سوالات رایج در مورد اسپری بودزوناید

بودزوناید نوعی دارو است که به عنوان استروئید یا کورتیکواستروئید شناخته می‌شود.

استروئیدها دقیقا اثرات هورمون‌های طبیعی تولید شده در غدد فوق کلیوی شما را کپی می‌کنند. غدد فوق کلیوی بالای کلیه شما قرار دارند.

اسپری‌های استنشاقی بودزوناید، پیشگیری کننده نامیده می‌شوند. آنها با کاهش فعالیت سیستم ایمنی بدن شما کار می‌کنند. این باعث کاهش تورم در ریه‌های شما و در نتیجه آسان‌تر شدن تنفس می‌شود. همچنین از بروز علائمی مانند خس خس سینه و سرفه جلوگیری می‌کند.

بودزوناید به تنهایی به عنوان یک مسکن برای کمک به درمان حمله آسم هنگامی که به طور ناگهانی دچار سرفه، خس خس سینه و تنگی نفس می‌شوید، عمل نمی‌کند. معمولاً به شما یک استنشاقی مسکن جداگانه داده می‌شود.

استنشاقی حاوی بودزوناید و فرموترول ممکن است هم به‌عنوان پیشگیری‌کننده و هم به‌عنوان تسکین‌دهنده (برای تسکین علائم در هنگام بروز آن‌ها) استفاده شود.

اسپری بودزوناید بلافاصله اثر نمی‌کند. شما باید هر روز و همانطور که تجویز شده به استفاده از آن ادامه دهید تا بتواند در طول زمان در مجرای‌های تنفسی شما محافظت ایجاد کند. ممکن است چندین هفته طول بکشد تا متوجه اثر کامل دارو شوید.

معمولاً پس از استفاده از اسپری استنشاقی بودزوناید به مدت ۳ تا ۷ روز، خس خس سینه کمتر یا احساس تنگی نفس کمتری خواهید داشت.

هنگامی که علائم شما بهبود یافت، خودتان متوجه می‌شوید که باید کمتر از داروهای استنشاقی خود استفاده کنید.

اگر تنگی نفس یا خس خس سینه شما پس از ۷ روز بهتر نشد، یا اگر بدتر شد، در اسرع وقت به پزشک یا پرستار خود اطلاع دهید.

مهم است که هر روز از استنشاقی بودزوناید خود استفاده کنید حتی اگر حس می‌کنید بهتر شده‌اید.

اگر اسپری تنفسی را طبق توصیه پزشک، پرستار یا داروساز خود استفاده کنید، بعید است دچار عوارض ماندگار شوید.

اسپری‌های تنفسی به طور کلی مقدار کمی داروی استروئیدی را دقیقاً در محل مورد نیاز شما آزاد می‌کنند. این کار مقدار استروئیدی که به بقیه بدن می‌رسد را محدود می‌کند و خطر عوارض جانبی را در کمترین حد ممکن نگه می‌دارد.

با این حال، برای کودکان و نوجوانانی که از دوزهای بالای اسپری استروئیدی استفاده می‌کنند، قد و وزن آنها باید به دقت تحت نظر باشد. این کار برای اطمینان از عدم تأثیر استروئید بر رشد آنها انجام می‌شود. اگر نگران هستید با پزشک مشورت کنید. ایشان می‌تواند فواید و خطرات تجویز بودزوناید برای فرزندتان را توضیح دهد.

بزرگسالانی که از دوزهای بالای اسپری بودزوناید استفاده می‌کنند، با گذشت زمان در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به نارسایی غده فوق کلیه یا پوکی استخوان هستند. این به این دلیل است که مقدار بیشتری از استروئید وارد بدن آنها می‌شود.

پزشک یا پرستار شما را به دقت تحت نظر خواهد گرفت و ممکن است داروهایی برای تقویت استخوان‌های‌تان تجویز کند. مصرف غذاهای غنی از کلسیم (مانند شیر و پنیر یا جایگزین‌های شیر غیرلبنی غنی‌شده با کلسیم) و ورزش منظم نیز می‌تواند به حفظ سلامت استخوان‌ها کمک کند.

اگر طبق توصیه پزشک، پرستار یا داروساز از اسپری خود استفاده کنید، بعید است که عوارض جانبی پایداری داشته باشید.

بدون مشورت با پزشک یا پرستار خود، استفاده از اسپری استنشاقی بودزوناید را متوقف نکنید.

اگر برای کنترل آسم یا COPD خود از اسپری استنشاقی استفاده می‌کنید، اگر به طور ناگهانی استفاده از آن را متوقف کنید، ممکن است مشکلات تنفسی شما بازگردد.

ممکن است احساس خس خس یا تنگی نفس داشته باشید. ممکن است قفسه سینه شما سفت شود و ممکن است شروع به سرفه کنید.

قطع ناگهانی درمان می‌تواند باعث ایجاد احساس ناخوشی در شما شود. علائم می‌تواند شامل احساس خواب آلودگی، بیماری یا خستگی، سردرد و از دست دادن اشتها باشد.

لازم نیست قبل از جراحی استفاده از استنشاقی بودزوناید را متوقف کنید. قطع ناگهانی درمان می‌تواند باعث ایجاد احساس ناخوشی شود و ممکن است علائمی را برای شما ایجاد کند.

اگر تحت عمل جراحی یا درمان اورژانسی قرار می‌گیرید، مثلاً پس از تصادف، به فرد معالج خود بگویید که از بودزوناید استفاده می‌کنید. پزشک شما ممکن است تصمیم بگیرد که برای مدتی به استروئیدهای اضافی نیاز دارید.

اگر به شما کارت آبی درمان استروئیدی یا کارت قرمز اورژانسی استروئیدی داده‌اید، کارت خود را به هر کسی که شما را درمان می‌کند نشان دهید تا بتواند درمان شما را برنامه ریزی کند.

علاوه بر داروهای استنشاقی بودزوناید، داروهای پیشگیری کننده دیگری نیز وجود دارند که حاوی استروئیدهایی مانند بکلومتازون، مومتازون، فلوتیکازون و سیکلزوناید هستند.

آنها می‌توانند بسیار متفاوت به نظر برسند و برخی فقط برای بزرگسالان هستند.

این اسپری‌های استنشاقی‌ استروئیدی همگی به یک روش کار می‌کنند، اما تفاوت‌هایی بین قدرت آنها و احتمال ایجاد عوارض جانبی وجود دارد.

با پزشک یا پرستار متخصص خود صحبت کنید که بهترین گزینه استنشاقی استروئیدی برای شما یا فرزندتان کدام است.

مهم است که فقط از استنشاقی بودزوناید خود استفاده کنید. استنشاقی شما ممکن است با دوست یا خویشاوندتان متفاوت باشد. استنشاقی آنها ممکن است حاوی دوز متفاوتی از بودزوناید باشد.

اسپری استنشاقی پیشگیری کننده با استنشاقی که در حملات آسم استفاده می‌شود متفاوت است. به این داروها گشادکننده برونش یا داروهای استنشاقی تسکین دهنده می‌گویند.

کارت اورژانس استروئیدی (کارت قرمز)

اگر داروهای استروئیدی مانند بودزوناید برای شما تجویز شود، غدد فوق کلیوی شما ممکن است به اندازه کافی هورمون‌های مورد نیاز بدن شما را تولید نکنند. به عنوان مثال، ممکن است کورتیزول کافی که به عنوان هورمون استرس شناخته می‌شود، نداشته باشید. این به عنوان نارسایی آدرنال (غده فوق کلیوی) شناخته می‌شود.

در صورت مصرف دوزهای بالا برای مدت طولانی (مخصوصاً قرص‌ها و آمپول‌ها) یا اگر به طور مرتب از انواع مختلف استروئیدها به طور همزمان استفاده می‌کنید (مانند اسپری بینی استروئیدی و استنشاقی استروئیدی) احتمال دارد این اتفاق بیفتد.

پزشک یا داروساز خطر نارسایی آدرنال (غدد فوق کلیوی) شما را بر اساس نوع و دوز استروئیدی که مصرف می‌کنید ارزیابی می کند و ممکن است به شما توصیه کند که کارت اورژانس قرمز استروئیدی همراه داشته باشید. این کارت به اندازه یک کارت اعتباری است و در کیف پول یا کیف شما جای می گیرد.

وب سایت گروه خودیاری بیماری آدیسون (ADSHG) اطلاعات بیشتری در مورد کارت اضطراری استروئیدی NHS دارد(مطلب به زبان انگلیسی است).

برای آسم، ممکن است برای شما اسپری‌ای تجویز شود که حاوی ترکیب بودزوناید و فورموترول است و هم به عنوان داروی پیشگیری‌کننده و هم داروی تسکین‌دهنده اضطراری استفاده می‌شود.

نام دیگر این نوع برنامه درمانی آسم، درمان نگهدارنده و تسکین‌دهنده (MART) است.  

فورموترول نوعی داروی گشادکننده مجاری تنفسی است که برونکودیلاتور نامیده می‌شود. این دارو شبیه به سایر برونکودیلاتورهای مورد استفاده به عنوان تسکین‌دهنده‌های اضطراری، مانند سالبوتامول یا تربوتالین است.

آنها به سرعت مجاری تنفسی ریه‌ها را گشاد می‌کنند و تنفس را برای شما آسان‌تر می‌کنند. با این حال، فورموترول نسبت به سایر برونکودیلاتورها اثر طولانی‌تری دارد و مجاری تنفسی را برای مدت بیشتری باز نگه می‌دارد.  

اگر برای آسم، اسپری حاوی بودزوناید و فورموترول برای شما تجویز شده باشد، پزشک عمومی یا پرستار آسم ممکن است به شما توصیه کند که هر روز به عنوان داروی پیشگیری‌کننده (نگهدارنده) و همچنین در هنگام حمله آسم به عنوان داروی تسکین‌دهنده از آن استفاده کنید. این بدان معناست که ممکن است بیشتر از آن استفاده کنید.  

همه اسپری‌های حاوی فورموترول را نمی‌توان هم به عنوان داروی پیشگیری‌کننده و هم تسکین‌دهنده استفاده کرد. اسپری‌های حاوی بودزوناید و فورموترول همیشه به صورت MART استفاده نمی‌شوند. ممکن است آنها صرفاً به عنوان داروی پیشگیری‌کننده به همراه یک اسپری تسکین‌دهنده جداگانه برای مواقع حمله آسم استفاده شوند.  

همیشه دستورالعمل‌های پزشک یا پرستار آسم خود را دنبال کنید و بروشور همراه اسپری را مطالعه نمایید.  

اگر در مورد نحوه استفاده از اسپری خود مطمئن نیستید، با پزشک، پرستار یا داروساز خود صحبت کنید.

اسپری بودزوناید بر هیچ نوع روش جلوگیری از بارداری، از جمله قرص‌های ترکیبی و قرص پیشگیری از بارداری اضطراری، تأثیر نمی‌گذارد.

سعی کنید سیگار نکشید. سیگار کشیدن ریه‌ها را تحریک می‌کند و مشکل تنفسی شما را بدتر می‌کند.

اگر سیگار نکشید بودزوناید نیز بهتر عمل می‌کند.

اگر ترک سیگار برای‌تان سخت است، با پزشک، پرستار یا داروساز خود صحبت کنید.

برای اکثر افراد، استفاده از استنشاقی بودزوناید بر توانایی آنها در رانندگی یا دوچرخه سواری تأثیر نمی‌گذارد.

با این حال، اگر بینایی شما به هر طریقی تحت تأثیر قرار گرفت، از رانندگی یا دوچرخه سواری خودداری کنید.

اگر توانایی شما در رانندگی ایمن تحت تاثیر قرار گرفته باشد، رانندگی با ماشین تخلف است. این مسئولیت شماست که تصمیم بگیرید آیا رانندگی ایمن است یا خیر. اگر شک دارید، رانندگی نکنید.

بله، می‌توانید در حین استفاده از استنشاقی بودزوناید الکل بنوشید.

اگر با آسم یا COPD زندگی می‌کنید چندین کار وجود دارد که می‌توانید برای کمک به وضعیت خود انجام دهید. از جمله:

• سیگار را ترک کنید - سیگار نکشیدن می‌تواند به میزان قابل توجهی شدت و مکرر علائم شما را کاهش دهد

• بطور منظم ورزش کنید - بعید است که ورزش پس از درمان مناسب علائم شما را تحریک کند

• رژیم غذایی سالم و متعادلی داشته باشید و در صورت نیاز وزن اضافی خود را کاهش دهید

• واکسن بزنید - بهتر است واکسن سالانه آنفولانزا و واکسن پنوموکوک را در صورت ارائه بزنید.

• فیلتر هوا را امتحان کنید - آنها همه مواد آلرژی‌زا را از بین نمی‌برند، اما برخی افراد متوجه می‌شوند که به علائم آنها کمک می‌کنند