تشخیص- اختلالات هوشیاری
تشخیص
قبل از تایید اختلال هوشیاری، ارزیابی سطوح بیداری و آگاهی به آزمایش‌های گسترده‌ای نیاز دارد.
این ممکن است شامل آزمایش‌هایی مانند اسکن مغز باشد، اما عمدتاً بر اساس ویژگی‌های خاصی است که شخص نشان می‌دهد، مانند اینکه آیا می‌تواند به دستورات پاسخ دهد یا خیر.
مقیاس کمای گلاسکو
پزشکان می‌توانند سطح هوشیاری افراد را با استفاده از ابزاری به نام مقیاس کمای گلاسکو نمره دهند.
این مقیاس ۳ چیز را ارزیابی می‌کند:
باز کردن چشم - نمره ۱ به این معنی است که فرد اصلاً چشمان خود را باز نمی‌کند و ۴ به این معنی است که چشمان خود را خود به خود باز می‌کند.
پاسخ شفاهی به دستور - نمره ۱ به معنای عدم پاسخ و ۵ به معنای هوشیار بودن و صحبت کردن است
حرکات ارادی در پاسخ به یک فرمان - نمره ۱ به معنای عدم پاسخ است و ۶ به این معنی است که فرد می‌تواند دستورات را دنبال کند.
نمره پا یینتر نشان‌دهنده اختلال شدیدتر هوشیاری، مانند کما است، اگرچه این سطح به طور مرتب برای بررسی هرگونه تغییر کنترل می‌شود.
سایر سیستم‌های امتیازدهی
همچنین سیستم‌های امتیازدهی خاص‌تری بر اساس مشاهدات دقیق‌تر از رفتار یک فرد وجود دارد.
یک مثال به عنوان مقیاس بهبودی کمای JFK شناخته می‌شود.
ای ن سیستم از ۲۳ آیتم مختلف استفاده می‌کند که هر کدام دارای مقیاس‌های جداگانه‌ای برای ارزیابی نحوه پاسخگویی فرد است.
اسکن مغز
اسکن مغز برای کمک به ارزیابی سطح آسیب مغزی در افرادی که هوشیاری ضعیفی دارند استفاده می‌شود.
اسکن مغز همچنین می‌توانند علائم هر گونه عارضه‌ای مانند هیدروسفالی (تجمع مایع در مغز) را بررسی کنند.
انواع مختلفی از اسکن وجود دارد که در صورت صلاحدید می‌تواند ساختار مغز را ارزیابی کند، مانند سی تی اسکن یا اسکن ام آر آی.
اسکن اف ام آر آی (fMRI) یا ام آر آی عملکردی
اسکن‌های جداگانه‌ای وجود دارد که می‌تواند مناطقی از فعالیت مغز و همچنین آسیب مغزی را نشان دهد.
یک مثال اسکن اف ام آر آی (fMRI) یا ام آر آی عملکردی است.
اگر مغز به نور و صداها پاسخ دهد، اسکن اف ام آر آی قادر است تغییرات را نشان دهد.
اما آنها لزوماً آگاهی را نشان نمی‌دهند، زیرا مغز قادر است حتی بدون اینکه شخص واقعاً از آن آگاه باشد به تحریک پاسخ دهد.
معیارهای وضعیت نباتی
حالت نباتی زمانی است که فرد بیدار است اما هیچ نشانه‌ای از آگاهی از خود نشان نمی‌دهد.
پزشکان به ویژه هنگام تشخیص وضعیت نباتی دائمی مراقب هستند، زیرا خطر تشخیص اشتباه وجود دارد.
تشخیص مطمئن تنها در صورتی انجام می‌شود که معیارهای زیر رعایت شده باشد:
علت آسیب مغزی مشخص شده است (به عنوان مثال، اگر موردی به مننژیت مشکوک باشد، می‌توان با آزمایش مایع اطراف مغز از نظر عفونت، تشخیص را تأیید کرد)
تایید شده باشد که داروها مسئول علائم نیستند
تایید شده باشد که مشکلات قابل درمان در شیمی بدن (اختلال متابولیک) مسئول علائم از دست دادن آگاهی نیستند (نمونه‌ای از اختلال متابولیک کمای دیابتی است که در آن افراد هوشیاری خود را از دست می‌دهند زیرا سطح قند خون آنها به طور خطرناکی بالا است. یا به طور خطرناکی کم است)
احتمال وجود یک علت قابل درمان در مغز، مانند تومور مغزی، با اسکن تصویربرداری مغز رد شده است.
معاینات توسط یک ارزیاب آموزش دیده با تجربه در اختلالات هوشیاری طولانی مدت انجام شده است
حالت نباتی دائمی معمولاً با اطمینان قابل تشخیص است اگر:
معیارهای فوق رعایت شده است و
حداقل ۶ ماه از شروع علائم گذشته است و هیچ نشانه‌ای از بهبود وجود ندارد
علل
قبلی