‌های پرورش داده شود.

در بسیاری از موارد مشکوک به بیماری ساختگی یا القا شده، کودک قبلا در بیمارستان بستری است. او به مکان امنی در داخل بیمارستان منتقل خواهد شد تا ارزیابی پزشکی‌اش ادامه یابد. از طرف دیگر، ممکن است والدین یا سرپرست از حضور در بخش کودک منع شوند.

از آنجا که کودک به طور معمول در معرض خطر آسیب جسمی یا روانی قابل توجهی قرار دارد، یک طرح حفاظت از کودک تهیه می‌شود.

این طرح نیازهای بهداشتی و ایمنی کودک و همچنین نیازهای آموزشی یا اجتماعی کودک را در نظر می‌گیرد. به عنوان مثال، ممکن است کودک به دلیل اینکه والد یا سرپرست او را از مدرسه دور نگه داشته است، از آموزش منظم محروم شده باشد.

به عنوان بخشی از طرح حفاظت از کودک، ممکن است از والد یا سرپرست خواسته شود تا ارزیابی روانپزشکی یا خانواده درمانی انجام دهد. اگر آن‌ها از پذیرش طرح حفاظت از کودک امتناع کنند، کودک ممکن است از مراقبت آن‌ها خارج شود.

تحقیقات پلیس

اگر پلیس تصمیم بگیرد که شواهد کافی برای طرح اتهام‌های کیفری وجود دارد، آن‌ها به بررسی پرونده خواهند پرداخت.

در موارد نادر، ممکن است از نظارت ویدیویی پنهان (مخفی) برای جمع‌آوری شواهد استفاده شود که می‌تواند به تأیید یک مورد مشکوک به بیماری ساختگی یا القا شده کمک کند.

فقط پلیس مجاز به انجام این کار است و تنها در صورتی که هیچ راه دیگری برای به دست آوردن اطلاعات مورد نیاز برای توضیح علائم کودک وجود نداشته باشد، این کار انجام می‌شود.

بیشتر در بیماری ساختگی یا القا شده

• بررسی اجمالی - بیماری ساختگی یا القا شده

• علائم - بیماری ساختگی یا القا شده

• علل - بیماری ساختگی یا القا شده

• چه اتفاقی می‌افتد - بیماری ساختگی یا القا شده