درمان - تیروئید پرکار (پرکاری تیروئید)

• بررسی اجمالی

• علائم

• علل

• تشخیص

• درمان

• عوارض

تیروئید پرکار (پرکاری تیروئید) معمولا قابل درمان است.

به طور معمول به یک متخصص در زمینه بیماری‌های هورمونی (غدد درون ریز) ارجاع داده می‌شوید که برنامه درمانی شما را تنظیم کند.

سه درمان اصلی عبارتند از:

• دارو

• درمان با ید رادیواکتیو

• عمل جراحی

دارو

داروهایی به نام تیونامید به طور معمول برای درمان پرکاری تیروئید استفاده می‌شوند. آنها از تولید بیش از حد هورمون توسط تیروئید جلوگیری می‌کنند.

انواع اصلی مورد استفاده کاربیمازول و پروپیل تیوراسیل است.

شما معمولا باید دارو را به مدت ۱۲ تا ۱۸ ماه مصرف کنید، و ممکن است چند ماه پس از شروع مصرف آن طول بکشد تا متوجه بهبودی شوید.

همچنین ممکن است داروی دیگری به نام مسدودکننده بتا (بتا بلاکر ها) به شما داده شود تا در این مدت به کاهش برخی از علائم شما کمک کند.

هنگامی که سطح هورمون‌های تیروئید شما تحت کنترل قرار گرفت، ممکن است دوز دارو به تدریج کاهش یابد و سپس قطع شود. اما برخی از افراد نیاز به مصرف دارو برای چندین سال یا حتی مادام العمر دارند.

عوارض جانبی

در چند ماه اول، برخی از افراد عوارض جانبی زیر را تجربه می‌کنند:

• حالت تهوع

• تب

• سردرد

• درد مفاصل

• تغییر حس چشایی

• ناراحتی معده

• راش‌های پوستی خارش دار

اینها باید با عادت کردن بدن شما به دارو از بین بروند.

در حالی که کاربی‌مازول مصرف می‌کنید، حتما از روش‌های پیشگیری از بارداری موثر استفاده کنید. مصرف کاربی مازول در دوران بارداری می‌تواند به جنین شما آسیب برساند. در صورت مصرف کاربی مازول و بارداری بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.

یک عارضه جانبی کمتر شایع اما جدی‌تر، کاهش ناگهانی تعداد گلبول‌های سفید خون (آگرانولوسیتوز) است که می‌تواند شما را در برابر عفونت‌ها بسیار آسیب‌پذیر کند.

در صورت مشاهده علائم آگرانولوسیتوز، مانند تب، گلودرد، یا سرفه مداوم، فوراً با پزشک خود تماس بگیرید. ایشان ممکن است برای بررسی تعداد گلبول‌های سفید آزمایش خون را برای شما ترتیب دهند.

درمان ید رادیواکتیو

درمان با ید رادیواکتیو نوعی رادیوتراپی است که برای از بین بردن سلول‌های غده تیروئید استفاده می‌شود و میزان هورمونی که می‌تواند تولید کند را کاهش می‌دهد. این یک درمان بسیار موثر است که می‌تواند پرکاری تیروئید را درمان کند.

به شما نوشیدنی یا کپسولی داده می‌شود که حاوی ید و دوز کمی از تشعشع است که توسط تیروئید شما جذب می‌شود. اکثر افراد فقط به یک دوره درمان نیاز دارند.

ممکن است چند هفته یا چند ماه طول بکشد تا فواید کامل آن احساس شود، بنابراین ممکن است برای مدت کوتاهی نیاز به مصرف داروهایی مانند کاربی مازول یا پروپیل تیوراسیل داشته باشید.

دوز تشعشعی که در طول درمان با ید رادیواکتیو استفاده می‌شود بسیار کم است، اما پس از درمان باید اقدامات احتیاطی انجام دهید:

• برای حدود ۳ هفته از تماس نزدیک طولانی مدت با کودکان و زنان باردار خودداری کنید

• زنان باید حداقل به مدت ۶ ماه از باردار شدن خودداری کنند

• مردان نباید حداقل به مدت ۴ ماه صاحب فرزند شوند

درمان با ید رادیواکتیو برای زنان باردار یا شیرده مناسب نیست. همچنین اگر تیروئید پرکار شما باعث مشکلات چشمی شدید شود، مناسب نیست.

عمل جراحی

گاهی اوقات، برای برداشتن تمام یا بخشی از تیروئید شما ممکن است جراحی توصیه شود.

جراحی ممکن است بهترین گزینه باشد اگر:

• غده تیروئید شما به دلیل گواتر بزرگ به شدت متورم شده باشد

• مشکلات جدی چشمی ناشی از پرکاری تیروئید دارید

• نمی‌توانید سایر درمان‌های کمتر تهاجمی را انجام دهید

• علائم شما پس از امتحان درمان‌های دیگر بازگشته است

برداشتن تمام غده تیروئید معمولاً توصیه می‌شود زیرا از عود علائم پرکاری تیروئید جلوگیری می‌کند. معمولاً برداشتن تمام غده تیروئید توصیه می‌شود زیرا از بازگشت علائم پرکاری تیروئید جلوگیری می‌کند.

اما برداشتن تیروئید به این معنی است که بدن شما قادر به تولید هورمون‌های تیروئیدی نخواهد بود، بنابراین باید تا آخر عمر از داروهایی مانند لووتیروکسین استفاده کنید.

لووتیروکسین اغلب برای درمان تیروئید کم کار (کم کاری تیروئید) استفاده می‌شود.