نتایج - آمنیوسنتز
پس از انجام آمنیوسنتز، نمونه مایع آمنیوتیک برای آزمایش به آزمایشگاه ارسال میشود.
گرفتن نتایج
اولین نتایج باید ظرف ۳ روز کاری در دسترس باشد، و این به شما میگوید که آیا یک مشکل کروموزومی مانند سندرم داون، سندرم ادواردز یا سندرم پاتو پیدا شده است یا خیر.
اگر برای بیماریهای نادر تر نیز آزمایش انجام شود، ممکن است دریافت نتایج ۳ هفته یا بیشتر طول بکشد.
نتایج به چه معناست
تخمین زده میشود که آمنیوسنتز در ۹۸ تا ۹۹ مورد از هر ۱۰۰ زنی که این آزمایش را انجام میدهند، نتیجه قطعی میدهد.
اما این آزمایش نمیتواند همه شرایط را بررسی کند و در تعداد کمی از موارد، رسیدن به نتیجه قطعی ممکن نیست.
بسیاری از زنانی که آمنیوسنتز انجام میدهند، نتیجه «طبیعی» خواهند داشت. این به این معنی است که هیچ یک از بیماریهایی که برای آنها آزمایش شدهاند در نوزاد یافت نمیشود.
اما نتیجه طبیعی تضمینی برای سلامت کامل نوزاد شما نی ست، زیرا این آزمایش فقط شرایط ناشی از ژنهای خاص را بررسی میکند و نمیتواند همه شرایط را رد کند.
اگر نتیجه آزمایش شما مثبت باشد، به این معنی است که نوزاد شما یکی از شرایطی را دارد که برای آنها آزمایش شده است.
در این صورت، عواقب آن به طور کامل با شما در میان گذاشته میشود و باید تصمیم بگیرید که در مرحله بعد چه کاری انجام دهید.
اگر مشکلی پیدا شود چه اتفاقی میافتد؟
اگر در آزمایش مشخص شود که نوزاد شما با یک بیماری به دنیا خواهد آمد، میتوانید با تعدادی از متخصصان در مورد معنای آن صحبت کنید.
این متخصصان میتوانند شامل ماما، پزشکی که در زمینه سلامت کودکان (متخصص اطفال)، متخصص ژنتیک و مشاور ژنتیک باشند.
آنها میتوانند اطلاعات دقیقی در مورد این بیماری به شما بدهند تا به شما کمک کند تصمیم بگیرید چه کاری انجام دهید، از جمله علائم احتمالی فرزندتان، درمان و حمایتی که ممکن است به آن نیاز داشته باشد، و اینکه آیا امید به زندگی او تحت تأثیر قرار میگیرد یا خیر.
نوزادی که با ۱ مورد از این بیماریها متولد میشود، همیشه آنرا خواهد داشت، بنابراین باید گزینههای خود را با دقت بررسی کنید.
با توجه به محل زندگی شما و محدویتهای قانونی آنجا٬ گزینههای شما عبارتند از:
به بارداری خود ادامه دهید - خوب است تا در مورد شرایطی که نوزاد شما خواهد داشت، تا حد امکان اطلاعات کسب کنید.
این میتواند یک تصمیم بسیار دشوار باشد، اما لازم نیست خودتان به تنهایی تصمیم بگیرید.
علاوه بر بحث در مورد آن با متخصصان، گفتگو با شریک زندگی خود و صحبت با دوستان نزدیک و خانواده میتواند کمک کند.