top of page

چگونه انجام می‌شود - اسکن ام آر آی

اسکن رزونانس مغناطیسی (MRI) یک روش بدون درد است که با توجه به اندازه ناحیه مورد اسکن و تعداد تصاویر گرفته شده، بین ۱۵ تا ۹۰ دقیقه طول می‌کشد.

قبل از اسکن

در روز اسکن ام آر آی، می‌توانید طبق معمول غذا بخورید، بنوشید و هر دارویی مصرف کنید، مگر اینکه به شما توصیه دیگری شده باشد.

در برخی موارد، ممکن است از شما خواسته شود تا ۴ ساعت قبل از اسکن چیزی نخورید یا ننوشید، و گاهی اوقات ممکن است از شما خواسته شود که قبل از انجام اسکن مقدار زیادی آب بنوشید. این بستگی به منطقه‌ای دارد که اسکن می‌شود.

زمانی که به بیمارستان می‌رسید، معمولاً از شما خواسته می‌شود که پرسشنامه‌ای درباره سلامتی و سابقه پزشکی خود پر کنید. این به پرسنل پزشکی کمک می‌کند تا مطمئن شوند که اسکن را با بطور ایمن انجام می‌دهید.

درباره اینکه چه کسانی می توانند و نمی‌توانند اسکن ام آر آی انجام دهند بیشتر بخوانید.

هنگامی که پرسشنامه را تکمیل کردید، معمولاً از شما خواسته می‌شود تا رضایتنامه امضا شده خود را برای انجام اسکن ارائه دهید.

از آنجایی که اسکنر ام آر آی میدان‌های مغناطیسی قوی تولید می‌کند، مهم است که هرگونه شی فلزی را از بدن خود خارج کنید.

از جمله:

  • ساعت

  • جواهرات، مانند حلقه و گردنبند

  • هر نوع پیرسینگ، مانند حلقه‌های گوش، نوک سینه و بینی

  • دندان مصنوعی

  • سمعک

  • کلاه گیس (برخی از کلاه گیس‌ها حاوی ردپای فلزی هستند)

بهترین کار این است که هیچ گونه اشیاء قیمتی را برای اسکن با خود همراه نیاورید، اما در صورت همراه داشتن، معمولاً می‌توان آنها را در یک قفسه امن نگهداری کرد.

با توجه به اینکه کدام قسمت از بدن شما اسکن می‌شود، ممکن است لازم باشد در طول این عمل لباس بیمارستان بپوشید.

اگر نیازی به پوشیدن لباس ندارید، باید لباس‌هایی بدون زیپ فلزی، بست، دکمه، زیر سیم (سوتین)، کمربند یا سگک بپوشید.

عامل کنتراست (مواد حاجب)

برخی از اسکن‌های ام آر آی نیاز به تزریق ماده حاجب (رنگ) دارند. این کار باعث می‌شود بافت‌ها و رگ‌های خونی خاص با وضوح و جزئیات بیشتری نشان داده شوند.

گاهی اوقات ماده حاجب می‌تواند عوارض جانبی ایجاد کند، مانند:

  • حالت تهوع یا استفراغ

  • راش‌های پوستی

  • سردرد

  • سرگیجه

این عوارض جانبی معمولاً خفیف هستند و خیلی طول نمی‌کشند.

همچنین ممکن است ماده حاجب باعث آسیب بافت و اندام در افراد مبتلا به بیماری شدید کلیوی شود.

اگر سابقه بیماری کلیوی دارید، ممکن است برای تعیین میزان عملکرد کلیه‌ها و بی‌خطر بودن انجام اسکن از شما آزمایش خون گرفته شود. 

در صورت داشتن سابقه واکنش‌های آلرژیک یا هرگونه مشکل لخته شدن خون قبل از تزریق، باید به کارکنان اطلاع دهید.

داروهای بیهوشی و آرامبخش

اسکن ام آر آی یک روش بدون درد است، بنابراین معمولاً نیازی به بیهوشی (داروهای آرامبخش) نیست.

اگر کلاستروفوبیک (ترس از مکان‌های بسته) هستید،  می توانید برای کمک به آرامش خود، داروی آرامبخش درخواست کنید. شما باید این موضوع را خیلی زود از پزشک متخصص خود بخواهید.

اگر تصمیم دارید در حین اسکن از داروی آرامبخش استفاده کنید، باید ترتیبی دهید تا یک دوست یا یکی از اعضای خانواده بعد از آن شما را به خانه برساند، زیرا برای ۲۴ ساعت نمی‌توانید رانندگی کنید.

کودکان و نوزادان ممکن است قبل از انجام اسکن ام آر آی تحت بیهوشی عمومی قرار گیرند.

این به این دلیل است که در طول اسکن بی حرکت ماندن بسیار مهم است، کاری که نوزادان و کودکان خردسال اغلب در صورت بیداری قادر به انجام آن نیستند.

در طول اسکن

اسکنر ام آر آی یک استوانه کوتاه است که از دو طرف باز است. شما روی تختخوابی با موتور دراز می‌کشید که داخل اسکنر حرکت می‌کند.

با توجه به قسمتی از بدن که اسکن می‌شود، ابتدا سر یا پاها وارد اسکنر خواهد شد.

در برخی موارد، ممکن است یک قاب روی قسمتی از بدن که اسکن می‌شود، مانند سر یا قفسه سینه قرار داده شود.

این قاب حاوی گیرنده‌هایی است که سیگنال‌های ارسال شده توسط بدن شما را در طول اسکن دریافت می‌کند و می‌تواند به ایجاد تصویر با کیفیت بهتر کمک کند.

برای کار با اسکنر ام آر آی از یک کامپیوتر استفاده می‌شود که در اتاقی جداگانه قرار دارد تا آن را از میدان مغناطیسی تولید شده توسط اسکنر دور نگه دارد.

اپراتور با کامپیوتر کار می‌کند، بنابراین او نیز در اتاقی جداگانه از شما خواهد بود.

اما شما می‌توانید از طریق یک سیستم ارتباط داخلی با او صحبت کنید و او در تمام طول اسکن در هر زمان از طریق مانیتور تلویزیون و پنجره شما را می‌بیند.

ممکن است به یک دوست یا یکی از اعضای خانواده اجازه داده شود در حین انجام اسکن در کنار شما بماند. کودکان معمولا می‌توانند یکی از والدین خود را همراه خود داشته باشند.

از هر کسی که با شما می‌ماند پرسیده می‌شود که آیا دارای ضربان‌ساز یا هرگونه شی فلزی دیگر در بدن خود هستند.

ایشان همچنین باید همان دستورالعمل‌ها را در مورد لباس و برداشتن اجسام فلزی رعایت کنند.

برای اینکه تصاویر تار نشوند، بسیار مهم است که در طول اسکن تا زمانی که اپراتور به شما بگوید استراحت کنید، کل بدن خود را بی‌حرکت نگه دارید.

یک اسکن ممکن است از چند ثانیه تا ۳ یا ۴ دقیقه طول بکشد. ممکن است از شما خواسته شود که در طول اسکن‌های کوتاه٬ نفس خود را حبس کنید.

با توجه به اندازه ناحیه‌ای که اسکن می‌شود و تعداد عکس‌هایی که گرفته شده است، کل فرآیند ۱۵ تا ۹۰ دقیقه طول می‌کشد.

اسکنر ام آر آی در برخی مواقع در طول عمل صدای ضربه محکمی ایجاد می‌کند. این به دلیل روشن و خاموش شدن جریان الکتریکی در سیم پیچ‌های اسکنر است. به شما برای پوشیدن، گوشی یا محافظ گوش داده می‌شود.

اگر بخواهید معمولاً می‌توانید از طریق هدفون به موسیقی گوش دهید. 

وقتی اسکن شما تمام شد، از اسکنر خارج خواهید شد.

بعد از اسکن

اسکن ام آر آی معمولاً به صورت سرپایی انجام می‌شود. این بدان معناست که نیازی به بستری شبانه در بیمارستان ندارید.

پس از اسکن، می‌توانید بلافاصله فعالیت‌های عادی خود را از سر بگیرید. اما اگر آرامبخش مصرف کرده‌اید، یک دوست یا یکی از اقوام باید شما را به خانه ببرد و در ۲۴ ساعت اول با شما بماند.

رانندگی، کار با ماشین آلات سنگین یا نوشیدن الکل به مدت ۲۴ ساعت پس از مصرف آرام بخش ایمن نیست.

اسکن ام آر آی شما باید توسط رادیولوژیست (پزشکی که در تفسیر اسکن و اشعه ایکس آموزش دیده) مورد مطالعه قرار گیرد و احتمالاً با متخصصان دیگر در میان گذاشته شود.

یعنی بعید است که بلافاصله نتایج اسکن خود را دریافت کنید.

رادیولوژیست گزارشی را برای دکتری که اسکن را ترتیب داده است ارسال می‌کند و او نتایج را با شما در میان می‌گذارد.

معمولاً ۱ یا ۲ هفته طول می‌کشد تا نتایج اسکن ام آر آی مشخص شود، مگر اینکه نیاز فوری باشد.

چه کسانی

بعدی

اسکن ام آر آی

قبلی

bottom of page