اسکولیوز (انحراف ستون فقرات)
بررسی اجمالی
اسکولیوز وضعیتی است که در آن ستون فقرات پیچ خورده و به طرفین خم می‌شود.
این وضعیت می‌تواند افراد را در هر سنی، از نوزادان تا بزرگسالان تحت تاثیر قرار دهد، اما اغلب در کودکان ۱۰ تا ۱۵ ساله شروع می‌شود.
اسکولیوز ممکن است با درمان بهبود یابد، اما معمولا نشانه‌ای از هیچ مشکل جدی نیست و در موارد خفیف همیشه به درمان نیاز ندارد
علائم اسکولیوز
علائم اسکولیوز عبارتند از:
ستون فقرات به طور قابل مشاهده ای خمیده است
به یک طرف خم شدن
شانه‌های ناهموار
بیرون زدگی یک شانه یا لگن
بیرون زدگی دنده ها در یک طرف
لباس به خوبی اندازه نشدن
برخی از افراد مبتلا به اسکولیوز ممکن است کمردرد نیز داشته باشند. این معمولا در بزرگسالان مبتلا به این بیماری شایع تر است.
چه زمانی به پزشک عمومی مراجعه کنیم
اگر فکر می‌کنید که شما یا فرزندتان دچار اسکولیوز هستید به پزشک عمومی مراجعه کنید. بعید است که مشکلی جدی وجود داشته باشد، اما بهتر است آن را بررسی کنید.
پزشک عمومی کمر شما را معاینه می‌کند و اگر مشکوک به اسکولیوز باشد می‌تواند شما را برای تشخیص به یک متخصص ارجاع دهد.
برای بررسی میزان انحنا، با اشعه ایکس از کمر شما عکسبرداری می‌شود.
اگر تشخیص داده شد که اسکولیوز دارید، متخصص با شما در مورد گزینه‌های درمانی صحبت می‌کند.
درمان‌های اسکولیوز
درمان اسکولیوز به سن شما، شدت انحنا و اینکه آیا احتمال دارد با گذشت زمان بدتر شود یا خیر بستگی دارد.
بسیاری از افراد به هیچ درمانی نیاز نخواهند داشت و فقط تعداد کمی نیاز به جراحی ستون فقرات خواهند داشت.
نوزادان و کودکان نوپا ممکن است نیازی به درمان نداشته باشند٬ زیرا انحنا ممکن است با گذشت زمان بهبود یابد. ممکن است یک گچ یا بریس پلاستیکی در کمر آنها نصب شود تا از بدتر شدن انحنا با رشد آنها جلوگیری کند.
کودکان بزرگتر ممکن است برای جلوگیری از بدتر شدن انحنا تا زمانی که رشد آنها متوقف شود، از بریس کمری استفاده کنند. گاهی اوقات ممکن است برای کنترل رشد ستون فقرات به جراحی نیاز باشد. سپس زمانی که رشد ستون فقرات متوقف شد، عمل جراحی صاف کردن آن انجام شود.
بزرگسالان برای تسکین درد ممکن است به درمان‌هایی مانند مسکن‌ها، تزریق نخاعی و به ندرت جراحی نیاز داشته باشند.
مشخص نیست که آیا ورزش‌های کمر به بهبود اسکولیوز کمک می‌کند، اما ورزش عمومی برای سلامت کلی مفید است و نباید از آن اجتناب کرد مگر اینکه پزشک توصیه کند.
درباره درمان اسکولیوز در کودکان و درمان اسکولیوز در بزرگسالان بیشتر بخوانید.
زندگی با اسکولیوز
بسیاری از افراد مبتلا به اسکولیوز قادرند زندگی عادی داشته باشند و می‌توانند اکثر فعالیت‌ها از جمله ورزش و فعالیت‌های ورزشی را انجام دهند.
این عارضه به طور معمول باعث درد قابل توجه یا هرگونه مشکل دیگری برای سلامتی نمی‌شود و معمولا پس از توقف رشد، به همین صورت باقی می‌ماند - اگر بدتر شد به پزشک عمومی مراجعه کنید.
مبتلا بودن به اسکولیوز یا بستن بریس کمری می‌تواند سخت باشد و ممکن است مشکلاتی در مورد تصویر بدن و عزت نفس ایجاد کند، به خصوص برای کودکان و نوجوانان.
ممکن است برقراری ارتباط با یک گروه پشتیبانی برای شما مفید باشد.
علل اسکولیوز
در حدود ۸ مورد از هر ۱۰ مورد، علت اسکولیوز ناشناخته است. این نوع اسکولیوز، اسکولیوز ایدیوپاتیک نامیده می‌شود.
اسکولیوز ایدیوپاتیک قابل پیشگیری نیست و تصور نمی شود که به مواردی مانند وضعیت نامناسب بدن، ورزش یا رژیم غذایی مرتبط باشد.
با این حال، ممکن است ژن‌های شما احتمال ابتلا به آن را بیشتر کند، زیرا گاهی در خانواده‌ها وجود دارد.
اسکولیوز همچنین ممکن است ناشی از موارد زیر باشد:
تشکیل نشدن صحیح استخوان‌های ستون فقرات در رحم - این نوع اسکولیوز مادرزادی نامیده می‌شود و از بدو تولد وجود دارد.
یک وضعیت زمینه‌ای عصبی یا عضلانی، مانند فلج مغزی یا دیستروفی عضلانی - این نوع اسکولیوز، اسکولیوز عصبی عضلانی نامیده می‌شود.
فرسودگی ستون فقرات با افزایش سن - این نوع اسکولیوز، اسکولیوز دژنراتیو نامیده می‌شود که بزرگسالان را تحت تاثیر قرار می‌دهد.
درمان کودکان
بعدی
