درمان - اگزمای واریسی
درمان
هدف درمان اگزمای واریسی بهبود وضعیت پوست، درمان علائم و کمک به بهبود گردش خون است.
برای بسیاری از افراد، این شامل درمان طولانی مدت با ترکیبی از موارد زیر است:
تکنیکهای خودیاری
نرم کنندهها (مرطوب کنندهها )
جورابهای فشاری
لیپودرماتواسکلروز (پوست سفت و سخت) به روشی مشابه اگزمای واریسی درمان میشود.
اگر شما زخم وریدی پا دارید، درباره درمان زخم وریدی پا بیشتر بدانید.
اگر همچنین واریس نیز دارید، پزشک عمومی ممکن است شما را به یک جراح عروق ارجاع دهد، که میتواند درمان لازم را برنامهریزی کند.
نکات خودیاری
مراحل زیر ممکن است به کاهش علائم اگزمای واریسی و جلوگیری از مشکلات بیشتر کمک کند:
سعی کنید از آسیب رساندن به پوست خود جلوگیری کنید - صدمات وارده به پوست می تواند منجر به ایجاد زخم شود
هنگامی که در حال استراحت هستید پاهای خود را بالا بیاورید - برای مثال، پاهای خود را روی چند بالش قرار دهید (به طور ایدهآل به گونهای که بالاتر از سطح قلب شما باشند)، زیرا این میتواند به کاهش تورم کمک کند.
فعال باشید - این باعث بهبود گردش خون شما میشود و به شما در حفظ وزن سالم کمک میکند.
اگر اضافه وزن دارید یا با چاقی زندگی میکنید سعی کنید وزن خود را کاهش دهید - در مورد مدیریت وزن خود بیشتر بخوانید
اگر مجبور هستید برای مدت طولانی بیحرکت بنشینید یا بایستید، به طور منظم پاهای خود را خم کنید، روی انگشتان پا بلند شوید یا از زانو خم شوید
اگر برای مدت طولانی بنشینید یا بایستید، مایعات میتوانند در ساق پاهای شما جمع شوند، بنابراین تحرک مهم است. راه رفتن باعث کار کردن عضلات شما میشود و به بازگرداندن خون از طریق رگها به قلب کمک میکند.
نرم کنندهها
نرم کنندهها، درمانهای مرطوب کنندهای هستند که به طور مستقیم روی پوست اعمال میشوند تا از دست رفتن آب جلوگیری کرده و آن را با یک لایه محافظ بپوشانند. آنها اغلب برای کمک به مدیریت بیماریهای پوستی خشک یا پوسته پوسته مانند اگزما استفاده میشوند.
انتخاب نرم کننده
چندین نرم کننده مختلف موجود است. برخی از آنها را میتوان بدون نسخه خریداری کرد، اما اگر به اگزمای واریسی مبتلا هستید، میتوانید از پزشک عمومی بخواهید که یک محصول مناسب را برای شما توصیه کند.
ممکن است لازم باشد چندین نرم کننده مختلف را امتحان کنید تا بهترین نرم کننده را پیدا کنید. همچنین ممکن است ترکیبی از نرم کنندهها برای شما تجویز شود، به عنوان مثال:
پمادی برای پوستهای خیلی خشک
یک کرم یا لوسیون برای پوست کمتر خشک
یک نرم کننده برای استفاده به جای صابون
تفاوت بین لوسیونها، کرمها و پمادها مقدار روغنی است که در آنها وجود دارد. پمادها بیشترین روغن را دارند، بنابراین میتوانند چرب باشند، اما در حفظ رطوبت پوست موثرتر هستند. لوسیونها کمترین روغن را دارند، بنابراین چرب نیستند، اما ممکن است اثربخشی کمتری داشته باشند. کرمها بین این دو حالت هستند.
نحوه استفاده از نرم کننده ها
اگر اگزمای واریسی دارید، باید حداقل ۲ بار در روز از نرم کننده استفاده کنید، حتی اگر علائمی ندارید.
برای استفاده از نرم کننده:
از مقدار زیادی استفاده کنید - باید هدف شما این باشد که کل پوست ساق پا را بپوشانید، نه فقط نواحی که به طور واضح تحت تاثیر قرار گرفتهاند.
آن را مالش ندهید - در عوض، آن را در جهت رویش مو روی پوست صاف کنید.
برای پوستهای بسیار خشک هر ۲ تا ۳ ساعت استفاده کنید.
بعد از حمام یا دوش، به آرامی پوست را خشک کنید، سپس بلافاصله در حالی که پوست هنوز مرطوب است، نرم کننده را بزنید.
نرم کنندهها را با دیگران به اشتراک نگذارید.
بسیار مهم است که در طول شعله ور شدن اگزما واریسی به استفاده از نرم کنندهها ادامه دهید، زیرا در این زمان است که پوست بیشترین نیاز به رطوبت را دارد. در طول دوره شعله ور شدن، نرم کنندهها را به طور مکرر و با مقدار زیاد استفاده کنید.
عوارض جانبی
نرم کننده ها معمولا عوارض جانبی ندارند، اما گاهی اوقات می توانند باعث ایجاد راش شوند. گاهی اوقات نرم کنندههای چرب ممکن است باعث فولیکولیت (التهاب فولیکول های مو) شوند.
اگر عوارض جانبی یک نرم کننده را تجربه کردید، با یک پزشک عمومی صحبت کنید که میتواند یک محصول جایگزین را برای شما تجویز کند.
به خاطر داشته باشید که برخی از نرم کنندهها حاوی پارافین هستند و میتوانند خطر آتش سوزی داشته باشند، بنابراین نباید در نزدیکی شعله آتش بدون پوشش استفاده شوند. لباس و ملحفه نیز میتوانند نرم کننده را جذب کرده و قابل اشتعالتر شوند.
نرم کنندههایی که به آب حمام اضافه میشوند میتوانند وان شما را بسیار لغزنده کنند، بنابراین هنگام ورود و خروج از حمام مراقب باشید.
کورتیکواستروئیدهای موضعی
اگر پوست شما در اثر تشدید اگزمای واریسی ملتهب است، پزشک عمومی ممکن است یک کورتیکواستروئید موضعی (که مستقیماً روی پوست شما اعمال میشود) برای کاهش سریع التهاب تجویز کند.
با توجه به شدت اگزمای واریسی میتوان کورتیکواستروئیدهای موضعی با قدرت متفاوتی تجویز کرد.
اگر دچار لیپوماتوز اسکلروز هستید، ممکن است به یک کورتیکواستروئید موضعی بسیار قوی نیاز داشته باشید.
نحوه استفاده از کورتیکواستروئیدهای موضعی
هنگام استفاده از کورتیکواستروئیدها، فقط محصول را روی نواحی آسیب دیده بمالید. پزشک میتواند در مورد میزان مصرف و دفعات مصرف به شما توصیه کند. همچنین میتوانید توصیههای موجود در بروشور اطلاعات بیمار که همراه با دارو است را بررسی کنید.
اکثر افراد فقط باید یک بار در روز از کورتیکواستروئید موضعی استفاده کنند. هنگام مصرف دارو باید:
ابتدا نرم کننده خود را بمالید و حدود ۳۰ دقیقه صبر کنید (تا زمانی که نرم کننده به پوست شما نفوذ کند)٬ سپس کورتیکواستروئید موضعی را بزنید.
آن را فقط در ناحیه آسیب دیده بزنید
کورتیکواستروئید موضعی را طبق دستور پزشک، معمولا به مدت ۷ تا ۱۴ روز استفاده کنید و پس از رفع شدن شعله ور شدن به مدت ۴۸ ساعت به مصرف دارو ادامه دهید.
اگر اگزمای واریسی از متوسط تا شدید باشد، ممکن است نیاز به استفاده از کورتیکواستروئیدهای موضعی هم بین دورههای شعله ور شدن بیماری و هم در طول آنها داشته باشید.
اگر نیاز به استفاده طولانی مدت از کورتیکواستروئیدهای موضعی دارید، باید دفعات مصرف را کاهش دهید. پزشک عمومی در مورد دفعات مصرف دارو به شما توصیه میکند.
همچنین اگر از کورتیکواستروئید موضعی استفاده کردهاید و علائم شما بهبود نیافته است، باید با پزشک عمومی صحبت کنید.
عوارض جانبی
کورتیکواستروئیدهای موضعی ممکن است باعث ایجاد سوزش خفیف و کوتاه مدت در هنگام استفاده از آنها شوند، به خصوص در صورت استفاده از کرم.
به طور کلی، استفاده از کورتیکواستروئیدهای موضعی قوی برای دورههای طولانی، خطر ابتلا به عوارض جانبی جدیتری مانند نازک شدن پوست را افزایش میدهد. پزشک میتواند در مورد قدرت دارویی مورد نیاز و زمان استفاده از آن به شما توصیه کند.
اگر در حین استفاده از کورتیکواستروئیدهای موضعی یا پس از قطع درمان متوجه تغییراتی در پوست خود شدید با پزشک عمومی یا داروساز صحبت کنید. برخی از افراد ممکن است پس از قطع درمان دچار قرمزی و تورم پوست شوند، اما این اتفاق نادر است.
جورابهای فشاری
جورابهای فشاری پزشکی به طور ویژه طراحی شدهاند تا به طور مداوم پاهای شما را فشار دهند تا به بهبود گردش خون شما کمک کنند. آنها در ناحیه مچ پا سفتتر هستند و به تدریج با بالا رفتن از پا شلتر میشوند. این کار باعث میشود خون به سمت بالا به سمت قلب شما جریان یابد.
جورابهای فشاری طبی با بهبود جریان خون در سیاهرگهای پا و کاهش فشار در سیاهرگ ها برای درمان اگزما واریسی و لیپوماتوز اسکلروز استفاده میشوند.
انتخاب جورابهای فشاری
جورابهای فشاری در اندازهها و فشارهای مختلف موجود هستند. آنها همچنین در انواع مختلف بصورت زیر در دسترس هستند:
رنگهای مختلف
طولهای مختلف - برخی تا زانو بالا میآیند و برخی دیگر ران را نیز میپوشانند
سبکهای مختلف پا - برخی کل کف پا را میپوشانند و برخی دیگر قبل از انگشتان پا متوقف میشوند
در برخی موارد، اگر پوشیدن جورابهایتان برایتان دشوار است، ممکن است به شما توصیه شود که به جای آن از بانداژ لولهای استفاده کنید.
پوشیدن جوراب های فشاری
معمولاً به محض اینکه صبح از خواب بیدار میشوید، باید جورابهای فشاری خود را بپوشید و زمانی که به رختخواب میروید آنها را در بیاورید.
پوشیدن جورابهای فشاری به خصوص در هوای گرم میتواند ناراحت کننده باشد، اما برای اینکه بیشترین بهره را ببرید، پوشیدن صحیح آنها مهم است.
آنها را به طور کامل بالا بکشید تا سطح فشار مناسب به هر قسمت از پای شما اعمال شود. اجازه ندهید جوراب پایین بیاید، در غیر این صورت ممکن است در یک نوار سفت دور پا در پوست شما فرو رود.
اگر جورابها ناراحت کننده هستند، به نظر نمیرسد اندازه مناسبی داشته باشند یا در پوشیدن آنها مشکل دارید با پزشک عمومی صحبت کنید. ممکن است بتوانید جورابهای سفارشی تهیه کنید که کاملاً اندازه شما باشد.
هنگام پوشیدن و درآوردن جورابهای فشاری مراقب باشید، زیرا این کار میتواند به پوست نازک آسیب برساند. اگر زخم پا دارید، بهتر است قبل از شروع استفاده از جورابهای فشاری، زخم بهبود یابد.
مراقبت از جوراب های فشرده
جورابهای فشاری معمولاً هر ۳ تا ۶ ماه یکبار باید تعویض شوند. اگر جورابهایتان آسیب دید، با پزشک عمومی صحبت کنید، زیرا ممکن است دیگر موثر نباشند
باید برای شما ۲ جوراب (یا ۲ ست جوراب در صورت استفاده از هر پا ۱ جوراب) تجویز شود تا در حین شستشو و خشک شدن یک جوراب، جوراب دیگر قابل استفاده باشد.
جوراب های فشاری را باید با دست در آب گرم شستشو داد و دور از حرارت مستقیم خشک کرد.
درمانهای مکمل
برخی از افراد برای درمان اگزمای واریسی از درمانهای مکمل مانند مکملهای غذایی یا داروهای گیاهی استفاده میکنند، اما اغلب شواهدی زیادی برای اثربخشی آنها در درمان این بیماری وجود دارد.
اگر به فکر استفاده از یک درمان مکمل هستید، ابتدا با پزشک عمومی صحبت کنید تا مطمئن شوید که درمان برای شما ایمن است.