Developmental dysplasia of the hip
دیسپلازی رشدی مفصل ران
دیسپلازی رشدی مفصل ران (DDH) وضعیتی است که در آن مفصل «توپ و کاسه» مفصل ران در نوزادان و کودکان خردسال به درستی شکل نمی‌گیرد.
گاهی اوقات به آن دررفتگی مادرزادی مفصل ران یا دیسپلازی هیپ نیز گفته می‌شود.
مفصل ران استخوان ران (فمور) را به لگن متصل می‌کند. بالای استخوان ران (سر استخوان ران) شبیه یک توپ گرد است و داخل حفره مفصل ران که به شکل فنجان است قرار می‌گیرد.
در دیسپلازی مفصل ران، حفره مفصل ران خیلی کم عمق است و سر استخوان ران محکم در جای خود قرار نمی‌گیرد، بنابراین مفصل ران شل است. در موارد شد ید، استخوان ران می‌تواند از حفره خارج شود (دررفتگی).
دیسپلازی مفصل ران ممکن است یک یا هر دو مفصل را تحت تاثیر قرار دهد، اما در مفصل چپ شایع‌تر است. همچنین در موارد زیر شایع تر است:
دختران
فرزندان اول
خانواده هایی که در آنها مشکلات مفصل ران در دوران کودکی وجود داشته است (والدین، برادران یا خواهران)
نوزادانی که پس از هفته ۲۸ بارداری در وضعیت بریچ (خروج نوزاد با پا یا باسن) متولد می‌شوند
بدون درمان اولیه، دیسپلازی مفصل ران ممکن است منجر به موارد زیر شود:
با تشخیص و درمان زودهنگام، احتمال نیاز به جراحی در کودکان کمتر و احتمال رشد طبیعی آنها بیشتر می‌شود.
تشخیص دیسپلازی مفصل ران
لگن نوزاد شما به عنوان بخشی از معاینات فیزیکی بدو تولد طی ۷۲ ساعت پس از تولد و سپس در ۶ تا ۸ هفتگی بررسی می‌شود.
این معاینه شامل حرکت ملایم مفاصل ران نوزاد برای بررسی هرگونه مشکل است. این کار نباید باعث ناراحتی نوزادتان شود.
اگر پزشک، ماما یا پرستار فکر می‌کند که لگن نوزاد شما ناپایدار است، باید بین ۴ تا ۶ هفتگی از لگن او سونوگرافی انجام دهند.
همچنین نوزادتان باید بین ۴ تا ۶ هفتگی سونوگرافی از لگن داشته باشد اگر:
در خانواده شما سابقه مشکلات لگن در دوران کودکی وجود داشته باشد
نوزاد شما بعد از ۲۸ هفته بارداری در وضعیت بریچ (خورج نوزاد با پاها یا باسن) به دنیا آمده باشد
اگر دوقلو یا چند قلو دارید و یکی از نوزادان در وضعیت بریچ بوده است، هر نوزاد باید تا ۴ تا ۶ هفتگی از لگن خود سونوگرافی داشته باشد.
گاهی اوقات لگن نوزاد قبل از انجام اسکن خود به خود ثابت می‌شود، اما همچنان باید برای اطمینان بررسی شود
درمان دیسپلازی مفصل ران
بریس پاولیک
نوز ادانی که در اوایل زندگی دچار دیسپلازی مفصل ران می‌شوند معمولاً با یک آتل پارچه‌ای به نام بریس پاولیک درمان می‌شوند.
این بریس هر دو لگن نوزاد شما را در یک موقعیت ثابت نگه می‌دارد و به او اجازه می‌دهد تا به طور طبیعی رشد کند.
این بریس باید به طور مداوم به مدت ۶ تا ۱۲ هفته پوشیده شود و نباید توسط هیچ فردی به جز یک متخصص بهداشت برداشته شود.
ممکن است بریس در طول ویزیت‌های بعدی تنظیم شود. پزشک شما در مورد روند بهبودی نوزادتان با شما صحبت خواهد کرد.
بیمارستان شما دستورالعمل‌های دقیقی در مورد نحوه مراقبت از نوزاد شما در هنگام استفاده از بریس پاولیک ارائه می‌دهد.
این شامل اطلاعاتی است در مورد:
نحوه تعویض لباس نوزاد بدون درآوردن بریس - پوشک به طور معمول قابل استفاده است
تمیز کردن بریس در صورت کثیف شدن - همچنان نباید آن را بردارید، اما می‌توان آن را با مواد شوینده و مسواک یا برس ناخن قدیمی تمیز کرد.
نحوه قرار دادن نوز اد در هنگام خواب - او باید به پشت قرار داده شود و نه به پهلو
چگونه از تحریک پوست در اطراف بندهای بریس جلوگیری کنید - ممکن است به شما توصیه شود که مقداری مواد نرم و بهداشتی دور بندها بپیچید.
در نهایت، ممکن است در مورد برداشتن و گذاشتن مجدد بریس برای مدت کوتاهی تا زمانی که بتوان آن را به طور دائم برداشت، به شما توصیه شود.
هنگامی که بریس از تن نوزاد خارج است، تشویق خواهید شد که به او اجازه دهید آزادانه حرکت کند. شنا اغلب توصیه می‌شود.
عمل جراحی
اگر دیسپلازی مفصل ران در نوزاد شما بعد از ۶ ماهگی تشخیص داده شود یا بریس پاولیک کمکی نکرده باشد، ممکن است نیاز به جراحی باشد.
شایع ترین جراحی، جراحی جا انداختن (ریداکشن) نامیده می‌شود. این شامل قرار دادن مجدد سر فمور در حفره لگن است.
جراحی کاهش تحت بیهوشی عمومی انجام می‌شود و ممکن است با یکی از این روش‌ها انجام شود:
جا انداختن بسته - سر استخوان ران بدون ایجاد برش‌های بزرگ٬ در حفره مفصل ران قرار می‌گیرد
جا انداختن باز - برشی در کشاله ران ایجاد می‌شود تا جراح بتواند سر فمور را در حفره لگن قرار دهد
نوزاد شما ممکن است بعد از عمل جراحی حداقل به مدت ۱۲ هفته گچ بپوشد.
لگن نوزاد پس از ۶ هفته مجدداً تحت بیهوشی عمومی بررسی می‌شود تا از پایداری و بهبودی آن اطمینان حاصل شود.
پس از این بررسی، نوزاد شما به احتمال زیاد حداقل ۶ هفته دیگر گچ می‌پوشد تا لگن او به طور کامل ثابت شود.
برخی از کودکان ممکن است در طی جا انداختن باز یا در تاریخ دیگری برای اصلاح هرگونه تغییر شکل استخوان، به جراحی استخوان (استئوتومی) نیز نیاز داشته باشند.
علائم دیررس دیسپلازی مفصل ران
معاینات فیزیکی بدو تولد و معاینات غربالگری نوزادان در ۶ تا ۸ هفتگی با هدف تشخیص زودهنگام دیسپلازی مفصل ران انجام می‌شود.
اما گاهی اوقات مشکلات لگن ممکن است بعد از این معاینات ایجاد یا ظاهر شوند.
اگر متوجه شدید که نوزادتان هر یک از علائم زیر را دارد، مهم است که در اسرع وقت با پزشک عمومی تماس بگیرید:
هنگامی که پوشک او را عوض می‌کنید، یک پا به اندازه پای دیگر به سمت بیرون حرکت نمی‌کند.
به نظر می رسد ۱ پا از پای دیگر بلندتر باشد.
هنگام سینه خیز زدن ۱ پا را می‌کشد.
هنگام راه رفتن لنگ می‌زند
اگر پزشک شما فکر کند مشکلی در مفصل ران او وجود دارد، نوزاد شما برای انجام سونوگرافی به یک متخصص ارتوپدی در بیمارستان ارجاع داده می‌شود.
قنداق کردن سالم برای لگن و مفصل ران
مفصل ران نوزاد به طور طبیعی برای مدت کوتاهی پس از تولد انعطاف پذی رتر است. اما اگر نوزاد شما زمان زیادی را با پاهای صاف و به هم فشرده به طور سفت قنداق شده باشد، ممکن است این امر بر رشد مفصل ران او تأثیر بگذارد.
استفاده از تکنیک‌های قنداق کردن سالم می‌تواند این خطر را کاهش دهد. اطمینان حاصل کنید که نوزاد شما قادر است ران و زانوهای خود را آزادانه برای لگد زدن حرکت دهد.
اطلاعات پزشکی و بهداشتی ما در دیجی‌پزشک دارای نشان کیفیت PIF TICK است. این یعنی استفاده از آن آسان است، به‌روز می‌باشد و بر پایه جدیدترین شواهد علمی تهیه شده است.